என் பாவையன்றோ தீக்கிறையாய்

ஏழுகடல் தாண்டித்தானே வைத்திருந்ததாய் சொன்னாய்
எப்படி முடிந்தது
மெல்ல அழுத்தினாய் என் கைகளை
என்ன சொல்ல யோசித்தாய்…
முன்னெற்றி சுருக்கி எதையோ தேடினாயே
எதை?
அக்னியே இதமாயிரு என்றுசொல்லி கை கழுவி நகர்கையில்கூட
நான் எனக்குள்ளே நம்பமுடியாமல் திகைத்திருந்தேன்
இதோ இப்போதும்
இது உன் கைவிரல் எலும்பாக இருக்கும்,
என் கண்ணே ஏன் இப்படி?
நடுங்கும் கைகளால் கிளறி கிளறி
இது பொய்யாய் இருந்துவிடக்கூடாதா?
வெறும் கனவு போல..
மெல்ல வந்து என் கழுத்தை கட்டி முத்தமிட்டு சிரிப்பாயே அது போல
வந்துவிட மாட்டாயா?
யாரோ பானை நீட்ட
அனிச்சையாய் மெல்ல போட்டேன்
வலித்ததா சுட்டதா எப்படி தனியாய் இருந்தாய் இப்பெருங்காட்டில்?
இந்த நிமிடம் கூட கடக்கமுடியாமல்
நகரும் இவ்வாழ்க்கை நாளையும்…
உன் நினைவுகளோடே…..