அரசியல் என்றால் ஊழலா

அரசியல் என்ற சொல்லைக் கேட்டவுடனேயே உங்களின் மனத்திறைக்குள் எந்த விதமான நிழற்படம் ஓடுகிறது? லஞ்சம், ஊழல் என்று முடிவில்லாத தொடர் பட்டியல்கள்தானே. அரசியலில் மட்டுமில்லை, அரசியல் வாதிகளையும் நாம் எதிர்மறைக் கண்ணோட்டத்தில் பார்ப்பதால்தான் இந்தக் கசப்பான நிலைமை. நம் நாட்டிற்கு சுதந்திரம் கிடைத்த நாளிலிருந்து இது நாள் வரை மக்களால் அதிகம் பேசப்பட்ட பெரிய ஊழல்கள் குறைந்தது 90 இருக்கும். 1950 இல் தொடங்கிய முந்த்ரா பங்குச் சந்தை ஊழலின் மதிப்பு 124 கோடி. பிறகு அதுவே சுதந்திர இந்தியாவில் சுதந்திரமாக வளர்ந்து வளர்ந்து தற்போது 2ஜி ஒலிக்கற்றை ஊழலில் 1லட்சத்து 76 ஆயிரத்து 379 கோடி என்றானது. இதனால் அரசியல் என்ற சொல்லிற்குண்டான உண்மையான விளக்கம் இருட்டடிக்கப்பட்டு ஒட்டாடைஅடித்துப் பார்க்கும் நிலைக்குத் தள்ளப்பட்டிருக்கிறது.
ஆங்கிலச் சொல்லான “பாலிடிக்ஸ்” என்ற சொல் “பாலிஸ்” என்ற மூலச் சொல்லில் இருந்துதான் வந்திருக்கிறது. பிளேட்டோ, அரிஸ்டாடில் போன்ற மாமேதைகள் அவர்களுடைய குடியுரிமை என்ற கட்டுரையில் இந்தச் சொல்லை பல முறை கையாண்டிருக்கிறார்கள்.
நல்ல அரசியலைத் தீர்மானிப்பது எது? இந்த எளிய நான்கு வார்த்தை கேள்விக்கு அவ்வளவு சுலபமாக யாராலும் பதிலளித்துவிட முடியாது. அந்தக் காலத்திலேயே அரிஸ்டாடிலை அரசியல் தத்துவம் எழுதத் தூண்டியது அங்கே நிலவிய ஒழுங்கீனமான அரசியலும் தரம்கெட்ட அரசியல் தலைமையும்தான்.
ஆதியில் தோன்றியது தாய் வழிச் சமூகம்தான். அனைத்தையும் நிவகிக்கத் தொடங்கிய மனித சமுதாயத்திற்கு பொதுவுடைமையை அறிமுகப்படுத்தியவள் தாய்தான். அவளின் இயற்கை சார்ந்த நிலைகளைப் பயன்படுத்தி ஆளுமையைத் தற்காலிகமாக ஆண் கைப்பற்றினான். அதன் பிறது வந்த தந்தை வழி சமூகத்தில்தான் ஆண்களின் தலைமை, பலதாரத் திருமணம் புரியும் உரிமை என்றெல்லாம் வழக்கில் தோன்றியது. ஒருவனுக்கே ஒருத்தி என்ற வாழ்வியலும் தோன்ற ஆரம்பித்தது. ஆணின் அரசியலால், முதலில் பலியானது பெண்களின் சுதந்திரம். அதன் மூலம் அவர்களின் மேல் வலுக்கட்டாயமாக வரையறுக்கப்பட்ட வாழ்வியல் முறைகளை ஆண்களின் தந்திரமான அரசியல்தான் தீர்மானித்தது. அந்த நிலையிலும் தங்களின் அறிவை ஆதாரமாகக் கொண்டு பெண்கள் விவசாயம் செய்யத் தொடங்கினார்கள். அந்த வகையில், விவசாயத்தை அறிமுகப்படுத்தியதும் பெண் சமூகம்தான்.

தந்தை வழிச் சமூகம் தன் ஆளுமையை நிரந்தரப்படுத்தும் முழு முயற்சியில் ஒரு புது வாழ்க்கை முறையை பெண்களுக்காவே ஏற்படுத்தியது. பெண்ணின் தேவைகளை ஆண் சமூகமே தீர்மானித்தது. இப்படித் தோன்றிய சமூகத்தில் ஒருவன் தன் உடல் பலத்தால் மற்றவர்களைக் கட்டுப்படுத்த தலைமைகள் உருவாக ஆரம்பித்தது. இது பேன்ற கணங்களின் தலைவரை கணபதி என்று அன்னாளில் அழைத்தார்கள். தலைவன் தொண்டன் என்ற இப்போதைய அரசியலிற்கு ஆரம்ப கர்த்தா இது போன்ற கணபதிகள்தான். அவர்களது அரசியல் தேவைகள் மிகவும் குறைவு. தங்களின் குழுவின் உணவுத் தேவைக்காக சக குழுவினர்களின் கால் நடைகளை அபகரிப்பது, மற்றும் அவர்களின் விளைச்சல் நிலத்தை ஆக்கிரமிப்பது போன்ற செயல்களில் ஈடுபட்டார்கள்.
இது போன்ற மனிதனின் ஆரம்ப அரசியல் பொது நிர்வாகம், படை சேகரிப்பு என்று ஆரம்பித்து பல கிளைகளாக பிற்காலத்தில் உருப்பெற்றது. இப்படியாகத் தோன்றிய ஒரு குறிப்பிட்ட மக்களின் மேலாண்மையும் அவர்களின் பரம்பரைத் தொடர்ச்சியும், ரோமானியர்கள் காலத்திலேயே பழக்கத்திலிருந்தது. ஆண்களின் அரசியல் தலைமை தலைமுறை தலைமுறையாக அவர்களின் குடும்ப வம்சாவளிகளுக்கே போய்ச் சேர்ந்தது. இது போன்ற தலைமுறை அரசியல் திராவிடர்கள், ஆரியர்கள், யூதர்கள் மற்றும் அராபியர்களிடம் மிகவும் பரவலாக அந்தக் காலத்திலேயே இருந்தது.
அரசியலும் அதன் நிர்வாகம் என்ற மையப் புள்ளியிலிருந்து விலகி சமூகத்தின் பல எல்லைகளைத் தீண்டியது. அரசாங்கம் சொத்துக்களை வாங்கவும், பராமரிக்கவும் பொதுக்கருவூலம் தோன்றியது. இது போன்ற அரசுக் கருவூலங்களின் வரவு செலவுக் கணக்குகளின் நிர்வாகத்தில்தான் முதன் முதலில் ஊழல்கள் தோன்ற அரம்பித்தது. மக்களின் நலம், பணப்பட்டுவாடா, எல்லைக்காவல் என்று வந்த பிறகு சிக்கல்களும் உடன் தோன்ற ஆரம்பித்தது.
அரசியல் அதிகாரத்தைத் தவறாகப் பயன் படுத்துவது மன்னனின் கீழ் வேலை பார்த்த ஆளுமைகளாலேயே முதலில் தொடங்கி வைக்கப்பட்டது. அதுவே பிற்காலங்களில் ஊழல், தனிமனிதர் சொத்துக்குவிப்பு, உறவினர்களுக்கு முதல் சலுகை கையாடல் என கணக்கற்று நீண்டு கொண்டே போனது. எந்த ஒரு அரசியலையும் வரும் சந்ததியர்களுக்கு மேற்கோள் காட்டி அவ்வளவு சுலபமாக வகைப்படுத்தி விட முடியாது. அந்தக் கால மக்களின் கல்வி, ஆள்பவர்களின் திறமை, மக்களின் தேவை போன்ற பொதுவான விஷயங்களை அது தன்னுள் கொண்டிருப்பதால், இதுதான் மிகச் சிறந்த அனைவராலும் கடைபிடிக்க வேண்டிய அரசியல் என்று யாராலும் மேற்கோள் காட்டிவிட முடியாது.
அரசியல் சரித்திரத்தில் அதிகமாகப் பேசப்பட்டது வலது மற்றும் இடது சாரி அரசியல்தான் . பிரெஞ்சுப் புரட்சி காலங்களில்தான், அடிப்படைத் தேவைகள் மறுக்கப்பட்டு அவதியுரும் மக்கள் ஒருபுறம். எந்தவிதக் கவலையும் இல்லாமல் வாழும் பிரபுக்கள் மறுபுறம். மக்களின் அறிவுக்கண்களை மழுங்கடிக்கும் மத நிறுவங்களும், மக்களை சுரண்டி சல்லாப வாழ்க்கை வாழ்ந்த பிரபுக்களும் வலது சாரி அரசியலை ஆதரித்தார்கள். சாதி மதமற்ற சமச் சீர் பங்க்கீட்டை வலியுறுத்தியது இடது சாரி அரசியல். பிரபுக்களின் பக்கம் வலதுசாரி என்றால், திண்டாடும் அப்பாவி ஏழைத் மக்களுக்கு நேசக்கரம் கொடுத்தது இடதுசாரி அரசியல். 1848 ஆம் ஆண்டு கால்மார்க்ஸ் பிரடெரிக் ஏங்கெல்ஸ் இருவரும் வெளியிட்ட கம்யூன்ஸ்ட் அறிக்கையின் நோக்கமே இது போன்ற ஏற்ற இறக்கமாகத் தடுமாறும் அரசியலை சமன்படுத்தி, அடிப்படி உரிமைகள் பறிக்கப்பட்ட கீழ்த்தட்டு மக்களின் வாழ்வியலை நேர்ப்படுத்துவதுதான். அனைத்து நாட்டு அரசியலிலும் இது போன்ற இரு வகை அமைப்புகள் இருந்தாலும், அரசியல் கொள்கைகளின் பங்க்கீட்டு முறையில் ஏற்பட்ட விகிதாச்சார வித்தியாசத்தால்தான் முதலாளித்துவமோ, தொழிலாளித்துவமோ ஒரு குறிப்பிட்ட தேசத்தை ஆண்டது.
இது போன்ற தேவைகள் குறைந்த ஆரம்பக்கால அரசியலிலிருந்து மக்களின் தேவைகள் பல மடங்கு பெருகிய தற்போதைய அரசியல் வரை, மக்களின் அடிப்படைத் தேவைகளை முன்னிறுத்தி நல்லாட்சி அமக்கவேண்டிய கட்டாயம் அரசியலில் இருந்திருக்கிறது என்றாலும் சமீபத்திய கணக்கெடுப்பின்படி நாற்பது லட்சம் ஏழை மக்கள் தங்களின் அடிப்படைத் தேவைக்காக மட்டுமே அரசு அலுவலர்களுக்குக் கையூட்டு கொடுக்க வேண்டிய அவல நிலைமையையும் நாம் கருத்தில் கொள்ள வேண்டும். நீதித்துறை, தற்காப்புத்துறை, காவல் துறை, மற்றும் மத நிறுவங்களின் ஊழலுக்கு யார் காரணமாக இருந்தாலும் ஊழல் அரசியல்வாதிகளிடம் இலவசங்களைப் பெற்றுக்கொண்டு , அவர்கள் ஆட்சியைப் பிடிக்க உதவும் பொது மக்களும் இதற்கொரு காரணமென்பது ஒரு பொதுக்கருத்து. உதாரணமாக, நூறு விழுக்காடு வாக்குப்பதிவு இதுவரை நிறைவேறாத பகல் கனவாகவே இருக்கிறது. வாக்களிப்பது என்பது அவரவர் ஜனநாயக உரிமை. 100 விழுக்காடு வாக்குப் பதிவு நம் அனைவரது லட்சியமாக இருக்கவேண்டு.
அண்மையில் நண்பர் ஒருவரைச் சந்தித்தேன். பள்ளி நாட்களில் இருந்தே நாங்கள் இருவரும் பல அரசியல் தலைவர்களின் மேடைப் பேச்சுக்களைக் கேட்டிருக்கிறோம். கல்லூரி நண்பர்கள், திருமணம் என்று பல விஷயங்களை நாங்கள் பகிர்ந்து கொண்டோம். கடைசியாக அவருக்கு மிகவும் பிடித்த நடைமுறை அரசியலை பற்றிப் பேச, அவர் மிகுந்த ஆவேசத்துடன் “இட்ஸ் ஆல் அபொட் குரோயிங்க் க்ளெப்போக்ரசி” என்றார்.
ஒரு மரியாதை நிமித்தம் நானும் ஏதோ புரிந்தது போல அவரிடம் தலையாட்டி விட்டு வீட்டிற்கு வந்தவுடன் ஆங்கில அகராதியைப் புரட்டினேன்.
“கட்டுப்படுத்த முடியாத அரசியல் ஊழல்” அல்லது “திருடர்களின் ஆட்சி” என்றிருந்தது.