தனிமையின் கொடுமை

மெளனம் என்ற ஒன்றில்
மெல்ல மடிகிறேன்
யாரும் இல்லா ஒர் தனி உணர்வு
சித்தப்பிரம்மை பிடித்திடுமோ
என் சிந்தனை சிதறி போய்விடுமோ
சரளமாய்ப் பேசி
சகஜமாய் சிரித்து(நண்பர்களோடு)
மறைந்து போன நிமிடங்களை
எண்ணி லயித்துப் போகிறேன்
சத்தமில்லாமல் சகித்துப் போய்
அமர்ந்திருக்கிறேன் தனி அறையில்
வெறுமையோடு
தனிமையே முடிவில்லா தொடர் கதை ஆகிடுமோ..