அவள்

அவள்
இதயத்தை திருடி போனாள் என்
உறக்கத்தை திருடி போனாள்

குற்றங்கள் எல்லாம் அவள் செய்து விட்டு
ஆயுள் தண்டனை எனக்கு கொடுத்தாள்

சீதையை தேடி அனுப்பிய குரங்கை
தீவைத்த வாலால் எரிந்தது இலங்கை

கனவில் தினம் பார்த்தேன் அந்த அணங்கை
என் இமைகளை மெல்ல எரித்ததவள் சலங்கை

ஆற்றங்கரையில் மரத்தின் வேருக்கு
பஞ்சமோ பசியோ கிடையாது

ஆசை காதல் நெஞ்சத்திற்கு
தூக்கமோ பசியோ கிடையாது

தனிமையில் நின்றாலும் வள்ளுவன்
நிற்பது என்னமோ குமரியில் தான்

தனிமையில் இரவுகள் கழிந்தாலும் அது
கழிவது என்னமோ அவள் memory இல் தான்

என் கனவுகளின் screen saver ஆகிவிட்டாள்
என் computerஇன் கடவுச்சொல் ஆகிவிட்டாள்

என் வாழ்க்கை சுயசரிதத்தின்
உரை ஆசிரியை ஆகிவிட்டாள்