கண்டதும் வருமடாக் காதல் பாட்டேன்
நேரிசை ஆசிரியப்பா
காதல் காதல் என்றதைக் கழலுவர்
கசடர் தாமும் நித்தம் நித்தம்
காதல் போதை யேத்தியே தமிழரை
கழுவில் ஏற்றா தேயெம தூதா
கண்டதும் வருமாம் காதல் வெண்ணெய்
பூசி உசிப்ப யென்ன பேடியா
பூர்வ குடியாம் எந்தமிழ்
மாந்தர் வீரப் பேச்செனின் வீழ்வரே
..........
