அழையா மழையே !
என்னை நீ அழைத்ததுப் பிழையே...
குதித்திடும் துளியே !
உன்னை நான் பிடித்திட நினைவேன்...
பிடித்திடும் முன்னரே ,
என்னை நீ நனைப்பது முறையா ?
இடித்திடும் இடி அது ,
நீ அடித்திடும் பறையா ?
திடுக்கிடச் செய்கிறாய் !
திடீரெனச் செல்கிறாய் !
அழைத்தது ஏனென்று சொல்லவும் மறுக்கிறாய் ...

தொலைந்திடும் மழையே!
மறுமுறை வருகையில் காரணம் சொல்லிடு,
நானும் சட்டென வருகிறேன் ,...

மேலும்

பூந்தோட்டத்திற்கு முள்வேலி
கம்பிகளுக்கப்பால் வாசனையைக் கடத்திச்
செல்வதுதான் தென்றலின் சோலி..

மேலும்

குட்டிக் குயில் கூக்குரலிட்டு துயில் எழுப்பும் அத்தருணம் ,
சுட்டிப் பெண் நான் புத்துணர்வுடன் எழுவேன்
சுல்லென கதிர் ஒலிப்பதைக் கண்டு தத்தித் தாவி கதவைத் திறந்தால் ,
சில்லென வீசும் தென்றல் காற்று
ஆலங்குச்சியில் பல் துலக்கி ,
ஆற்று நீரில் குளியலாடி ,
மாமரத்தடியில் தூக்கம் போட்டு ,
பாட்டி சுட்ட அடை அவியலை சுட சுட உண்ண
அடடா ! இது அல்லவோ சொர்கம் ....

இன்றோ நாலடிச் சுவற்றுக்குள்
சன்னலை சாத்திக்கொண்டு
அக்கம் பக்கம் போக அச்சப்பட்டு ...
இதுவும் வாழ்க்கையா??

எங்கேப் போனது இயற்கைத் தந்த இசைச் சாரல்கள்?

நெகிழி குழம்புகளும் ,
ரசாயனச் சாறுகளும்
நம் வாழ்வின் நாயகர்கள் ஆனார்கள்

மேலும்