இரா பிரசாந்த் - சுயவிவரம்
(Profile)
வாசகர்
இயற்பெயர் | : இரா பிரசாந்த் |
இடம் | : இராமேஸ்வரம் |
பிறந்த தேதி | : 10-Nov-1991 |
பாலினம் | : ஆண் |
சேர்ந்த நாள் | : 23-Jul-2015 |
பார்த்தவர்கள் | : 65 |
புள்ளி | : 3 |
பிறரை சந்தோஷப்படுத்தி, அதில் சந்தோஷப்படுபவன்...!
சாத்தான் பற்ற வைத்த தீ..
அத்தீயில் பற்றி எரிந்துவிடாதே நீ...!
கீழ்சாதியென்று தாழ்த்தி, மேல்சாதியென்று உயர்த்தி,
உயிர்பலி வாங்கிக் கொண்டிருக்கிறதடா அந்த கொள்ளித்தீ...!
மனிதனை மனிதன் பிரித்து வைக்கும் அவலம்... ச்சீ விலங்குகளிடம் கூட இல்லை இந்த கேவலம்..!
தீண்டாமை கூறி அறியாமையை வளர்த்துவிட்டான் கொடியோன்...
தீண்டிவிட்டு தூண்டிவிடாதே அந்த சாதியத்தீயை... புத்தி கெட்டு சத்தியம் செத்துவிடுமடா மானிடா...!
பூமியையே ஆராய்ந்து பார்க்கும் புது மனிதா... இனி இப்பூமியிலே புதிதாய் பூக்கும் பூச்செடிகளுக்கு(குழந்தைகளுக்கு) சாதியென்னும் ரசாயன உரமிட்டுவிடாதே... அப்பூவின் தேன்கூட விஷமாகுமடா...!
வண்ணங்கள் தெரிவதில்லை,
வாசனைகள் வந்ததுண்டு,
புரிந்து கொண்டோம்,
பூத்திருக்கும் பூக்களென்று...!
கண்ணங்கள் விரிவதில்லை,
கவலைகள் கரைபுரண்டு,
அறிந்து கொண்டோம்,
வாழ்க்கை சிக்கலென்று...!
நிஜங்கள் நிலைக்கவில்லை,
நிழல்கள் தொடர்வதுண்டு
புஜங்கள் உயர்த்திகொண்டோம்
புழுக்கள்போல் வளைந்துகொண்டு...!
இடங்கள் அறியவில்லை,
தடங்கலில் தடுக்கிக்கொண்டு,
நடக்கையில் ஊன்றுகோல்கொண்டோம்,
இருகால்கள் பயந்துநின்று...!
முகங்கள் புலப்படவில்லை,
குரல்களைக் குறித்துக்கொண்டு,
அகங்களை அறிந்துகொண்டோம்,
குறைகளில் ஒழிந்துகொண்டு...!
கார்மேகம் கண்டதில்லை,
பூர்வீகம் தெரிந்துகொண்டு,
பார்வையில்லையென புரிந்துக
வெற்று காகிதங்களை படிக்க
ஊரெல்லாம் காம வாசகர்களை
பெற்று போட்டு போய்விட்டானா அந்த
காம தேவன்.......?
ஆளாளப்பட்ட ஆண்டவனே
ஐந்தே நொடியில்
மூழ்கித்தான் போனான்
மோகினியிடம்...!
ஆறறிவு ஜந்துக்களிடம்
எதை நான்
எதிர்பார்க்க......!
நாணத்தோடு வா
நான்கு சுவர்களுக்குள்
சந்திப்போம்....
என்ற காலம் மாறி,
ஒரு பெண் நாயின்
பின்னால் பாய்ந்து ஓடும்
பத்து தெரு நாய்கள்
போல........
அது சரி
நாய் ஜென்மங்களுக்கு
நடுத்தெரு ஏது...?
நான்கு சுவர்கள்தான் ஏது........?
காம நோய்கொண்ட
ஈனபிறவிகள்
ஈன்றெடுத்த குப்பைகள்
குப்பைகளோடு குப்பைகளாக
குப்பை தொட்டியில்..........!
உழைப்பை வி
*****எனது இலட்சியம்*****
என் ஜனனத்தின் போது
பிரசவ வலியால்
என் தாயை அழவைத்தேன்
என் மரணத்தின் போது
பிரிவு வலியால் நிச்சயம்
என் தாயகத்தை அழவைப்பேன்
- உதயா
அமாவாசை அருகில் வருதுடி
கொஞ்சம் எட்டிப்போ
வகுப்பறை கிண்டல்கள் .
பைத்தியகாரி வேடம்தறி
பக்காவாய் பொருந்தும் உனக்கு
பள்ளி
கலைநிகழ்வுகளில் ஆசிரியர்கள் .
கரிச்சட்டி சனியன்
எனக்கின்னு பொறந்திருக்கு
கண்ணில் படும் போதெல்லாம்
தந்தையின் அரிச்சனை .
காசு பணம் இருந்தாலே
கட்டிக்கொடுக்க முடியாது
கறுப்பா வேற நீ இருக்க
கல்யாணம் வெறும் கனவு தான்
பெத்தவளின் கண்ணீர்.
தொட்டுடாத என் புள்ளைய
ஒட்டிக்கிரும் உன் கறுப்பு
பட்டணத்துல வாழப்போன
பக்கத்து வீட்டு அக்கா .
நெருசல் அற்ற பேருந்தில்
இடையை கிள்ளும் இளசை
முறைத்து சற்று பார்த்திட்டால்
ஐயே...இவ பெரிய கிளியோபட்ரா ..
உ
சாத்தான் பற்ற வைத்த தீ..
அத்தீயில் பற்றி எரிந்துவிடாதே நீ...!
கீழ்சாதியென்று தாழ்த்தி, மேல்சாதியென்று உயர்த்தி,
உயிர்பலி வாங்கிக் கொண்டிருக்கிறதடா அந்த கொள்ளித்தீ...!
மனிதனை மனிதன் பிரித்து வைக்கும் அவலம்... ச்சீ விலங்குகளிடம் கூட இல்லை இந்த கேவலம்..!
தீண்டாமை கூறி அறியாமையை வளர்த்துவிட்டான் கொடியோன்...
தீண்டிவிட்டு தூண்டிவிடாதே அந்த சாதியத்தீயை... புத்தி கெட்டு சத்தியம் செத்துவிடுமடா மானிடா...!
பூமியையே ஆராய்ந்து பார்க்கும் புது மனிதா... இனி இப்பூமியிலே புதிதாய் பூக்கும் பூச்செடிகளுக்கு(குழந்தைகளுக்கு) சாதியென்னும் ரசாயன உரமிட்டுவிடாதே... அப்பூவின் தேன்கூட விஷமாகுமடா...!
வண்ணங்கள் தெரிவதில்லை,
வாசனைகள் வந்ததுண்டு,
புரிந்து கொண்டோம்,
பூத்திருக்கும் பூக்களென்று...!
கண்ணங்கள் விரிவதில்லை,
கவலைகள் கரைபுரண்டு,
அறிந்து கொண்டோம்,
வாழ்க்கை சிக்கலென்று...!
நிஜங்கள் நிலைக்கவில்லை,
நிழல்கள் தொடர்வதுண்டு
புஜங்கள் உயர்த்திகொண்டோம்
புழுக்கள்போல் வளைந்துகொண்டு...!
இடங்கள் அறியவில்லை,
தடங்கலில் தடுக்கிக்கொண்டு,
நடக்கையில் ஊன்றுகோல்கொண்டோம்,
இருகால்கள் பயந்துநின்று...!
முகங்கள் புலப்படவில்லை,
குரல்களைக் குறித்துக்கொண்டு,
அகங்களை அறிந்துகொண்டோம்,
குறைகளில் ஒழிந்துகொண்டு...!
கார்மேகம் கண்டதில்லை,
பூர்வீகம் தெரிந்துகொண்டு,
பார்வையில்லையென புரிந்துக