kaviraj - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
இயற்பெயர் | : kaviraj |
இடம் | : chennai |
பிறந்த தேதி | : 25-Nov-1988 |
பாலினம் | : ஆண் |
சேர்ந்த நாள் | : 22-Feb-2022 |
பார்த்தவர்கள் | : 334 |
புள்ளி | : 222 |
நான் போக வேண்டிய தூரம் இன்னும் அதிகம் உள்ளது...
யாரும் ................................
பனித்துளி போல்
பரிசுத்தமாய்
நம் நட்பு...
நிலவோடு
மட்டுமே
நம் உரையாடல்கள்..
அன்புடன் ஆர்கே..
என்னை
தூரத்தில் பார்த்ததும்,
சிக்கித் தவிக்கும்
உன் கன்னக்குழி
புன்னகைக்குள்
ஒருநூறு கவிதைகள்
ஒளிந்து கிடக்கும்
நான் வாசிக்க...
அ| பெI அ | 6
அன்புடன் ஆர்கே..
நீ
வானவில் போல
வந்து
மறைந்து விட்டாய்...
இப்போது
எனக்கு மழைக்காலம்..
அ | பெ | அ - 5
அன்புடன் ஆர்கே..
(அ | பெI அ - 4)
நான் அருகினில் வந்தால்,
தூரம் செல்கிறாய்...
பேசினால்,
மெளனம் காக்கிறாய்...
உரிமை கொண்டால்,
யாரோ போல் பார்க்கிறாய்...
விலகிச் சென்றால் மட்டும்
கோபம் கொள்கிறாய்
என்னவளே ...
என்ன
உன் நியாயம்?
அன்புடன் ஆர்கே..
முடியாத வாக்குறுதிகளை
ஏன் முன் வைக்க வேண்டும்?
உச்சிக்கும் பாதத்திற்கும்
ஏன் முடிச்சிட வேண்டும்?
அரசூழியர்கள் நம்பிக்கையை
ஏன் குழி தோண்டி புதைக்க வேண்டும்?
விடியல் ஆட்சி
எங்கள் கிழக்கில் இன்னும்
உதயமாகவே இல்லை
உதயசூரியன் ஒரு வேளை
ஓய்வெடுக்க சித்தமாகி விட்டதோ...
அரசாங்கத்தின் ஆணிவேர்கள்
அரசு ஊழியர்கள்
வேர்களை அசைத்துப் பார்ப்பது
தான் மனுதர்மமா?
தாயைப் போல்
அரவணைக்க வேண்டியவர்களுக்கு
எதற்கு
மாற்றான் தாய் மனோபாவம்?
மூத்த பிள்ளைகளுக்கு சகலத்தையும்
வாரி வழங்கி விட்டு
இளைய பிள்ளைகளை வீதியில் விடுவதா?
ஓய்வூதியம் என்பது ஊழியர்களின் உரிமை அதை
கொச்சையாக நினைப
இரவினில்
தொட்டிலில் தூங்கியே பழகிய உன்னை
கட்டிலில் பழக்கப்படுத்த
தொட்டிலை மறைத்து வைத்து
காக்கை எடுத்துச் சென்றதாக
கதை கட்டினோம்.,
கதையை நம்பி
கட்டிலில் உறங்கிப் போனவன்..
காலையில்
எழுந்ததும்
தன்னிடம் இருந்த
காக்கை பொம்மையை
அடித்துக் கொண்டிருக்கிறான் ...
அன்புடன் ஆர்கே ..
அன்புள்ள வாசகியே..
என்னை எழுத்தாளனாக்கி விட்டு
நீ வாசகியாகி விட்டாய்
உன் வருகைக்குப் பிறகு
என் முகப்புப்பக்கத்துடன் சேர்த்து
முகமும் அழகாய்த் தெரிகிறது..
எனக்காக காத்திருக்கும்
உன் தகவல்களுக்கும்
கால் நோகக் கூடாது என்பதில்
கவனமாய் இருக்கிறேன்..
உன் தேடல் நேரங்களை
மிச்சம் செய்யவே
எனது படைப்புக்களை
சிறந்தவையாக்கி முகப்பில் நிறுத்த
என் எழுத்துக்களுக்கு வல்லமை தருவாயென
கடவுளிடம் கோரிக்கை அனுப்புகிறேன்
உன் கருத்துரைகளை படித்து விட்டு
பதில் அனுப்ப தடுமாறி நிற்கிறேன்..
சிலவற்றை சேர்ப்பதும்.,
சிலவற்றை அழிப்பதுமாக.,
கடைசியில்
நன்றியையே முடிவு செய்கிறேன்
அதோ அந்த இடத்தில் தான்
பல ஆண்டுகளாக
உன்னை நான் சந்திக்கிறேன்
நான் உன்னை
பார்க்க நினைக்கும்போதெல்லாம்
கோவிலென மனதிற்குள்
தோன்றி மறையும் அந்த இடம்...
பார்க்க வரும் சமயங்களில் எல்லாம்
கற்பக தருவென வற்றாமல்
தரிசனங்களை வாரி வாரி
வழங்கியது அந்தஇடம்..
அந்த சாலையில்
எத்தனையோ வேகத்தடைகள்
இருந்த போதும்
என் கவனத்தை ஈர்த்த வேகத்தடை
அதுதான்
அதனைக் கடக்கும் பொழுதுதான்
என் அத்தனை வேகமும்
அனிச்சையாய்
குறைந்து விடுகிறது ...
உனக்கும் எனக்குமான நினைவுகள்
என்னுள் துளியாய் தொடங்கி
கடலாய் மாறி விட்டது..
இன்று உன்னைக் காணாத
அந்த இடம்
என்னையே வெறித்துப் பார்க்கிறது
கவலையில் கரைகிறது
கொஞ்சம் நெருங்கியது
என் வழியெங்கும் சிந்தனை விதைகள்
பூக்களாய் சிதறிக் கிடக்கின்றன
நான் சிந்திப்பவைகளை
எழுதிக் கொள்ள முடி வதில்லை
எழுதியவைகளை
படிடிெயடுக்க முடிவதில்லை
படியெடுத்தவைகளை
தட்டச்சு செய்ய முடிவதில்லை
தட்டச்சு செய்தவைகளில்
வேகப்பிழைகள்
களைய முடிவதில்லை.
கால வெள்ளத்தோடு
நாமும் ஓடியே தீர வேண்டிய சூழ்நிலை...
நேர நெருக்கடிக்கிடைபில்
இவை
அனைத்தையும் தாண்டி ,
நீண்ட பயணத்திற்கு பின்னரே....
தளத்தை வந்தடைகிறது.,
படைப்புகள்
அன்புடன் ஆர்கே..