ஏ
இளைஞனே!
வாழ்க்கை
ஒரு புன்னகைத்

திருவிழா!

அதில் நீ ஏன்
கண்ணீர் கவிதை
வாசிக்கிறாய்?

விழிகளில்
வழியும்
வியர்வையை
துடை
புன்னகை
உடுத்து

கவலை இருளில்
கரையும்
உனக்கோர்
கவிதை
தீக்குச்சி
கிழிக்கிறேன்
வா!

மூலையில்
சேமித்த உன்
மூளையை
செலவாக்கு
விஞ்ஞானிபோல்
புத்தி செதுக்கு
மெய்ஞானிபோல்
ஆன்மா துலக்கு
அன்பு ஒன்றுதான்
வாழ்வின் இலக்கு

எதிர்வரும்
தடைகளை
விலக்கு
இனி வெளுக்கும்
உன் கிழக்கு

தோல்வி துளைகளில்
தான் வெற்றிப்
புல்லாங்குழல்
வாசிக்க முடியும்

எனவே தோல்வி கண்டு துவண்டு விடாதே!

விழுவதெல்லாம்
எழுவதற்குத்தான்
நீ புண்படுவதெல்லாம்
பண்படுவதற்குத்தா

மேலும்

உங்கள் வாழ்க்கையில் , மிக முக்கியமான நபர், நீங்கள் மிகவும் கடமைப் பட்டு இருக்கிறீர்கள் என்று நினைக்கும் ஒரு நபர் யார்? ஏன்?

மேலும்

என்னவனே,
​இறைவன் முதலில் உன்னை படைத்திருந்தால்..
விண்ணில் நிலவு, நட்சத்திரம்,
மண்ணில் மலர், மலை,
நதி, நங்கை என எதையுமே படைத்திருக்க மாட்டான்..
உனக்கு ஈடாய் இவ்வுலகில் எதுவும் இல்லை என்று உணர்ந்தானோ என்னவோ..
உனக்கு பின் படைத்த எதுவுமே அழகாய் இல்லை..!!

மேலும்