புதுமையை வரவேற்க வேண்டும்
பழமையை வழியனுப்ப வேண்டாம்

பழயதை அளிக்கபோகி வேண்டும்
பழயதை அழிக்கபோகி வேண்டாம்

விண்ணும் வியக்க கவிஓத வேண்டும்
விண்ணை பிளக்க புகைஊத வேண்டாம்

இயற்கை அளித்த செயற்கை வேண்டும்
இயற்கையை அழிக்க செயற்கை வேண்டாம்

கண்கள் நேர்பட பேச வேண்டும்
கண்களில் துளியும் கசிவு வேண்டாம்

இன்னும் இன்னும் சிந்தனை வேண்டும்
இன்னல் தரும் இரைச்சல் வேண்டாம்

எண்ணம் யாவும் சீர்பட வேண்டும்
என்னஇது என்ற எண்ணம் வேண்டாம்

தன்னடக்கம் என்றும் தழைத்திட வேண்டும்
தற்பெருமை ஒன்று முளைவிட வேண்டாம்

இளமையில் வருத்தம் இன்மை வேண்டும்
முதுமையை வருத்தும் தொன்மை வேண்டாம்

மேலும்

வீதிகள்
வெறிச்சோடி கிடக்கின்றன
வெறும்
பாறை முகங்கள்
ஆங்காங்கே
பக்கம் பார்க்காமல் பறக்கின்றன..!!

கலியுகக்
காட்டு மரங்களுக்கு
கிளைகளும் இல்லை
இலைகளும் இல்லை
வேர் ஒன்று
நிலம் துளைத்து
நீர் மட்டும்
தேடி இழுத்து
கழிவாக்கி வைக்கின்றது
மறு
சுழல் செய்து
நிலம் சேர்க்க
நாதியற்று
ஏரி குளம்
ஆறு கடல்
அனைத்திலும் சேர்ந்து
சுயநல நாற்றம் அடிக்கின்றது..!!

வாகன சுத்தம்
வெளி எங்கிலும் அசுத்தம்..
ஆடை சுத்தம்
தண்ணீர் எல்லாம் அசுத்தம்..
உணவு சுத்தம்
எச்சம் எல்லாம் குப்பைத் தோட்டம்..

கூடுகள் சுத்தம்
கை துடைத்துவிட்ட
அக்கம் பக்கம் எங்கிலும்
அலையடிக்கும் அசுத்தம்..!!

கோடி கைகள்

மேலும்

ஆறும் இல்லை
வழியும் இல்லை
வாய்க்கால் எங்கே வெட்டுவது..!!

***

காடும் இல்லை
மரமும் இல்லை
கனிகள் எங்கே வாங்குவது..!!

***

பசுவும் இல்லை
கன்றும் இல்லை
பாலை எப்படி பருகுவது..!!

***
விதையும் இல்லை
புழுவும் இல்லை
பயிரை எப்படி விளைவிப்பது..!!

***

உழவும் இல்லை
உழவனும் இல்லை
உணவுக்கு யாரை நாடுவது..!!

***

மேகம் இல்லை
மழையும் இல்லை
மண்ணில் எங்கே உயிர் வாழ்வது..!!

மேலும்

வாருங்கள்
வீர்ம் கொண்ட நெஞ்சங்களே வாருங்கள் !
வாருங்கள்
சீறிப் பாயும் சிங்கங்களே வாருங்கள் !

காலம் நமக்காக சாதகமாய் திரும்பும்
நாடும் நம்மாலே சிறந்திடவே விரும்பும் !

அதற்கெனவே பேரியக்கம் ஒன்றினைக்
காண்போம்
அலைகடலாய் ஓரணியில் நாமெல்லாம் இணைவோம் !!
**********
**********

இல்லாமை இல்லையெனச் சொல்லாமல் செய்வோம்
கல்லாமை இல்லையெனும் நிலையினைத் தருவோம்
பொல்லாத சாதியினைப் பள்ளியிலே
நினையோம்
எல்லோரும் சமமென்ற சொல்லுக்குப்
பணிவோம்

பண்பாட்டை பாடமாய் அமைப்போம்
பண்பட்ட குணத்தை வளர்ப்போம்
பலவித்தை பாடத்தில் சமைப்போம்
பள்ளியிலே சமுதாயம் படிப்போம்

இதுதான் நமது கொள்கை
இதுதா

மேலும்

எங்கிருந்தோ
அவள் அழைக்கின்றாள்
என் செவிகளுக்குக் கேட்கின்றது..!!

அவள்
புன்னகைகள் எல்லாம்
உதிர்ந்து கிடக்கின்றன
என் பாதத்தில்
அதன் காயங்களின்
ஈரத்தை நான் உணர்கின்றேன்..!!

அவளது
நடுக்கம் நிறைந்த
அச்சத்தின் உச்சங்களை
சுமக்க முடியாமல்
உடைந்து நிற்கின்றாள்..

உயிர் உடையும்
பெருநொடிபோல்
ஒருநொடி
உணர்கின்றேன் என்னுள் நான்..!!

நெஞ்சம்
குமுறுகின்றாள்
கூக்குரல் இடுகின்றாள்
அழுகின்றாள்
கண்ணீரிலும் கொஞ்சம்
உதிரம் வடிய கதறுகின்றாள்..!!

காட்டேரியாக
இருந்திருந்தால் கூட
போராடாமல்
உடல் கொடுத்திருப்பாள்
உதிரம் தானே
எடுத்துக்கொள்ளட்டும் என்று..!!

காம மதம் பிடித்த
மனிதப் ப

மேலும்

இரு செவியில் செய்தி ஒன்று
இடியெனவே ஒலித்ததிங்கே

இதயக்கோட்டை இடிபடவே
கைவளைகள் நொறுக்குதிங்கே

வண்ணங்கள் கரைந்துவிட
வெண்திரைதான் மீதமிங்கே

நீர்திரளும் விழிகளிலே
நித்திரையும் போனதிங்கே

ஊளையிட் டோர் நரிக்கூட்டம்
இரவில் கதவு தட்டுதிங்கே

வட்டமிடும் கழுகெனவே
சதை ருசிக்கப் பார்க்குதிங்கே

பைங் கிளியை சாட்டை கொண்டு
பம்பரமாய்ச் சுற்றுதிங்கே

காவல் - வண்டில்லா மலரெனவே
மோப்பமுந்தான் பிடிக்குதிங்கே

சுட்டெரிக்கும் வார்த்தைகளால்
மனதை புண்ணாய் ஆக்குதிங்கே

வேசியென்ற பட்டம் தந்து
சேற்றை அள்ளி பூசுதிங்கே

அமைதி காக்கும் வெண் புறாவை
அடிமைத் தீயில் வாட்டுதிங்கே

ஆணிவேராம் அன்

மேலும்

கண்ண தொடைக்கையில்
ஒன்ன நெனைக்கையில்
நெஞ்சு பதைக்கிது
மச்சான்

என் பிஞ்சு மனசில
அன்பு வெதயவே
ஆழப் பதியவே
வச்சான்

செந்நெல் வயலுந்தான்
செங்கல் வீடாச்சு
வித்து வந்த சொற்பகாசு
சேத்து தண்ணி போலாச்சு

பரதேசம் போகையிலே
பால் மாடு வாங்கி விட்ட
அதுகளுந்தான் மேய இங்க
சுவரொட்டி போதவில்ல

எழுத்தில் இருந்ததாலே
இக்கடிதம் தப்பியாச்சு
காற்றில் பறந்ததெல்லாம்
பசு வாய்க்கு தீனியாச்சு

விவசாயம் காணவில்ல
வேலையிங்கு ஏதுமில்ல
காச்ச கையி மாறிபோச்சு
ஒடம்பு கொஞ்சம் பூசிபோச்சு

வெலச்சலுக்கு வெலயில்ல
கடையில் கேட்டா தங்கம் போல
இடைதரகின் பகல் கொள்ள
தீராத நாச வேல

வீடு எங்கும்

மேலும்

வற்றாத சீவநதி – வெறும்
தரையாய் மாறக் கூடும்
ஜீவனான நதி என்றும் – கரை
கடந்து தொடர்ந் தோடும்

உடமைகளில் உனை மறைத்தாய்
குறிக்கோளை உடன் மறந்தாய்
உயிர்க்கோலின் அழிவு கண்டாய் - வான்
கோள்கள் துணை வேண்டி விட்டாய் - கோள்
கணக்கில் கைகள் ஏந்தி நின்றாய்

உழைக்கும் தெய்வம் - உன்
-----கைகளாய் உடன் இருக்க
நிலையில்லா கோளில் தேடி
-----நீயோ கலங்கி நிற்க
அரை வேக்காட்டு ஆருடத்தில்
-----வெம்பிடுவாய் அறிவை விற்க

ஆற்று மணற் படுகையிலே
அழகாய் ஒரு குடில் அமைக்க
மழை வெள்ளம் அழித்துவிட
ஆருடமும் தேவையில்லை

அறிவற்ற மாந்தரென
மூடச் - செயல் புரிந்து
முன்னேற ஆருடமா?
ஆருடம் ஓர் அறிவீனம்
அறிவென்ற க

மேலும்

வற்றாத சீவநதி – வெறும்
தரையாய் மாறக் கூடும்
ஜீவனான நதி என்றும் – கரை
கடந்து தொடர்ந் தோடும்

உடமைகளில் உனை மறைத்தாய்
குறிக்கோளை உடன் மறந்தாய்
உயிர்க்கோலின் அழிவு கண்டாய் - வான்
கோள்கள் துணை வேண்டி விட்டாய் - கோள்
கணக்கில் கைகள் ஏந்தி நின்றாய்

உழைக்கும் தெய்வம் - உன்
-----கைகளாய் உடன் இருக்க
நிலையில்லா கோளில் தேடி
-----நீயோ கலங்கி நிற்க
அரை வேக்காட்டு ஆருடத்தில்
-----வெம்பிடுவாய் அறிவை விற்க

ஆற்று மணற் படுகையிலே
அழகாய் ஒரு குடில் அமைக்க
மழை வெள்ளம் அழித்துவிட
ஆருடமும் தேவையில்லை

அறிவற்ற மாந்தரென
மூடச் - செயல் புரிந்து
முன்னேற ஆருடமா?
ஆருடம் ஓர் அறிவீனம்
அறிவென்ற க

மேலும்

மரணம் எப்படியும்
இறுதியில் எங்களை
பிரிப்பது நிச்சயம்.
ஏன் இடையில் - நீங்கள்
சாதி மதத்தால்
பிரித்து வீண்
பாவம் ஏற்கிறீர்கள்?

மேலும்