sunilprabakar - சுயவிவரம்
(Profile)
எழுத்தாளர்
இயற்பெயர் | : sunilprabakar |
இடம் | : Alangulam |
பிறந்த தேதி | : 31-Aug-1990 |
பாலினம் | : ஆண் |
சேர்ந்த நாள் | : 17-Nov-2011 |
பார்த்தவர்கள் | : 100 |
புள்ளி | : 20 |
open type
ஒரு கதையை கவிதையாக சொன்னால் எப்டி இருக்கும் ஒரு புது முயற்சி
இச்சமுதாயத்தில் காதல் தோல்விக்கு காரணம் பெண்களே என்று நினைக்கும்
சில ஆண்களுக்கு இக் கதை இல்லை இல்லை கவிதை சமர்ப்ப்ணம்
நிலவு என்றேன்
முன்னே வந்து நின்றாள்
கனவு என்றேன்
கண்களின் இமைக்குள் வந்தாள்
அறிவு என்றேன்
புன்னகை தந்து போனாள்
அழகு என்றேன்
எரிக்கும் பார்வை தந்து போனாள்
ஒரு நாள்
காதல் என்றேன்
செருப்பைத் தேடி நின்றாள்
கவிதை என்றேன்
பொய்களின் கூற்று என்றாள்
கண்ணீர் என்றேன்
கோளையின் ஆயுதம் என்றாள்
காத்திருப்பேன் என்றேன்
பதில் இல்லை என்றாள்
மீண்டும் ஒரு நாள்
காதல் என்றாள்
கண்கள் கலங்கி நின்றேன்
வானம் என
ஒரு கதையை கவிதையாக சொன்னால் எப்டி இருக்கும் ஒரு புது முயற்சி
இச்சமுதாயத்தில் காதல் தோல்விக்கு காரணம் பெண்களே என்று நினைக்கும்
சில ஆண்களுக்கு இக் கதை இல்லை இல்லை கவிதை சமர்ப்ப்ணம்
நிலவு என்றேன்
முன்னே வந்து நின்றாள்
கனவு என்றேன்
கண்களின் இமைக்குள் வந்தாள்
அறிவு என்றேன்
புன்னகை தந்து போனாள்
அழகு என்றேன்
எரிக்கும் பார்வை தந்து போனாள்
ஒரு நாள்
காதல் என்றேன்
செருப்பைத் தேடி நின்றாள்
கவிதை என்றேன்
பொய்களின் கூற்று என்றாள்
கண்ணீர் என்றேன்
கோளையின் ஆயுதம் என்றாள்
காத்திருப்பேன் என்றேன்
பதில் இல்லை என்றாள்
மீண்டும் ஒரு நாள்
காதல் என்றாள்
கண்கள் கலங்கி நின்றேன்
வானம் என
புத்தகம் என் தாய்
என்றும் எனக்கு நிம்மதி தருவதால்!
புத்தகம் என் தந்தை
என்றும் எனக்கு நல்வழி காட்டியதால்!
புத்தகம் என் நண்பன்
என்றும் என் உடன் இருப்பதால்!!
புத்தகம் என் ஆசான்
என்றும் எனக்கு அறிவுரை கூறியதால்!!
புத்தகம் என் காதலி
என் தனிமையின் இனிமையை கெடுப்பதால்!!
புததகம் என் மனைவி
என் தலையணையில் பங்கீடு கேட்பதால்!!
புத்தகம் என் குழந்தை
என் மடியில் அரியணை கொள்வதால்!!
புத்தகம் என்னை மாற்றிப் போட்டது
என் வாழ்க்கையை மாற்றி விட்டது
வரலாற்று நூல் படிக்கையில்- மன்னனாகினேன்!!
காதல் கேதம் படிக்கையில்- காதலனாகினேன்!!
கண்ணீர்க் காவியம் படிக்கையில்- என் கல்
நெஞ்சின் ஓரமும் சற்றூ ஈரமாக
பெண்களின் கூந்தலிலும் புன்னகை - மல்லிகைப் பூக்கள்
வா நண்பா புதியதோர் சமுதாயம் செய்வோம்
மரங்கள் உதிராமல்
நகரத்தின் வனப்பை கூட்டிடுவோம்..!
விலங்குகள் தன்எல்லையை
அதிகப்ப்டுத்திக் கொள்ள வாய்ப்பளிப்போம்..!
காடுகள் நகரங்களை
ஆக்ரமிக்கும் காட்சிகளை ரசித்திருப்போம்..!
பறவைகள் கூடுகட்ட
நம் வீடுகளை பரிசாய் கொடுத்திடுவோம்..!
வீட்டுக்கொரு காடுகள் வளர்த்திடுவோம்..!
இயற்கையை இறைவனாய் மாற்றிடுவோம்..!
பிறக்கும் புது சந்ததியிடம்
ஆண்கள்தான் அழகென்று சொல்லி வைப்போம்..!
அப்பொழுதாவது பெண்கள் மீதுள்ள
காமம் குறையுமா என்று பார்த்திடுவோம்..!
இயற்கைக்கு இடையூறு இல்லாமல்
அறிவியல் பல அறிந்திடுவோம்..!
அரிது அரிதாய் அறிந்தெடுத்த மனிதா
புதிதாய் ஒரு தொழில
அணை நீர் வரும்..!
அடி மனம் குளிரும் என்று காத்திருந்தேன்
ஆற்று நீர் வரும்..!
ஆசை எல்லாம் தீரும் என்று காத்திருந்தேன்
கால்வாய் நீர் வரும்..!
கடுகளவாது வாழ்வு தளிரும் என்று காத்திருந்தேன்
மாரி வரும்..!, வரவில்லை
மாதம் மாறியாது வரும் என்று காத்திருந்தேன்
காத்திருந்து..! காத்திருந்து..!
கண்கள் பூத்துதான் போனது
கண்களாது பூக்கட்டுமே..!
உள்மனம் எகத்தாளம்தான் செய்கிறது
காத்திருத்தல் காதலில் சுகம்தான்..!
கவிஞர்கள் சொன்னது நிஜம்தான்..!
கணநேரம் விவசாயியாய் மாறிப்பார்
காத்திருத்தலின் வலி புரியும்
கவிஞன் எழுதிய வரியும்
பற்றிக் கொண்டு எரியும்..!
வாடிய பயிரை கண்டபொழுதெல்லாம் வாடினேன்
சொ
இதுஎன்ன நினைவுஉதிர் காலமா
உன்னைத் தவிர மற்ற நினைவுகள்
எல்லாம் உதிருதே!