பெருவை கிபார்த்தசாரதி :

மனிதனுக்கு எத்தகைய கஷ்டம் வந்தாலும் பொறுத்துக் கொண்டுவிடுவான், ஆனால், வறுமை, ஏழ்மை இவை மட்டும் சற்று பொறுத்துக்கொள்வது கடினம், அதிலும் ஏழைகளின் கனவை கவிதை வரிகளில் அடுக்கி ஏட்டிற்குள் அடக்கி விடமுடியாது. தொடர்கதைபோல் அது தொடர்ந்துகொண்டே இருக்கும்.. மிக ஆழமாக சிந்தித்து, பதில் எழுதியிருக்கிறீர்கள். தங்களைப்போல் இன்னும் பல ஆர்வலர்கள் இந்த எழுத்து தளத்திலே தங்களது முத்திரையை பதிலாகப் பதிக்க முன்வரவேண்டும், இதைப்பற்றி தாங்கள் ஒருமுறை விரிவாக எழுதியபோது, நானும் அதற்கு பதில் எழுதியிருந்தேன். நன்றி திரு ஸர்பான்... 21-Sep-2017 9:41 am

முஹம்மது ஹனிபா முஹம்மது ஸர்பான் :

விடுமுறையில்லாத வறுமையில் சிறைப்பட்ட பிஞ்சு இதயங்களின் வரலாற்றை கவிதை கண்ணீரோடு சொல்கிறது. சுமந்த தாயும் நிழலான தந்தையும் இவன் வாழ்வை விட்டு விடுதலையான பின் இவன் வசந்தங்கள் எல்லாம் முட்களின் பாயில் ஒரு இலையுதிர் கால இதயமாய் உறங்கிக் கொண்டிருக்கிறது. ஏழ்மையின் விறகுகள் என்புகளை தான் பற்ற வைக்கிறது. மெழுகு போல் அவர்களது உள்ளங்களும் மெலிந்து போய்விடுகிறது. சோகமே முதன்மை நிலா ஏக்கமே சுடுகின்ற சூரியன் என்று அவர்களின் வாழ்க்கை ஒரு மின்மினியின் சிறகை போல கனவுகள் காணும் முன்னே முற்றுப் புள்ளி வைக்கிறது 19-Sep-2017 6:10 pm