எங்கோ தொலைந்துகொண்டிருக்கிறேன்

உன் பூர்ணமுகம் தெரியுமென்று
ஜன்னல் கம்பிகளுக்கிடையில்
என்னிரு விழிகளை ஓடவிட்டேன்..

தெரிந்தது..
இலைமறைக்கனியாய் உன் மதிமுகம்!

தோன்றியது..
இனம்புரியா சந்தோசம்..
கூடவே உன் முகமும்!

என்னவென்று தெரியவில்லை.?
ம்..ம்.. புரிந்தது
நான் எங்கோ தொலைந்துகொண்டிருக்கிறேன்
எனபது மட்டும்..!

_ மகா

எழுதியவர் : மகாராஜன் (20-Nov-10, 11:45 am)
சேர்த்தது : maharajan
பார்வை : 467

மேலே