வீண் பிடிவாதம்
எனக்கு பிடிச்ச
கலர் உனக்கு பிடிக்காது
உனக்கு பிடித்த
சாப்பாடு எனக்கு பிடிக்காது ...
நான் நம்புவதை
நீ நம்ப மாட்டாய் ...
நீ நம்புவதை
நான் நம்பமாட்டேன்
நான் ஒன்று சொன்னால்
நீ ஒன்று சொல்லுவாய்
நீ ஒன்று சொன்னால்
நான் ஒன்று சொல்லுவென்...
இப்படி கழியும்
நம் வாழ்வின் நாட்களில்
உனக்கும் எனக்கும்
பிடித்தது
நம் குழந்தை என்கிற போது
உனக்கும்
எனக்கும்
பிடிக்காதது எல்லாம்
வீண் பிடிவதமாகி
சிரித்து தொலைகிறது
அணு தினமும்
ஏன் எனில்...
நம் குழந்தை
உன்னில் பாதி
என்னில் மீதி
அல்லவா என்
அறுபது கிலோ
அல்வாவே ?
என்ன அல்வா
என்றதும் ஏன் முறைகிறாய்
என்னை ரசகுல்லா என்று
சொல்லிவிட்டு போ ...
போய் இன்னும் என்னை
முறைக்க தொலைகாட்சி தொடர்கள்
பார்த்து தொலை...
மிச்சத்தை நாளை பாத்துக்கலாம் ....