மண்ணில் புதைத்து விட்டாய்

இருட்டாய் இருந்த என் மனதுக்குள் ஒளியாய் நீ வந்தாய்! சோகமாய் இருந்த என் முகத்தில் சிரிப்பாய் நீ வந்தாய்! கண்ணீரை வடித்த என் கண்களை துடைக்கும் கைக்குட்டையாய் நீ வந்தாய்! நட்பு என்னும் முன்றெழுத்தை எனக்கு அமுதமாய் தந்து இறுதியில் பிரிவு என்னும் முன்றெழுத்தை எனக்கு விஷமாய் தந்து என்னைக் கொன்று விட்டாய்! ஆனாலும் என் இதயம் என்னும் நான்கெழுத்தில் தோழி என்னும் இரண்டெழுத்து கலந்து அடுத்தப் பிறவி என்னும் மூன்றெழுத்தில் நாம் ஒன்று சேர்வோம் என்ற நான்கெழுத்தை என் இதயத்தில் குத்தி இம்மண்ணில் புதைத்து விட்டாயே தோழி!