துணையாகும் நினைவுகள்

நிலவின் ஒளியொடு, மலரின் பொலிவொடு,
குலமது விளங்க பிறந்தது எனக்கொரு மழலை!
பாலொடு கலந்த தேன்கனிமொழி பேசி
காலொடு கலந்த பிராணவாயுவானது மதலை!

கட்டிமுத்தம் ஈந்து சுட்டிக்குறும்புகள் செய்து
மட்டிலா இன்பம் தந்ததில் வீடு ஆனது பிருந்தாவனம்!
கட்டியகணவனும் எனைமறந்தாய் எனஊடுமளவு
தொட்டிலில் சூட்டிய பெயரானது என் மந்திரம்!

குளிர்விழிகள் என் திசை நோக்கியே சுழலும்!
தளிர்நடை என் தடம் பார்த்தேப் பயிலும்!
பள்ளிசெல்லல் பெரும்பிரிவாய்க் கருதும்!
துள்ளி வந்து என்மடி சேர்ந்து துயிலும்!

அத்தனை நிகழ்வும் நித்தம் விரியுது நினைவுகளாய்,
அந்தம் வராமல் உயிருடன் நான் அந்நினைவுகளால்.
விழதென நினைத்தது பழுதானது உணர்ந்தேன் ஓர்நாள்!
அழுத விழியொடு முதியோர் இல்லம் வாழும் தாய் நான்!

எழுதியவர் : usharanikannabiran (13-Jan-14, 4:28 pm)
சேர்த்தது : usharanikannabiran
பார்வை : 77

மேலே