நிலமகள் நிறைவானவளே

நிலம் மரத்தை சுமந்தது
சுமையென கருதாமலே

நிழலை சுமந்தது, ஏதொன்றும்
சொல்லாமலே

எண்ணிக்கையில்லாத மனிதரின்
கால்களிலே மிதிபட்டது,
அல்லும், பகலுமே

நீர் விழுந்தாலும் சம்மதமே
அதற்க்கு

இடி விழுந்தாலும் வருந்தவில்லை
அதுவே

சூரியன் சுட்டெரித்தாலும்
தாங்கியதே,

மண்ணாக தன்னை விட்டாலும்
கவலை அதற்கில்லையே

கல், முள் அதன் மேலே படர்ந்தாலும்
அது வரவேற்றதே

தாரும் பூசி அலங்கரித்தாலும்
பெருமை கொள்வதில்லையே

நிலையாக அனைத்தும் தாங்கி
நிலமாக மட்டும் வாழும் நிலமகள்
நிறைவானவளே, அவள் நிஜமானவளே