கற்பனையுலகத்தின் களைப்பு
அறையில்
யாருமில்லை !
கதவு
சாத்தியிருக்கிறது !
ஒரு ஜன்னல்
மட்டும்
காற்றுக்காக
சற்றே திறந்துகொண்டு ............
அதுவொரு
பிற்பகலின்
சோம்பல் தருணம் !
சுவாசிக்க
நிறையவே
தனிமை !
பயண அலுப்பு .......
மற்றும்,
காத்திருக்கும்
இரவுப்பணி !
கொஞ்சம்
தூங்க வேண்டும் !
கண்ணை மூடினால்
அவள் தெரிகிறாள் !
அவள் ..........
தன் சுயம்வரத்தில்
என்னை
நிராகரித்தவள் !
அவளை
சகல மரியாதையுடன்
என்
கற்பனையுலகிற்கு
அழைத்துச் செல்கிறேன் !
மனசாட்சி
வேண்டாமென்கிறது !
கற்பனையுலகின் கதவைத்
தாளிடுகிறேன் !
இனி
மனசாட்சியின் குரல்
கேட்காது !
கற்பனையுலகின்
சுதந்திரங்களோடு
அவள்
என் ஆசைகளால்
கொண்டாடப்படுகிறாள் !
கொஞ்ச நேரத்தில்
நிஜ உலகில்
பிரவேசிக்கிறேன்
கற்பனையுலகின்
களைப்பை மட்டும்
சுமந்தபடி !
அப்புறமென்ன ............?
கண்களைச்
சுழற்றிக் கொண்டு
வந்தேவிடுகிறது
உறக்கம் !
=====================
- குருச்சந்திரன்
