குறட்பா வித்தகம்

பருவ வயதில் பளிங்கு முகத்தில்
அரும்பு மழகாய்ப் பரு.

கனிவாய்ப் பழகிடும் கன்னி யிதழின்
இனிப்பினில் தோற்கும் கனி.

குவிந்த அரும்பும் விரிந்திடக் கண்டு
கவிதை யெழுதிக் குவி.

கதிரின் வரவில் கமலம் மலரும்
உதித்திடு நீயே கதி !

இனிமை ததும்பும் இளமை நினைவு
கனிந்து வருமோ இனி ?

குளிரும் நடுக்கக் குளத்தி லிறங்கிக்
களிப்புற முங்கிக் குளி .

எழுவாய் பயனிலை யாவு மழகாய்
எழுதிப் பழக எழு .

தொழுவத்தில் கட்டி யிருக்கும் பசுவை
எழுந்ததும் கண்டுத் தொழு .

படியேறிச் சென்று பகவானை வேண்டித்
துடிப்புடன் பாடம் படி .

கொடுமையைக் கண்டால் கொதித்துக் கிளர்ந்துக்
கடுந்தண்ட ணையைக் கொடு .

***************************************************************************
குறட்பா வித்தகம் : முதற்சொல் முடிவில்
**************************
[இந்த உத்தியில் முதற்சீரில் வரும் சொல் ஈற்றுச் சீர்களில்
வேறு பொருளில் வரும்.]