அன்னையின் தரிசனம்

அன்னை அவள் அழகினை கண்களால் கண்டுகளிக்கும் வேளை
ஆழ்மனதில் அவளை அமரச்செய்து மேடையமைக்கும் வேளை
இன்பமுடன் அவள் இதயக்கமலத்தில் பதியும் அந்த இனிய வேளை
ஈன்றவளின் கருணைகொண்ட பார்வையால் அவள் என்னை நோக்கும் அவ்வேளை
உள்ளத்தில் உண்டான உணர்ச்சிகள் கண்களை கலங்கச் செய்த அந்த வேளை
ஊமையாக்கி என்னை உறைய செய்த அந்த தெய்வீக வேளை
என்னையும் அறியாமல் நான் என்பதை மறந்த அந்த இன்ப வேளை
ஓங்காரம் என்னை ஆட்கொண்ட அந்த திவ்ய வேளை
உணர்ச்சிகளை அடக்க முடியாமல் அழுத அந்த வேளையைக்
கூற வார்த்தைகள் இன்றி தவிக்கிறேன்

மேலும்

மாயையில் மூழ்கி மதி மயங்கி

மாக்களாய் நாம் வாழும் வாழ்க்கை

நிலையற்ற ஒன்று என அறிந்துகொள்ள

நிமிடமேனும் நினைக்க தவறினோம்



நிம்மதி நாடி அலையும் இவ்வேளை

நிரந்தரம் என நினைத்ததெல்லாம் சரிய

நிகழ்பவைகளை கண்டு தளராமல்

தன்னை அடக்கி தன்னுள்ளே சென்று



தவசிபோல் தன் நெஞ்சமெல்லாம்

நிறைந்துள்ள வன்மையை ஒழித்து

நித்தமும் நம்மை இயக்கும்
சத்து சித்து ஆனந்தத்தை

நினைந்து நிறைவு பெறுவோம்

மேலும்

அன்னையர் தினம்

அன்பு என்ற சொல்லுக்கு இலக்கணம் அவள்
அரவணைப்பில் அடை காக்கும் அதிசயம் அவள்
அமைதி அளித்து உறங்கச்செய்யும் அமுதம் அவள்
ஆராரோ இன்னிசை பாடும் தாலாட்டும் அவள்
ஆசையெல்லாம் சேர்த்தணைக்கும் அருமையும் அவள்
ஆருயிரே என கொஞ்சும் அழகு பெட்டகம் அவள்
ஆண்டுதோறும் ஆவல் பெருகச்செய்யும் ஓடையும் அவள்
அம்மா என்ற அழைப்பின் உணர்வில் உறைபவள் அவள்
அன்னையவள் பெருமையை கூறி போற்றிட நாள்ஒன்று போதாதே

மேலும்

புது மழைத்துளி பூமியில் விழுந்திட
பூமி தன் செழிப்பை உணர்ந்திட
புதுத்துளிர் பூக்களுடன் வெளிவர
பூமகள் தன் சிரிப்பை வெளியிட
பூக்களும் கொத்தாக மலர்ந்திட
புதுக்கதிரும் நிலம்நோக்கி சாய்ந்திட
புதுமணம் மாறாமல் அறுத்து அதை பறையிலிட
பூவையரும் நிலமதனில் மாக்கோலமிட
பூக்களை புதுமையாக அழகுடன் வைத்திட
புதுக்காலை பொழுது பொலிவுடன் புலர்ந்திட
கண்திறக்கும் வேளை மங்களமாய் நிலைத்திட
சுபம் நிறைந்த பொருள்களை கண்டிட
புது வருடம் மாசில்லாமல் மலர்த்ததுவே !!

மேலும்

உன்மீது காதல் வந்தது ஏனோ? - நீ
என்மீது காதல் கொள்ளாதது ஏனோ?
_
காலங்கள் கடந்தபின்னும் - உன்னை
கண்டவுடன் கண்கள் கலங்குதடி,
மண்மீது புதைந்த மழைத்துளிகள்,
மீண்டும் மழையாகபொழிவதுபோல,
உன்மீது நான் கொண்ட காதல்,
மீண்டும் உயிர்த்தெழுகுதடி,,,,,,,,,,,,,,,,,

மேலும்

அந்தத் திரை மலர்ந்து ஒரு மெல்லிய காலை வணக்கம் கூறியது...

அந்த பெரிய அறையில் சற்று இடைவேளி விட்டு இரண்டு கட்டில்கள்.. இரண்டுக்கும் பொதுவாக ஒரு சிறிய மேசையில் இரண்டு சிறிய குப்பிகளில் குடி நீர், தனித்தனியாக.... ஒரு நோட்டுப் புத்தக அளவிலுள்ள ஒரு தொடுதிரைக் கணினி... கட்டில்களுக்கு அருகில் வாக்கர் (walker) வைக்கப் பட்டிருந்தது...

பளிச்சென்று வெள்ளை அடிக்கப்பட்ட சுவரில் ஒரே ஒரு படம். அதன் மறைவில் கண்காணிப்புக் கருவி... சுவரில் தெரிந்த அந்த மிகப் பெரிய திரை, தொலைக்காட்சித் திரைபோல் இருந்தது. அந்தத் திரை மூலம்தான் அவர்களது தினசரி நலம் விசாரிப்பு, மருத்துவ உதவி, தகவல் பரிமாற்றம்.. எல்லாம்.

மேலும்

6-9-2015
அதிகாலை எண்ணங்கள் "ஊர்"

கடந்த டிசம்பரில் காலில் அடிபட்டபின் வெளியே வெகு தூரம் வாகனத்தில் எங்கும் சென்றதில்லை... சென்ற அக்டோபரில் மகாபலிபுரத்திலிருந்து வரும் பொழுது அப்படியே ஊருக்கு வண்டியைத் திருப்ப, பேத்தியும் உடன் இருந்தாள்..

அந்த சின்ன கிராமத்தை அவளுடன் வலம் வந்தபோதும் அவள் கண்கள் ஆச்சர்யத்தில் விரிந்தபோதும் மேலும் அழகானாள். நாலைந்து ஆட்டுக்குட்டிகளைப் பார்த்து அப்படியே உறைந்துவிட்டாள் - அவள் ஆட்டுக்குட்டிகளை அதுவரைப் பார்த்ததில்லை - ஆனால் பள்ளிக்கூடத்தில் 'goat' பற்றி பேசியிருக்கிறாள். அன்று ஆட்டுக் குட்டிகளைப் பார்த்தவுடன் அவைமுன் நின்று திடீரென "The goat is a dome

மேலும்