நெஞ்சம் சங்கமித்த நேரம்

ஹரிஹரனும் தமிரரசனும் வசித்து வாழ்ந்தது புளியங்குடி என்ற ஒரு சிறிய ஊரில். இருவரும் ஒரே தெருவில் சில அடிகள் வித்தியாசத்தில் உள்ள வீடுகளில். இருவரின் குடும்பமும் நெருக்கம் அடைத்தது இவர்களால் தான்.
அரசியின் மடியில் கிடைக்கும் ஹரியை பார்க்க முடியாமல் கண்களை மூடிய பொழுது கண்களுக்குள் பழைய ஞாபகங்கள் திரைப்படம் போல் ஓடின.
"நான் போக மாட்டேன். நான் போக மாட்டேன்." பள்ளிக்கூட வாசலில் தந்தையின் காலைக் கட்டிக் கொண்டு அழுத அந்த சின்னப் பிள்ளை ஹரியின் நினைவு பொங்கிவர துக்கமான அந்த வேளையிலும் அரசியின் இதழ்களில் புன்னகை வந்தது

மேலும்

அன்னையை வணங்குவோம்

அன்பையும் அறிவையும் எனக்கு கொடுத்தவள்
ஆசையோடு ஆகாரத்தை எனக்கு ஊட்டியவள்
இன்பத்தைத் தந்து இன்னல்களை வைத்துக் கொண்டவள்
ஈடேதும் கேட்காமல் தன்னலத்தை பார்க்காமல் வாழ்ந்தவள்
உயிரினும் மேலாக என்னைக் கருதி அதனால் மகிழ்ந்தவள் ஊரெல்லாம் வியக்கும் வகையில் என்னை வளர்த்தவள்
என் வளர்ச்சியில் என்றும் தன்னை வருத்திக் கொண்டவள்
ஏமாற்றங்களை தள்ளி விட்டு என்னலத்தையே விரும்பியவள்
ஐம்புலனையும் அடக்கி எனக்காக இறைவனை வேண்டியவள்
ஒன்றாக வாழ்ந்து உயிரோடு கலந்து என்னையே நினைப்பவள்
ஓயாமல் ஓசையின்றி உழைத்து உடலை வருத்தி வாழ்பவள்
ஒளவையை போல் ஐங்கரனை வேண்டி நான் நலமோடு

மேலும்

அக்கிரமம் செய்தவன் நன்றாக இருக்கிறானே ஆண்டவனுக்கு கண் இல்லையோ என நினைத்து நம்பிக்கை இழக்காதீர்கள்

நாங்கள் எல்லோரும் வாழும் கிராமம் ஒரு அமைதி நிறைந்த இடம்.அதில் குடியிருக்கும் மக்கள் எல்லோரும் விவசாயத்தை நம்பி வாழ்கிறவர்கள்.அங்குள்ள பலர் நிலத்தை குத்தகைக்கு எடுத்து விவசாயம் செய்து முதலாளியிடம் சென்று அவர் கொடுப்பதைப் பெற்றுக் கொண்டு தங்கள் குடும்பத்தை நடத்தி வந்தனர். சிலர் தங்களது நிலத்திலேயே பயிர் செய்து அதில் வரும் வருமானத்தைக் கொண்டு வாழ்ந்தனர். எல்லோரும் கூடி பேசுவது ஒன்று தான் அக்கிரமம் செய்பவர்கள் மிக நன்றாக வாழ்கிறார்கள் கடவுளுக்கு கண்ணில்லையா இவர்களை தண்டிக்காமல் ஏன் விட்டு

மேலும்

நற்செயல்

காலம் கடந்ததால் அழியாதது
கண்ணீர் வழிந்ததால் கரையாதது
கடமை முடிந்ததால் மறையாதது
காசினால் மதிப்பிட முடியாதது
நேரத்தினால் அளக்க முடியாதது
வரம்பினால் அடக்க முடியாதது
உள்ளத்தால் மட்டுமே அறியப்படுவது
உண்மை அன்பினால் உருவாகியது
மனித இனத்தினால் உணரப்படுவது
மாநிலத்தோரால் என்றும் போற்றப்படுவது
காலமறிந்து நாம் செய்யும் நற்செயலே.

மேலும்

உன்மீது காதல் வந்தது ஏனோ? - நீ
என்மீது காதல் கொள்ளாதது ஏனோ?
_
காலங்கள் கடந்தபின்னும் - உன்னை
கண்டவுடன் கண்கள் கலங்குதடி,
மண்மீது புதைந்த மழைத்துளிகள்,
மீண்டும் மழையாகபொழிவதுபோல,
உன்மீது நான் கொண்ட காதல்,
மீண்டும் உயிர்த்தெழுகுதடி,,,,,,,,,,,,,,,,,

மேலும்

அந்தத் திரை மலர்ந்து ஒரு மெல்லிய காலை வணக்கம் கூறியது...

அந்த பெரிய அறையில் சற்று இடைவேளி விட்டு இரண்டு கட்டில்கள்.. இரண்டுக்கும் பொதுவாக ஒரு சிறிய மேசையில் இரண்டு சிறிய குப்பிகளில் குடி நீர், தனித்தனியாக.... ஒரு நோட்டுப் புத்தக அளவிலுள்ள ஒரு தொடுதிரைக் கணினி... கட்டில்களுக்கு அருகில் வாக்கர் (walker) வைக்கப் பட்டிருந்தது...

பளிச்சென்று வெள்ளை அடிக்கப்பட்ட சுவரில் ஒரே ஒரு படம். அதன் மறைவில் கண்காணிப்புக் கருவி... சுவரில் தெரிந்த அந்த மிகப் பெரிய திரை, தொலைக்காட்சித் திரைபோல் இருந்தது. அந்தத் திரை மூலம்தான் அவர்களது தினசரி நலம் விசாரிப்பு, மருத்துவ உதவி, தகவல் பரிமாற்றம்.. எல்லாம்.

மேலும்

6-9-2015
அதிகாலை எண்ணங்கள் "ஊர்"

கடந்த டிசம்பரில் காலில் அடிபட்டபின் வெளியே வெகு தூரம் வாகனத்தில் எங்கும் சென்றதில்லை... சென்ற அக்டோபரில் மகாபலிபுரத்திலிருந்து வரும் பொழுது அப்படியே ஊருக்கு வண்டியைத் திருப்ப, பேத்தியும் உடன் இருந்தாள்..

அந்த சின்ன கிராமத்தை அவளுடன் வலம் வந்தபோதும் அவள் கண்கள் ஆச்சர்யத்தில் விரிந்தபோதும் மேலும் அழகானாள். நாலைந்து ஆட்டுக்குட்டிகளைப் பார்த்து அப்படியே உறைந்துவிட்டாள் - அவள் ஆட்டுக்குட்டிகளை அதுவரைப் பார்த்ததில்லை - ஆனால் பள்ளிக்கூடத்தில் 'goat' பற்றி பேசியிருக்கிறாள். அன்று ஆட்டுக் குட்டிகளைப் பார்த்தவுடன் அவைமுன் நின்று திடீரென "The goat is a dome

மேலும்