மகிழ்ச்சி என்னும் அனுபவம்

இயற்கையுடன் ஒன்றி மாலை சூரியன் கிரணங்களைக் குறைக்க
இறைவனை நினைத்து அவன் மாயையை எண்ணி வியக்கையில்
கண்ணிற்கு விருந்தாக அந்திவானம் வர்ணஜாலங்களைக் காட்டிட
அமைதியாக இருந்த மாலை பொழுது மாறி மரயிலைகள் சலசலக்க
அருமையான இசை கேட்கும் விதமாய் அந்த ஓசை என்னைக் கவர
அழகிய அந்த மாலையில் மென்மையான காற்று அவ்வழி வீசிட
அமர்ந்த இடம் சிறு சொர்க்கமாக மாறிய அந்த சில நிமிடங்கள்
கண்கள் மூடிக்கொண்டு உட்கார்ந்து கனவுகள் காண விழைகையில்
கால்கள் தனியாக அந்திரத்தில் விண்ணை நோக்கி மிதந்திட
மனம் எதை எதையோ எண்ணி தன்னை மறந்து காற்றாக பறந்திட
இனம்தெரியாத ஒரு இனிமையான பயணம் உடம்பில் வந்திட

மேலும்

நாய் கற்பிக்கும் பாடம்

நான் இந்த கிராமத்தில் குடியேறி இருபது வருடங்களாக ஒரு பலசரக்குக் கடை
வைத்து ஞாயமான விலையில் தரமான பொருள்களை கிராம மக்களுக்கு வழங்கிக்
கொண்டு வருகிறேன். ஒவ்வொரு நாளும் என் கடையில் உள்ள கரும் பலகையில்
அன்றைய பொருள்களின் விலைவாசி என் கடையில் அந்த பொருளின் விலை
ஆகியவற்றை எழுதி வைத்திருப்பேன். இதனால் மக்களுக்கு நாட்டு நிலவரம் தங்கள்
பொருளாதார நிலைமை ஆகியவை தெரிந்து அவர்கள் தங்கள் தேவைகளை
கட்டுப்பாடோடு வாங்கி செயல் படுவார்கள். என் கடையில் வாங்குவோர் ஒரு
மாதத்திற்குள் பணத்தை செலுத்தவேண்டும். அதனால் அவர்களில் பலரும் கையில்
இருக்கும் பணத்தைப் பொறுத்து அதற்கான பொருளை வா

மேலும்

முருகனைப் போற்றுவோம்

அழகின் சிகரமே அருள் வடிவே போற்றி
ஆறுபடைவீட்டில் அமர்த்தவனே போற்றி
இனிய தமிழின் முதற் கடவுளே போற்றி
ஈசனின் பொறியில் தோன்றினாய் போற்றி
உமைக்கு உகந்தவனே போற்றி
ஊழ்வினை நீக்குவாய் போற்றி
எங்கும் நிறைந்தவனே போற்றி
ஏழைக்கு இரங்குவாய் போற்றி
ஐங்கரனின் தம்பியே போற்றி
ஒரு மெய் பொருளே போற்றி
ஓம்காரத்தை உபதேசித்தவனே போற்றி
ஔவைக்கு அருளினாய் போற்றி
அரும் பெரும் செல்வனே உன்னை
போற்றுவோம் போற்றி போற்றி

மேலும்

அறுபது நிமிடம் இருபது ஆகும் விந்தை

என் அப்பாவும் அம்மாவும் கேரளாவில் பாலக்காட்டில் உள்ள கல்பாத்தி கிராமத்தில் பிறந்து படித்து வளர்த்தவர்கள். அப்பா கல்லூரிப் படித்து முடித்தவுடன் கல்யாணம் என்ற என் தாத்தாவின் ஆசைப்படி என் அம்மாவை மணம் செய்து கொண்டார் . வேலையின் காரணம் அப்பா சென்னைக்கு வந்தார்.முதலில் சென்னையில் ஒரு வாடகை வீட்டில் குடியிருந்தனர்.அங்கு வாழும் பொழுது என் அம்மா மூன்று குழந்தைகளுக்குத் தாயானார். பின்னர் தங்களுக்கு என்று ஒரு வீடு வாங்கவேண்டும் என்ற ஒரு நிச்சியத்தோடு மேற்கு மாம்பலத்தில் நிலம் வாங்கி வீடு கட்டி அங்கு குடியேறினார்கள் . அந்த வீட்டிற்க

மேலும்

உன்மீது காதல் வந்தது ஏனோ? - நீ
என்மீது காதல் கொள்ளாதது ஏனோ?
_
காலங்கள் கடந்தபின்னும் - உன்னை
கண்டவுடன் கண்கள் கலங்குதடி,
மண்மீது புதைந்த மழைத்துளிகள்,
மீண்டும் மழையாகபொழிவதுபோல,
உன்மீது நான் கொண்ட காதல்,
மீண்டும் உயிர்த்தெழுகுதடி,,,,,,,,,,,,,,,,,

மேலும்

அந்தத் திரை மலர்ந்து ஒரு மெல்லிய காலை வணக்கம் கூறியது...

அந்த பெரிய அறையில் சற்று இடைவேளி விட்டு இரண்டு கட்டில்கள்.. இரண்டுக்கும் பொதுவாக ஒரு சிறிய மேசையில் இரண்டு சிறிய குப்பிகளில் குடி நீர், தனித்தனியாக.... ஒரு நோட்டுப் புத்தக அளவிலுள்ள ஒரு தொடுதிரைக் கணினி... கட்டில்களுக்கு அருகில் வாக்கர் (walker) வைக்கப் பட்டிருந்தது...

பளிச்சென்று வெள்ளை அடிக்கப்பட்ட சுவரில் ஒரே ஒரு படம். அதன் மறைவில் கண்காணிப்புக் கருவி... சுவரில் தெரிந்த அந்த மிகப் பெரிய திரை, தொலைக்காட்சித் திரைபோல் இருந்தது. அந்தத் திரை மூலம்தான் அவர்களது தினசரி நலம் விசாரிப்பு, மருத்துவ உதவி, தகவல் பரிமாற்றம்.. எல்லாம்.

மேலும்

6-9-2015
அதிகாலை எண்ணங்கள் "ஊர்"

கடந்த டிசம்பரில் காலில் அடிபட்டபின் வெளியே வெகு தூரம் வாகனத்தில் எங்கும் சென்றதில்லை... சென்ற அக்டோபரில் மகாபலிபுரத்திலிருந்து வரும் பொழுது அப்படியே ஊருக்கு வண்டியைத் திருப்ப, பேத்தியும் உடன் இருந்தாள்..

அந்த சின்ன கிராமத்தை அவளுடன் வலம் வந்தபோதும் அவள் கண்கள் ஆச்சர்யத்தில் விரிந்தபோதும் மேலும் அழகானாள். நாலைந்து ஆட்டுக்குட்டிகளைப் பார்த்து அப்படியே உறைந்துவிட்டாள் - அவள் ஆட்டுக்குட்டிகளை அதுவரைப் பார்த்ததில்லை - ஆனால் பள்ளிக்கூடத்தில் 'goat' பற்றி பேசியிருக்கிறாள். அன்று ஆட்டுக் குட்டிகளைப் பார்த்தவுடன் அவைமுன் நின்று திடீரென "The goat is a dome

மேலும்