ஒரு பூவில் இரு வண்டு

கடல் காற்று மெல்ல இசை பாட
காலங்கள் மெத்தை விரிக்க
கார் கூந்தல் தனை மறக்க
காதலன் (கணவன்) எனை வாங்க
காலன் அவன் தோற்க
கண் மெல்ல விழி பார்க்க
பார்த்த கண் உயிர் கோர்க்க
கோர்த்த கை தானே மெய் மறக்க
மார்பில் பூத்த உயிர்
தேனை சிந்த
மாரோடு போர்த்திக் கொள்ள
மூச்சுக்குழல்
அடைபட்டு மயங்க
ஒரு பூவில் இரு வண்டு
உறங்க
பிரித்திடுமா காலமும்..

(ஒரு பூவில் இரு வண்டு உறங்குகிறது
யாரும் எழுப்ப வேண்டாம்..

உனையும் எனையும் பிரிக்க எவையாலும் இயலாது
சவக்குழியையும் சேர்த்து தான்

அதற்காக என்னுடனேயே அழைத்துச் செல்வேன் என்று எண்ண வேண்டாம்.
என் உடன் வந்தாலும் தடை சொல்லமாட்டேன்..

உங்களை நான் எப்பொழுதும்
சுமக்க வேண்டும்
நீங்கள் இறந்த பின்பு
என் சவக்குழியை நோண்டி
உங்களை என் மீது கடத்தச் சொல்லுங்கள்

இருவரும் ஒன்றாக குழியில்
இறங்கினால்
ஒருவரை ஒருவர்
கட்டித் தழுவிக் கொண்டே
உறங்கலாம் ).....


=என் தந்தை தாய் பார்த்து எனை தாரை வார்க்கும் என் உயிருக்கே யாவும் சமர்பணம்

~ பிரபாவதி வீரமுத்து