வஞ்சித் துறை

ஒருநாள் இரவு
கடவுள் என்னை
கவிதையில் ஓவியம்
வரைந்திடச் சொன்னார்

கண்முன் எழுந்தது
கேள்விக் குறியே
எதிர்காலம் என்பார்
இதைத் தானோ

காரிருள் கூந்தல்
உச்சியில் மல்லிகைப்பூ
நம்பிக்கை என்பது
இதைத் தானோ

ஓவியம் கற்றிடச்
சென்றேன் நானும்
ஒருசில வருடம்
கற்று முடித்தேன்

பசும்புல் நிலமதில்
சுற்றிலும் வேலி
வரைந்திட பணித்தார்
பேரா சிரியர்

ஏதோ நினைவில்
பசும்புல் இன்றி
வேலியை மட்டும்
வரைந்து வைத்தேன்

பசும்புல் எங்கே
என்றே வினவ
வேலி புல்லை
மேய்ந்தது என்றேன்