நல்லவனும் தீயவனாகிறான்
பூ ஒன்று கண்டேன்
ஒளி வெள்ளத்தில்
பொலிவுடன் நிமிர்ந்தது
என்னைப் பார்த்து.
புன்னகையுடன் குவிந்தது
அழகாக .
நெருங்கினேன் ஒலியெழுப்பாமல்
மெதுவாக.
மருண்டது அண்மையில்
என்னைக் கண்டு.
பறித்துப் பிரித்து ஒடித்து
விடுவேனோ என்றாகி
குனிந்தது அருண்டு
சற்று நேரம்.
மனிதனின் நோக்கம்
மலருக்குப் புரிந்தும் புரியாமல்
வன்மையின் துடிப்பை
மென்மை உணர
நல்லவனும் தீயவனாகிறான்
ஒட்டு மொத்தமாகவே!
