மரத்துப் போன மனிதம்
ஏழு மணிக்கு எழு !
எட்டு மணிக்கு உண் !
ஒன்பது மணிக்கு ஓடு !
பகல் முழுதும் பணம் தேடு !
இரவில் திரும்பு !
தொடு திரைகளிலும்
தொலைக் காட்சிகளிலும்
தொலைந்து போ !
உண்டு
உறங்கி
விழித்து
மீண்டும்
மீண்டும் ஓடு !
சுயநலத்தில் சுருங்கிப் போ !
சக மனிதனை மற!
அவலங்களை கண்டு அன்னியமாகு!
இப்படியே இயந்திரமாய் இயங்குகிற வாழ்க்கையில்...
இடையிடையில்
குற்ற உணர்வுகளுடன்
உறுத்தல்களாய்
அவ்வப்போது விழித்து கொள்கிறது
மனதுக்குள்
மரத்துப் போன "மனிதம்" !
