அப்துல்கலாம் ஒருபா ஒருபஃது

தானாய் உதித்துத் தரணி முழுவதும்
வானாய் வளர்ந்துன்றன் வாக்காலே - காணாத
மாற்றங்கள் செய்ய மனக்கனவு கண்டவனே !
ஏற்றுகின்றோம் உன்னை எடுத்து !

எடுத்த பிறப்பும் எதற்கென்(று) அறியா(து)
உடுக்கை உறக்கம் உணவென்(று) - இடர்க்குள்
வாழும் மனிதரிடை வந்த விடிவெள்ளி
தாழும் உமக்கெம் தலை !

தலையில் அறிவேற்றித் தண்மை மனத்தில்
நிலையாய் நிறுத்தி ! நிஜமாய்க் - கலைகாட்டி
நாட்டையும் நாட்டுமக்கள் நம்பிக்கை யும்வென்ற
பாட்டையைச் சொல்லுமெம் பாட்டு !

பாட்டுக்கும் கூத்துக்கும் பாழும் இளைஞர்குலம்
நாட்டத்தைக் காட்டி நலிகையிலே - ஈட்டிமுனை
ஏவுகணை காட்டி அறிவியலில் நாட்டத்தை
மேவு(ம்)வகை செய்தவினை மேல் !

மேல்வானை ஆண்ட மெலிவான மாந்தர்கள்
சூல்கொண்ட விண்ணின் சுடராள - நூல்கொண்ட
நுண்ணறிவால் பல்வித்தை நல்கி நகர்ந்தாயே
பண்ணறிவும் கண்டோம் பணிந்து !

பணிவே மனங்கொண்டாய் பாசமே வீசும்
குணமே உடையாய் குலையா(து) - அணிசேர்த்(து)
அழியா வலிமையுடன் அக்னிச் சிறகை
எழிலாய் விரித்தாய் எழுந்து !

எழுப்பிக் கனவை எழிலாகக் காண
முழுதாய் எமையே முடுக்கி - விழுந்தால்
விதையென்(று) உரைத்து விசைதந்து சென்ற
கதைசொல்லும் எங்கள் கனவு !

கனவென்று பல்லோர் கதைசொன்ன போது
மனமொன்றும் ஒன்றே கனவாம் - தினமதைக்
கண்டு களிப்பெய்தக், கண்ட கனவடையக்
கொண்டு கொடுத்தாய்தீக் கோல் !

கோலேந்தி நில்லாத கோமகன்நீ ! அன்பென்னும்
பாலேந்தி நின்ற பரிவுத்தாய் ! - நூலேந்தி
நல்வழிச் செல்ல நடத்துகின்ற ஆசிரியன்
இல்லா நிலையால் இறை !

இறைவனே எங்கள் இயந்திரனைக் கொண்டு
நிறைவேநீ கண்டிருப்பாய் நித்தம் ! - குறையில்லை
வாழைமரம் சென்றாலும் வந்திருக்கும் கன்றுகளும்
தாழா(து) உயர்ந்துவரும் தான் !

-விவேக்பாரதி