என்னுடைய வாழ்க்கை இது

நான் என் படுக்கையில் படுத்திருந்தேன் உணர்விழந்து...
என் ஆத்துமா உறைந்திருந்தது பனிக்கட்டியாய்..

உள்ளுக்குள் நடுங்க தொடங்குகையில், என் ஆத்துமா வாடிப்போகிறது...

கண்ணீர் என் முகத்தில் விழுகிறது என் கண்களிலிருந்து...

நான் எனக்கான இடத்தை கண்டுபிடிக்க முயற்சிக்கிறேன் இந்த தனி உலகில்...
அனைத்து மிகவும் குளிராக, குளுகுளு அறைக்குள் நான் அழ ஆரம்பிப்பேன் தனியாக...

என் விதியை மாற்ற,
நான் முயற்சி செய்ய ஆரம்பிக்கும்போது, ​​ அது மிகவும் தாமதமாக இல்லை...
என் இருண்ட கடந்த காலத்தில் நான் செய்த தேர்வுகளுக்காக வருந்துகிறேனென கண்ணீர் மங்க தொடங்கும் நேரம்...
இந்த மனச்சோர்வு நீடிக்காதென்று எனக்குத் தெரியும்... நான் சிந்தனை வழி பார்க்கத் தொடங்குகிறேனென்ற நம்பிக்கை என்னிடம் பிரகாசிக்கக் கூடியது...
இந்த வாழ்க்கை என்னுடையதென நான் மகிழ்ச்சியடைகிறேன்...