கிளியொன்றை கூண்டுல தான் அடைச்சு வைச்சேன் துணையாக கூடவே இருக்குமென.
கூண்டுல அடைச்ச கிளி கூடு விட்டு உயிர் போனதென்ன?

ரோஜாச் செடியொன்றை மண் சாடியில தான் நட்டு வளர்த்தேன் அது பூத்து வாழ்வில் வசந்தம் தான் வீசுமென.
நட்டுவச்ச ரோஜாச் செடியும் காரணமில்லாமல் பட்டுப் போனதென்ன?

நானொரு ராஜா என்று என் கனவுல தான் கோட்டை கட்டிவைச்சேன் என் விதி என் கையிலென.
கட்டி வைச்ச என் கனவு சுக்கு நூறாக உடைஞ்சதென்ன?

பாரமென நாம் நினைத்தால் இந்த உடல் கூட பாரம் தான்.
சிறு நம்பிக்கையில் துளிர்க்கும் வாழ்க்கை,
இடிந்தவை மீண்டும் கட்டப்படும் தன்னம்பிக்கை,
ஈடில்லா இழப்பில் துவண்டு விழாமல் மீண்டும் மீண்டும் எழுந்திட

மேலும்

அடி! வாசமில்லா ரோஜா,
உனக்கு ஏதடி ராஜா,
பல வண்டுகள் உன்னை மொய்க்க வாசமிழந்த ரோஜா,
கழுத்தில் ஏறிய தாலிக்கு மதிப்பில்லை என்னும் போது வேலி எங்கே பயிரைக் காக்கும்?
பயிர் எங்கே வளமாயிருக்கும்?
வீதியில் நீ நிமிர்ந்து நடக்க தீச்சொல்லும்
உன்னை தீண்டாதோ நரகான கலாச்சாரத்தில்?

அடி! வாசமில்லா ரோஜா,
கொஞ்சம் யோசித்துதான் பாரெண்டி,
கண்ணே! மணியே! கற்கண்டே!
பொன்னே! ஒளியே! அழகு ஓவியமே!
என்று கொஞ்சுவோரெல்லாம் கொஞ்சக் காலம் தானடி!
தோல் சுருங்கி தொய்வான பின்னே கிழவி என்று கூறுவார்,
அருகில் நாடி வாறார்.

அடி! வாசமில்லா ரோஜா,
உனக்கு ஏதடி ராஜா,
காம உணர்ச்சியைத் தாண்டி உல்லாசமாய்
நீ வாழ,
உன் ஒழுக்கம் மூச்சுத்திணறி மூப

மேலும்

தளர்ந்த மனதிடம் தைரியம் சொல்லும் மனமே தளர்ந்துவிட்டால் தெய்வம் என்ன செய்யும்?
உடலாடவில்லையம்மா,
மனசாடுது, ஒவ்வொரு அடியிலும் தடுமாறி விழுந்திடுவோ என்ற பயத்தில் ஆடுது!

கடவுள் இல்லை,
நானே கடவுள் என்றவனையும் சக்கரநாற்காலியே தஞ்சமென்று ஆக்கிடும் இந்த பயம்.
கடவுள் உண்டென்பார், தினமும் கடவுளை வணங்கி நிற்பார்.
தன் பயத்தைக் கொல்லார்,
பயத்தால் எழும் கவலைகளைக் கொல்லார்,
மூப்பில் மூழ்கி நடவாது படுக்கையில் வீழ்ந்து பாடையில் போவாரே.

மேலும்

கரையான்களிடம் இரக்கம் காட்டினேன்,
என் புத்தகங்களையெல்லாம் தின்று கொழுத்துக் கொண்டிருக்கின்றன.
பாம்புகளிடம் இரக்கம் காட்டினேன்,
தினமும் என் முன் வந்து பயங்காட்டிவிட்டு போகின்றன.

கழுகுகளிடம் இரக்கம் காட்டினேன்,
தினமும் என் கண்களைப் பறிப்பதில் கூறியாயிருக்கின்றன.
செடிகொடிகளிடம் இரக்கம் காட்டினேன்,
இவ்வளவு மென்மையானவன் எப்படி வாழ போகிறானோ என்று கவலைப்படுகின்றன.

நாய்களிடம் இரக்கம் காட்டினேன்.
தினமும் நன்றியோடு என்னைப் பார்த்து வாலை ஆட்டுகின்றன.
பூக்களைப் பறிக்காமல் இரக்கம் காட்டினேன்.
வாடிவதங்கி உதிரிந்து மண்ணில் விழுந்து காய்ந்த சருகாகின்றன.

சக மனிதர்களிடம் இரக்கம் கொண்டேன்.
கோழ

மேலும்

உயிரற்றுப் போனால் பிணமாவாய்
உணர்வற்று போயின் சடமாவாய்

மதி பிறழ்ந்தால் பைத்தியமாவாய்
மதி தெளிந்தால் வைத்தியனாவாய்

உன்னை அடக்கின் ஞானியாவாய்
உள்ளம் சிதைத்தால் மூடனாவாய்

உள்ளதை பகிர்ந்தால் வள்ளலாவாய்
உரிமைகளைக் கேட்டால் தலைவனாவாய்

கள்ள மனங்கொண்டால் திருடனாவாய்
காம எண்ணங்கொண்டால் நோயாளியாவாய்

உள்ளத்தில் சிறந்தால் நல்லவனாவாய்
உயிராக ஒழுக்கம் பேணால் உத்தமனாவாய்.
--- நன்னாடன்.

மேலும்

எதையோ நினைத்து எந்நாளும் உழன்று
பதை பதைப்பாய் பயணித்து பழிக்கு அஞ்சி

விதையிலேயே வெம்பி வீணாய் பயந்து
வேண்டியதை அடைய வெலவெலத்து நின்று

கண்டவர் கூறிய அறிவுரையை கேட்டு
கொண்டதை விட்டு கோட்டையை பிடிக்க எண்ணி

கொள்கை ஏதுமில்லாமல் கொஞ்ச நாள் அலைந்து
கொடூர நிலை வரை சென்று குற்ற மனதோடு திரும்பி

படிப்பில் பயணித்து பக்குவமாய் மாறி
படு சுட்டியாய் புத்திக் கூர்மைப் பெற்று

வெறுமையான என்னிடம் வெற்றிகள் வட்டமிட
விண்ணளவு புகழோடு வீர நடை போடுகிறேன் நான்.
--- நன்னாடன்.

மேலும்

பாதகத்தி! உன்னை நினைத்து பாறாங்கல்லா ஆச்சு நெஞ்சு.
பறவையதும் றெக்கை ஒடிஞ்சு விழுகுதடி எடை அதிகரிச்சு.
பச்ச மரம் ஒன்னு பொசுக்குனு பட்டதே,
நீ முறைக்கும் போது எனக்குள் தீ பிடிக்குதே.

உன்கிட்ட கோபிக்க என்னோட மனசை என்னடி செஞ்ச?
சொல்லு சொல்லு.
சாதலை நினைக்க சாமந்தீப் பூவே என்னடி பண்ண?
சொல்லு சொல்லு.

பாதகத்தி! உன்னை நினைத்து பாறாங்கல்லா ஆச்சு நெஞ்சு.

மனசுக்குள்ள கோபம்,
உன்னால நானும் பாவம்,
உள் நாக்குள்ள சாபம்,
நிலைமாறிப்போனேன்.

கானக்குயிலாகப் பறந்து திரிஞ்சேன் நானும் தான்.
காற்றாக என்னைச் சூழ்ந்து சிறைப்பிடித்தாய் நீயும் தான்.

சூரியனோடு வெளிச்சமாய் சேர்ந்துவிட்டேன் நான்.
உன் நினைப்பை உயிரோ

மேலும்

அனுபவம்# Experience
தனிமை புதிதல்ல
தனியே தவிப்பதும்
தன்னை தவிர்ப்போரை
தவிர்ப்பதும்
தடைகளை தகர்ப்பதும்
தனிமையில் திளைப்பதும்
புதிதல்ல வெவ்வேறு விதமான அனுபவங்கள் காலங்களும் காட்சிகளும் விதவிதமாய் கற்ப்பிக்கும் ஆச்சர்யங்களுக்கு மட்டும் பஞ்சமே இல்லை வாழ்க்கையில் நாளொரு மேனியும் பொழுதொரு வண்ணமுமாய் அனுபவங்களை அனுபவித்துக் கற்றுக்கொள்கிறேன்
கற்றோராலும் பெற்றோராலும் வாய்மொழியாய் கற்ப்பித்தாலும் கற்க்க முடியாத கற்றலிது கல்லாதோறும்
கனம் கனம் கற்க்கும் கல்வியிது.
-குளித்தலை குமாரராஜா

மேலும்

சந்தனக் கட்டைமேல்
****************************************************

சந்தனக் கட்டைமேல் சவ்வாது கொட்டிவைத்து
வெந்தழல் ஏற்றிடினும் வேகும் பிணம்நாறும் !
எந்தஉலகம் ஆண்டுமென் ? என்னபோகம் அடைந்துமென் ?
நைந்த மனம் நாறும் நமக்கே !

மேலும்

மாய்ந்ததோ ஒழுக்கநெறி
************************************************
கயல்விழியாள் பின்தொடர செயல்வழியில் கேடுறுவார்
அயல்மனையாள் கைகோர்த்து ஊரூராய்ச் சுற்றிடுவார்
தயங்காது சங்கமிப்பார் காலநேர வரம்பின்றி
உயர்வான ஒழுக்கநெறி மாய்ந்ததோ செயலிழந்தே !

மேலும்

இலக்கியத்தில் சுவாரஸ்ய போலிகளை கண்டறிதல் என்பது ஆரம்பக்கட்ட வாசகர்களுக்கு சற்று சவாலான விஷயம். சில ஜிகினாக்கல் கொண்டு எளிதாக ஏமாற்றிவிடும் விற்பன்னர்கள் அதிகம். தமிழில் இதற்கு உதாரணம் சாரு நிவேதிதா. அவரது தேகம் நாவலை இதற்கு சிறந்த உதாரணமாக சொல்லலாம். அதிர்ச்சி தரும் விஷயங்களை அடிக்கிக்கொண்டே போவதும் பாலியல் வறட்சியை எழுத்தில் கொட்டுவதும் தான் அவரது தாரக மந்திரம். அதுவும் அவரது சொந்த பராக்கிரமத்தை பறை சாற்றும் வரிகளே அதிகம்.

கதை என்று ஒன்று இருக்காமல் எழுதுவது அசோகமித்திரன் ஸ்டைல். அதை அடியொற்றி எழுதும் சாருநிவேதிதா தன்னையும் அசோகமித்திரனாக நினைத்துக் கொள்வது அபத்ததிற்கே அபத்தமாகும். அசோகமித

மேலும்