ஆண் பிள்ளை என்றால் மஞ்சள் சட்டை, கால்சட்டை. பெண் பிள்ளை என்றால் மஞ்சள் சேலை அல்லது மஞ்சள் பாவாடை சட்டை.

புளியங்குடி பேருந்து நிலையத்தில் நின்றிருந்தேன்.
கிட்டத்தட்ட 14 வயது மதிக்கத்தக்க ஒரு பெண் என் முன்னால் வந்து, " அண்ணே! படிப்புச் செலவுக்காக கஷ்டப்படுறேன். உங்களால் முடிந்ததை கொடுங்கள். ",என்றார்.
அண்ணன் வேற சொல்லிவிட்டார். உடனே பத்து ரூபாயை எடுத்து கொடுத்து விட்டேன்.
அன்று நான் எதையும் கவனிக்கவில்லை.
பேருந்து வந்ததால் கிளம்பிவிட்டேன்.

மற்றொரு நாள் அதே பேருந்து நிலையத்திற்கு அருகில் உள்ள ஒரு கடையில் நின்றிருந்தேன்.
அப்போது மஞ்சள் சேலை கட்டி ஒரு பெண்மணி வந்தார்.
24 வயதிருக்கும்.

மேலும்

" காலணி ஆதிக்கத்தால் ஞாநிலமே நாலுபட்டு போச்சு.
மண்ணு திங்கிற உடம்பு, நெருப்பில் வெந்தாலும் ஆசை அடங்கவில்லை. நிலத்தின் மேல் மனிதன் ஆதிக்க வெறி அடங்கவில்லை. "

ஊருக்கு உரியோ, உரியோ என்று சத்தம்.
காரணம் யாரோ திருடன் புகுந்துவிட்டான்.
அதோ ஓடுகிறான்.
கையில் கம்புடன் பல ஆண்கள் கூடித் துரத்துகிறார்கள்.

விரட்டிப்பிடித்து தெரு முக்குச் சந்தியில் கட்டி வைத்து வெளுவெளுவென வெளுத்துவிட்டார்கள். இரத்தம் சொட்டத் தான் காவல்துறையிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டான்.
இது தான் எங்கள் ஊர்.

ஆனால் இன்னும் சில ஊர்கள் இருக்கின்றன.
பச்சிளங்குழந்தைக்குப் பாதுகாப்பில்லை.
பெண் என்றாலே பலத்காரம் செய்வது அந்த பெண்ணின் வயதைக் கூட கவனி

மேலும்

இரண்டு நாட்களாக வீட்டைவிட்டு வெளியே செல்ல இயலாத காரியமாகிவிட்டது. வயதாகிவிட்டது போல் ஒரு நினைப்பு.

அப்படியொன்றும் வயதாகிவிடவில்லை.
வயது இப்போதுதான் அறுபதைக் கடந்திருக்கிறது.
முன்னாள் அமைச்சராக இருந்தவர்.

அமைச்சராக இருந்தபோது அடிக்கடி அலுவல்கள் விடயமாக வெளியூர், வெளிநாட்டு பயணங்கள், மக்களின் பிரச்சனைகள், போதாக்குறைக்கு எதிர்க்கட்சிகள் தரும் சிக்கல்கள் என்று அனைத்தையும் தாண்டி ஓய்வெடுக்க கொஞ்சம் கூட நேரம் இருந்ததில்லை.

இந்த முறை தேர்தலில் நிற்கவில்லை. ஏனெனில் வேலை செய்து செய்து அலுத்துப் போன உடல் அப்போது சோர்ந்து தன் வீம்பைக் காட்டத் தொடங்கி இருந்தது.

இருந்தால் எழுவது கடினம். குனிந்தால் நிமி

மேலும்

உன்னை விட்டால் யாருமில்லை எனக்கு!

யோவ்! அதெல்லாம் அந்த காலம்.

காலையில் கணேஷ்!
மதியத்தில் மகேஷ்!
மாலையில் மாதேஷ்!
இரவில் ஒரு ஈளிச்சவாயன்!

இது தான் இந்த காலம்!

காலம் கெட்டுபோச்சு!
கோலம் மாறி போச்சு!
சகோதரப் பாசமும் சந்தேகத்திற்குள்ளாகலாச்சு!
தாயின் மார்பிள் குழந்தை பால் உண்பதெல்லாம் அநாகரீகமாச்சு!
புட்டி பாலே இன்றையா போதையாச்சு!
நோய் எதிர்ப்பு சக்தியின்றி மருத்துவமனை நெறைஞ்சு போயாச்சு!
குழந்தை பிறந்துமே தொடுதிரை கைப்பழக்கமாகியாச்சு!
கண்டபடி கண்டதையும் கண்களால் மேய குழந்தை வளரலாச்சு காமுறு ஐந்தறிவியாய்!

படுக்கையறை திரைப்படமாக்கி அதுவே கலை என்றாச்சு!
இளவயதினரின் இரவுகளெல்

மேலும்

உயிரற்றுப் போனால் பிணமாவாய்
உணர்வற்று போயின் சடமாவாய்

மதி பிறழ்ந்தால் பைத்தியமாவாய்
மதி தெளிந்தால் வைத்தியனாவாய்

உன்னை அடக்கின் ஞானியாவாய்
உள்ளம் சிதைத்தால் மூடனாவாய்

உள்ளதை பகிர்ந்தால் வள்ளலாவாய்
உரிமைகளைக் கேட்டால் தலைவனாவாய்

கள்ள மனங்கொண்டால் திருடனாவாய்
காம எண்ணங்கொண்டால் நோயாளியாவாய்

உள்ளத்தில் சிறந்தால் நல்லவனாவாய்
உயிராக ஒழுக்கம் பேணால் உத்தமனாவாய்.
--- நன்னாடன்.

மேலும்

எதையோ நினைத்து எந்நாளும் உழன்று
பதை பதைப்பாய் பயணித்து பழிக்கு அஞ்சி

விதையிலேயே வெம்பி வீணாய் பயந்து
வேண்டியதை அடைய வெலவெலத்து நின்று

கண்டவர் கூறிய அறிவுரையை கேட்டு
கொண்டதை விட்டு கோட்டையை பிடிக்க எண்ணி

கொள்கை ஏதுமில்லாமல் கொஞ்ச நாள் அலைந்து
கொடூர நிலை வரை சென்று குற்ற மனதோடு திரும்பி

படிப்பில் பயணித்து பக்குவமாய் மாறி
படு சுட்டியாய் புத்திக் கூர்மைப் பெற்று

வெறுமையான என்னிடம் வெற்றிகள் வட்டமிட
விண்ணளவு புகழோடு வீர நடை போடுகிறேன் நான்.
--- நன்னாடன்.

மேலும்

பாதகத்தி! உன்னை நினைத்து பாறாங்கல்லா ஆச்சு நெஞ்சு.
பறவையதும் றெக்கை ஒடிஞ்சு விழுகுதடி எடை அதிகரிச்சு.
பச்ச மரம் ஒன்னு பொசுக்குனு பட்டதே,
நீ முறைக்கும் போது எனக்குள் தீ பிடிக்குதே.

உன்கிட்ட கோபிக்க என்னோட மனசை என்னடி செஞ்ச?
சொல்லு சொல்லு.
சாதலை நினைக்க சாமந்தீப் பூவே என்னடி பண்ண?
சொல்லு சொல்லு.

பாதகத்தி! உன்னை நினைத்து பாறாங்கல்லா ஆச்சு நெஞ்சு.

மனசுக்குள்ள கோபம்,
உன்னால நானும் பாவம்,
உள் நாக்குள்ள சாபம்,
நிலைமாறிப்போனேன்.

கானக்குயிலாகப் பறந்து திரிஞ்சேன் நானும் தான்.
காற்றாக என்னைச் சூழ்ந்து சிறைப்பிடித்தாய் நீயும் தான்.

சூரியனோடு வெளிச்சமாய் சேர்ந்துவிட்டேன் நான்.
உன் நினைப்பை உயிரோ

மேலும்

அனுபவம்# Experience
தனிமை புதிதல்ல
தனியே தவிப்பதும்
தன்னை தவிர்ப்போரை
தவிர்ப்பதும்
தடைகளை தகர்ப்பதும்
தனிமையில் திளைப்பதும்
புதிதல்ல வெவ்வேறு விதமான அனுபவங்கள் காலங்களும் காட்சிகளும் விதவிதமாய் கற்ப்பிக்கும் ஆச்சர்யங்களுக்கு மட்டும் பஞ்சமே இல்லை வாழ்க்கையில் நாளொரு மேனியும் பொழுதொரு வண்ணமுமாய் அனுபவங்களை அனுபவித்துக் கற்றுக்கொள்கிறேன்
கற்றோராலும் பெற்றோராலும் வாய்மொழியாய் கற்ப்பித்தாலும் கற்க்க முடியாத கற்றலிது கல்லாதோறும்
கனம் கனம் கற்க்கும் கல்வியிது.
-குளித்தலை குமாரராஜா

மேலும்

சந்தனக் கட்டைமேல்
****************************************************

சந்தனக் கட்டைமேல் சவ்வாது கொட்டிவைத்து
வெந்தழல் ஏற்றிடினும் வேகும் பிணம்நாறும் !
எந்தஉலகம் ஆண்டுமென் ? என்னபோகம் அடைந்துமென் ?
நைந்த மனம் நாறும் நமக்கே !

மேலும்

மாய்ந்ததோ ஒழுக்கநெறி
************************************************
கயல்விழியாள் பின்தொடர செயல்வழியில் கேடுறுவார்
அயல்மனையாள் கைகோர்த்து ஊரூராய்ச் சுற்றிடுவார்
தயங்காது சங்கமிப்பார் காலநேர வரம்பின்றி
உயர்வான ஒழுக்கநெறி மாய்ந்ததோ செயலிழந்தே !

மேலும்

இலக்கியத்தில் சுவாரஸ்ய போலிகளை கண்டறிதல் என்பது ஆரம்பக்கட்ட வாசகர்களுக்கு சற்று சவாலான விஷயம். சில ஜிகினாக்கல் கொண்டு எளிதாக ஏமாற்றிவிடும் விற்பன்னர்கள் அதிகம். தமிழில் இதற்கு உதாரணம் சாரு நிவேதிதா. அவரது தேகம் நாவலை இதற்கு சிறந்த உதாரணமாக சொல்லலாம். அதிர்ச்சி தரும் விஷயங்களை அடிக்கிக்கொண்டே போவதும் பாலியல் வறட்சியை எழுத்தில் கொட்டுவதும் தான் அவரது தாரக மந்திரம். அதுவும் அவரது சொந்த பராக்கிரமத்தை பறை சாற்றும் வரிகளே அதிகம்.

கதை என்று ஒன்று இருக்காமல் எழுதுவது அசோகமித்திரன் ஸ்டைல். அதை அடியொற்றி எழுதும் சாருநிவேதிதா தன்னையும் அசோகமித்திரனாக நினைத்துக் கொள்வது அபத்ததிற்கே அபத்தமாகும். அசோகமித

மேலும்