அண்ணனின் பிரிவால் வாடும் தங்கை

நான் சிறு வயதாக இருந்த போது
உன்னை கடைசியாக கண்டேன்!

பல வருடங்களாக உன்னை
காண வேண்டுமென்று தவித்தேன்
பேச துடியாய் துடித்தேன்

ஒரு நாள் ஊர் திருவிழாவிற்கு
வந்து இருக்கிறாய் என்று
தெரிந்ததும் .....
உன்னை பார்க்க போகிறேன்
என்ற ஆர்வத்தில்
என்னை அறியாமல் என் நெஞ்சில்
ஆனந்த மழையாய் கொட்டி தீர்த்தது...

உன்னை தொலைபேசியில் தொடர்பு
கொண்டு வரவழைக்கலாம் என்று
நினைத்து கொண்டே இருந்தேன்....

நான் நினைத்து முடிக்கும் முன்பே
எனது அழைப்புமணி ஓசையை
எழுப்பி உன் உயிர் இந்த மண்ணை
விட்டு பிரிந்து விட்டது
என்ற செய்தியை என் நெஞ்சில்
இடி போல் விழ வைத்துவிட்டு
சென்றது ....

சிறிது நேரத்திற்கு முன்
என் நெஞ்சில் பெய்த
ஆனந்த மழை நெருப்பு மழையாய்
மாறியது.....

இந்த செய்தி தவறாக இருக்க
வேண்டுமென்று அந்த இறைவனிடம்
மன்றாடி வேண்டினேன் .....

என் வேண்டுதலை அந்த
இறைவனும் ஏற்றுக் கொள்ள
மறுத்து விட்டான்....

நான் உனக்கு அழைப்பு
விடுத்து இருந்தால் உன் உயிர்
இந்த மண்ணை விட்டு போகாமல்
இருந்து இருக்குமோ என்று
வருந்தினேன் சோகத்தில் ஆழ்ந்தேன்....

உன் உழைப்பால்
அனைவரையும் நன்றாக
வாழ வைத்து விட்டு
கூடவே மீளா துயரைத்தையும்
தந்து விட்டு
இந்த சிறு வயதில் இம்மண்ணை
விட்டு சென்றாயே ....

இப்போதாவது பார்க்கலாம்
என்ற ஆசையோட காத்திருந்த
என்னையும் ஏமாற்றி விட்டு .....

அனைவரும் உன்னை விட்டு
பிரிந்து இருக்க மாட்டார்கள்
என்று தெரிந்தும்......

இந்த மண்ணை விட்டு
பிரிந்து சென்று விட்டாயே
இந்த சிறு வயதில்
உனக்கு ஏன் இவ்வளவு அவசரம்
அண்ணா !!!!!!