மகளுக்காய்
வண்ணங்களாய்
எண்ணங்களில்
சிறக்கும்
என்
அன்புமகளே!
சிறுமகள்
இப்போது
இளம்பெண்
ஆனாலும்
அப்பாவின்மகளே
நானென்று
அன்பைபொழிகிறாய்!
தோள்தூக்கி
வளர்த்தமகள்
தோள் உயரம்
வந்துவிட்டாய்..
எதிர்நின்று
எனைநோக்கி
விழிகள் விரிய
உலகின் கதை
உரைக்கின்றாய்!
உற்ற நட்பின்
தரவரிசையில்
தன்னிகரில்லா
தோழன்
தந்தை நீயே
என்கிறாய்...
தன்னலமற்ற
அன்பின் தரம்
உணர்த்துகிறாய்!
புகைப்பட
பதிவிலும்
உன்வரி
செய்திகளிலும்
எனையே
முன்வைத்து
பாசத்தை
பரிசளிக்கிறாய்
புன்னகையும்
பூரிப்புமாய்
நான்!
தந்தை என்
கரம்பிடித்து
நடை பயின்றாய்..
விரல்கோர்த்து
உலகளந்தாய்..
வளரும்
மகள்
சிரமம்
கொண்டாலும்
சிலசமயங்களில்
விரல்விடுத்து
கையசைத்து
நகர்கின்றேன்
என் மகள்
கற்றுக்கொள்ள..
கடமை வெல்ல..
உருளும்காலத்தில்
தளர்வாய் நான்
உன் கரம்
பற்றும் போது
உலக அனுபவம்
மிக்கவளாய்
உருவாகி
நிற்க வேண்டும்
நீ என....
அறிவுறுத்த
தேவையின்றி
அனைத்தும்
அறிந்து
அனுபவமாய்
வளர்கின்றாய்..
கல்வியில்
சிறக்கிறாய்..
காலத்தை
உணர்கிறாய்..
அன்பையே
விதைக்கிறாய்
அதற்கண்
இறைவனுக்கு
நன்றிகள் பல!
என் வாழ்க்கை
என் உலகம்
என் ஓட்டம்
என் அன்பு
என்றென்றும்
உனக்கென்று..
எனதன்பு
மகளே!
அன்புடன்
