சில ஹைக்கூ கவிதைகள்
இனித்தது
கரும்புக்குள்ளிருக்கும்
உழவனின் வியர்வை.
புன்னகை செய் பூமியே
உன்னை புகைபடம் பிடிக்கிறது
பளிச்சென மின்னல்.
தலைக்கணம் மிகுந்தவன்
அழிந்துபோவான்
தீக்குச்சி.
முன்னேற்றம்தான்
பின்னோக்கி சென்றாலும்
கயிறு திரிப்பவன்.
மசூதியின்மேல்
இளைப்பாறுகிறது
கோயில்புறா.
தொட்டாலும் விரிகிறது
தொட்டா சுருங்கி
தொடுவது அவள்.
சுற்றிலும் முட்கள்
நடுவில்ரோஜா
வெற்றி.
தலைகுனிந்ததுதானாக வேண்டும்
மாடி வீட்டுக்காரன்
குடிசையை பார்க்க.
புதுவருடம்
காலண்டர் மாற்றப்பட்டது
ஆணிமட்டும் அப்படியே.
ஒரே விலங்கில் பிணைக்கப்பட்டிருக்கும்
கைதியும் காவலனும்
சரி தண்டனை யாருக்கு?
சமுதாயத்தை தலைநிமிர்த்தியது
எழுதுகோல்
தலை குனிந்து.
சின்ன ஓட்டையில்
பிரபஞ்சமே தெரியும்
ஹைக்கூ
சோகமான கவிதை
மைதீர்ந்து போன
பேனா.
மழை வருகிறது
எங்கேயாச்சும் ஒடு
வயற்காட்டு பொம்மையே.
என்ன திட்டடினாலும்
கூடவே ஓடிவரும்
நிலா.
எதிர்காலம் சொல்லும்
ஜோசியக் கிளியே!
உன் விடுதலை எப்போது.
"பணக்காரனாவது எப்படி? "
புத்தகம் விற்கிறான்
ஏழைச்சிறுவன்.
கிழிந்த இதயங்கள்
முறிந்த சிறகுகள்
அன்பின் சின்னங்கள்.
பூமிக்கட்டிலின்
ஒரே கால்
மனிதன்.
காலைக்கழுவாமலே
கடற்கரையை விட்டு திரும்புவார்
மனது எப்படி நனையும்?
பரணில் போடப்பட்ட
கைராட்டையில்
சிலந்தி வலை.
கைகள் பின்னி
சோம்பல் முறிக்குமவள்
நரம்புகளறுபடுமெனக்கு.
ஒல்லியாய்தான் இருந்தது
பெயர் என்னவோ
குண்டூசி.
தாத்தாவின் கம்பீரத்தை
இன்னும் நினைவுபடுத்தும்
தேக்கு மரக்கட்டில்.
இன்று
நாளை மாறும்
நேற்றாய்.
பஞ்சு மெத்தை
முள்ளாய் குத்தியது
மனைவியின் பிரிவு.
பாமரன் வரைந்த
மாடர்ன் ஆர்ட்
கைநாட்டு.
அதில் கூடுகட்டாதே கருவியே!
கொன்றுவிடப் போகிறார்கள்
ஆளுங்கட்சி கொடிமரம்.
விசா இல்லாமலேயே
வெளிநாடு போனது
பறவை.
புதைந்துபோன விதையின்
சரித்திரம் சொல்லும்
முளைத்துவரும் செடி.
கடற்கரையில் யாருமின்றி
வீனாய் போனது
அலைகள்.
பூவிலிருந்து இதழ்களல்ல
இதழ்களிலிருந்து உதிரும் பூக்கள்
புன்னகை.
எத்தனை கவிதை உதிர்ந்ததோ
வெள்ளைப் புறாவின்
சிறகடிப்பில்.
வெள்ளைநிறத்தை இழத்ததும்
கருப்பானது தேசம்
பாபர் மசூதி.
டெக்ஸ்டைல் சைன்சே
கைகட்டி பிரமிக்கும்
சிலந்திவலை.
சும்மாதான் கிடக்கின்றன
கூண்டுக்குள் அடைபட்ட
கிளியின் இறக்கைகள்.
எந்த கான்வெண்டில் படிக்கிறது
மூட்டை சுமந்துபோகும்
இந்த நத்தை.
பட்டணத்தில் ஆளானயெங்கள்
பழங்கதையை சொல்லும்
பரண்மேலிருக்கும் டிரங்குபெட்டி.
நேற்றைய மழையில்
குளமான பள்ளம்
அட . . . மீன்கள் எப்படி?
வந்து போவதை தவிர
வேறு வேலையே இல்லையா
அலைகளே.
வார்த்தையை மாற்றுங்கள்
ஒட்டாமாலே போகிறது உதடுகள்
காதலென சொல்லும்போது.
நேற்று புதைந்தது
இன்று புதையலாய்
கவிதை.
தலைகுனிந்தே கிடக்கும்
தண்ணீர் குழாய்கள்
பயன்படாமல் போன வருத்தம்.
தாயின் முகம்
பேயின் நகம்
மதம்.
ஓயாமல் எதையாவது
கத்திக்கொண்டே இருக்கும்
ரேடியோவும் அப்பாவும்.
விழுந்து செத்தது
சித்தெறும்பு
விரும்பி குடித்த தேனிலேயே.
உதவும் மனது
ஒழிந்து போனதோ
கேரியரில்லாத சைக்கிள்.
பாவம்
மழையில் நனையும்
குடை.
வியாபாரம் இல்லாமல்
அலுத்துக்கொள்ளும் கடிகார கடைக்காரர்
"சே நேரமே சரியில்லை".
நடுக்கடலில் புயலாம்
சேதி சொல்ல வருகிறது
அலை.
இறந்தவன் கட்டியிருந்த
கை கடிகாரம்
டிக். டிக்.. டிக்...
கோடுகள் போட்டு
வானத்தையும் பிரித்தான்
ஜெட் விமானம்.
மதுக்கடை நோட்டுகளில்
இயலாமையால் சிரிக்கும்
மகாத்மா.
பருவ பள்ளிக்கூடத்தில்
கவிதை ஆசிரியர்
காதலி.
சாத்தி கிடக்கும் கதவுகள்
வாசல்கோலம் சொல்லும்
"நல்வரவு"
எத்தனை முகம் தாங்கியும்
முகமிழக்காமல்
கண்ணாடி.
உதிர்கிறேனென்பது உண்மைதான்
ஆனால் சருகாயல்ல
விதையாய்.
வேலை கிடைத்தது
"வேலை காலியில்லை"
போர்டு எழுத.
மதங்கள்தோறும்
மாறி மாறி பிரசாரம்
மூச்சு திணறும் கடவுள்.
கட்டை விரல்முதல்
சுண்டு விரல்வரை
குடும்பம்.
எரிந்து சாம்பலான குடிசை
உள்ளே இருக்கும்
குடம் குடமாய் தண்ணீர்.
காகித நிலத்தை உழுது
(க)விதை விதைக்கும் கலப்பை
பேனா.
பட்டபகலில்
இரவை நினைவுபடுத்திகொண்டிருக்கும்
நிழல்.
புழுக்கமாயிருக்கும்
நீர்க்குமிழிக்குள்ளிருக்கும்
காற்றுக்கு.
திருட்டுபயமோ
வீட்டையும் கொண்டுபோகிறது
ஆமை.
கண்ணாடியாய் கவிதை
உள்ளே தெரிந்தது
சமுதாயம்.
என்னவரம் வேண்டி
ஒற்றைக்கால் தவம்?
பரந்த மணலில் பனைமரம்.
துணியாலான
வெள்ளைத் திரையில்
துணியின்றி நடிகை.
எழுந்து நின்றிருக்கும் நான்
நீளமாய் விழுந்து கிடக்கும்
என் நிழல்.
உதறாதே பேனாவை
ஒவ்வொரு துளியும்
ஒவ்வொரு கவிதை.
என்ன குற்றத்திற்காய்
கம்பி எண்ணிக்கொண்டிருக்கிறாய்
ஜோசிய கிளியே!
புடம்போடப்படும் தங்கம்
பட்டை தீட்டப்படும் வைரம்
தோல்விகள் பழகும் மனிதன்.
பெயர் பொருத்தம் சரிதான்
உயிரை கத்தரித்தது
சிசர் சிகரெட்.
நாட்களை விழுங்கி கொண்டே போகும்
தினமும் தோலுரித்து கொள்ளும் பாம்பு
சுவரில் தொங்கும் காலண்டர்.
துவைக்கப்படாமல்
அழுக்கு மண்டி கிடக்கிறது
வண்ணானின் வாழ்க்கை.
தேன்குடிக்க வந்து
உட்கார்ந்து ஏமாறும் வண்டு
விரைப்பாக நிற்கும் பிளாஸ்டிக் பூ.
மக்களிடம் ஏன் கையேந்துகிறான்
மந்திரத்தால் பணம்வரவைத்த
தெருவித்தைக்காரன்?
ஜாக்கிரதையை உணர்த்துவது
நமக்கா? நாய்களுக்கா?
"நாய்கள் ஜாக்கிரதை" போர்டு.
ஆனந்தத்தில் குதித்து குதித்து
முன்னால் ஓடிவரும் அலைகள்
கடற்கரையில் நிற்கும் அவள்.
உள்ளங்கைக்குள் உலகம்
சின்னதாய் நின்று சுழலும்
ஹைக்கூ.
புத்துணர்ச்சி எப்படிதரும்
புது உடையே என்றாலும்
ஈமச்சடங்கு வேஷ்டி.
யார் வரைந்தது
பட்டாம்பூச்சி இறக்கைகளில்
மாடர்ன் ஆர்ட்.
வீட்டுக்குள் செல்லவே
பயமாய் இருக்கும்
வாசலில் அப்பாவின் செருப்பு.
வெற்றித்தோல்விகள் குறித்த
தராசு நிறுத்தல்
ஒடிந்துப்போகும் நான்.
முதுகு வளைந்து
சம்மட்டி அடிக்கிறான்
கம்பியை நீட்ட.
ஏய்! காலைக்கழுவாதே அதில்
இந்த நதியில்தான் கரைத்திருக்கிறேன்
என் அம்மாவின் அஸ்தியை.
கொடுத்து வைத்த குடும்பம்
அழுகையற்ற வாழ்க்கை
டிவியில்லா வீடு.
கூண்டுக்குள் அடைபட்டு கிடக்கும்
இனிமையாய் பேசிய கிளி
அட கிளியும் வாயால் கெடும்.
எத்தனை சுருக்கங்கள்
இஸ்திரி செய்யும்
கிழவனின் முகத்தில்.
நிழல் - குளிர்ச்சி
நெருப்பு - சூடு
நெருப்பின் நிழல்?
திருடிகொண்டு திரும்புகையில்
கடைவாசலில் தொங்கும் போர்டு
"நன்றி மீண்டும் வருக".
எத்தனை சோகங்களோ
எத்தனை சந்தோஷங்களோ
தபால் பெட்டிக்குள்.
கருப்பாய்தான் இருக்கிறது
தரையில்படிந்த நிழல்
சிகப்பு மனிதருக்கும்.
கவிதையெழுதினேன்
சின்னக்குழந்தையின் கண்ணத்தில்
முத்தம்.
மரம் வெட்டும் கோடாரியின்
கைப்பிடியாய் இருக்கும்
மரம்.
சீரான பாதை
கரடுமுரடான பயணம்
நகர வாழ்க்கை.
பார்த்து ரசிக்கிறோம்
பக்கத்திலேயே உட்கார்ந்து
தொலைக்காட்சியை.
மாறிமாறி வரும்
பகலும் இரவும்
சபாஷ் சரியான போட்டி.
பிரிந்து போகும் பிள்ளைகளை
எரித்தே அனுப்பும்
தீப்பெட்டி.
அலங்காரம் செய்து கொள்ளுமவள்
மெருகேறிகிகொண்டே போகும் அழகு
பொறாமை கொள்ளும் கண்ணாடி.
நேற்று எடுத்துபோன செருப்பை
கொண்டு வருமா
அலைகள்?
வாழ்க்கை புத்தகம்
இரண்டே வார்த்தைகள்
பிறப்பும் இறப்பும்.
அதிகாரிகளின் நெற்றியில்தான்
தொங்கவேண்டுமிந்த போர்டு
"தினமும் என்னை கவனி".
காற்றுக்காதலன் உரசல்
மேகப்பெண்ணின் கண்ணீர்
மழை.
நிகழ்காலமென
உச்சரித்த நொடிகூட சேர்ந்துவிட்டது
இறந்தகால கணக்கில்.
பகலில் விரிக்கப்பட்ட
சின்னஞ்சிறிய இரவு
குடை.
அணிகலனா? அறிவிப்பு மணியா
காட்டி கொடுக்கும்
கால் கொலுசு.
காதலின் கண்ணாமூச்சு
தேடித்திரியும் எனக்குள்ளேயே
ஒளிந்து சிரிக்குமவள்.
அழகானயெதையும்
கண்ணில் காட்டாதீர்கள்
நினைவில் வரும் அவள்.
வருத்தம் கொள்ளச் செய்யும்
வறண்ட என் வாழ்க்கை பூமி
நீர்ச்சுனையாய் கிளம்பும் நீ.
ஆறறிவும் ஐந்தறிவும்
மூர்க்கமாய் மோதிக்கொள்ளும்
ஜல்லிக்கட்டு.
காற்றிலா கரைகிறது
நாளுக்குநாள் இந்த கற்பூரம்
நிலவு.
துருத்தி நிற்கும்
இளமையின் முத்திரை
சதைப்பந்துகள்.
விர்ரென்று பாய்கிறது
நரம்புகளில் மின்சாரம்
தயவு செய்து கண்களை மூடடி.
காதலர் பூங்கா
கை வைப்பாள் அகலிகை
கல்லாவான் ராமன்.
என்ன யாசிக்கின்றன குளங்கள்
திருவோடுகளை ஏந்தி?
அடடே தாமரைகள்!
மரமாய் விரிந்திருக்கும் உலக வரைபடம்
கிளையாய் படர்ந்திருக்கும் இந்தியா
தேன்கூடாய் தொங்கும் இலங்கை.
எந்த மரங்கொத்தி
இப்படி கொத்தி சென்றதோ
செதுக்கப்பட்டிருக்கும் காதலியின் பெயர்.
கருப்பு நிறத்தில்
இரண்டு வானவில்
புருவங்கள்.
கொத்தாமல்
தயங்கி திரும்பும் மரங்கொத்தி
பெயர் செதுக்கிய மரம்.