eppothu kidaippaal

maalai veyyil maiyal
kondu

aalinganam seiya

thangamai jolikkum aval
மேனிdhanனை paarthu

aatchiyai அபகரித்த அரசனாய்

பொன்maalaiப் pozuthai viratti
தங்கத்தாரிகை avalai

தனதாக்கிய irul idaiveli
இன்றித்தழுவ

appozhuthum aval alagu
குறையாது மெருகுடனே

mounamaai vantha nilavu
dhan urimaiyai நிலைநாட்ட

mella பின்வாங்கியதே irul
antha ஆரணங்கை vittu

ippozudhu nilavin madiyil
nimmathiyaai aval

iyarkai anaipil elithaaga

adankik kolkiraal siRithaaka

naan அணைக்கத் thudikkum
aval

eppothu kidaippaal enakku
Ethuvaaga