எந்த தோழனும் பிரபஞ்சத்தின் தோழமைக்குரியவன்
தோழனின் நகரத்தில்
தோற்று கிடக்கிறதே
தோழமை!
பூதவுடலாகிப்போன
புவியிலே
உருவப்பொம்மை
யொன்று
உலகளாவி எரிகிறதே!
ஒப்பாரிச்சந்தை போல்
எங்கும் ஓலக்குரல்
ஊடுதிரியாய் தெரிகிறதே!
ஒளியற்றமந்தையிலே
ஒட்டுண்ணிப்பேய்கள்
மானிடக்குரலில்
ஏதோ
மாயை மூட்டுகிறதே!
தாயை புதைக்கும்
தவ முனிகள்
தாயகம் காக்க
கூட்டாண்மையை
முறிக்கிறதே!
காலன் வந்து
கையெழுத்திட
காவு பட்டுகிடக்கும்
கலிஜென்மம்,
காவுபட்டவர்
எத்தணை பேர்
என்று தெரியாமலே
ஒப்பந்தம் நீட்டுகிறதே!
பிரபந்தக்கனவுகள்
கருப்பு நிறமாய்
கருகிய முடிக்குள்
கண்டெடுக்கப்பட்டு
அறிவியலென்னும் தோழனின்
ஆக்கசக்தியால்
இயங்குகிறதே!
இயக்கச்
சமன்பாடுகளில்
இறையாண்மை
இருப்பின்
மானிடம்
கண்டெடுத்த
கணக்குபாடத்தில்
சமதர்மம்
சமன் குறியீடு ஆகுமே!
தோழன் நகரத்தில்
தோழமை தினம்
புவியை சுமந்து ஆடுமே!
