ஊடல்
பூவொன்று உரசி
மனம்
புண்ணாகிப்போனதோ...
வாவென்று அழைத்தும்
மனம்
வர மறுக்க தோணுதோ...
நேற்று வரை இருந்த
நிழல்
வெயிலாகி காயுதோ...
நேரமாகி காணாமல்
மனம்
பாரமாகி சாயுதோ...
பூவொன்று உரசி
மனம்
புண்ணாகிப்போனதோ...
வாவென்று அழைத்தும்
மனம்
வர மறுக்க தோணுதோ...
நேற்று வரை இருந்த
நிழல்
வெயிலாகி காயுதோ...
நேரமாகி காணாமல்
மனம்
பாரமாகி சாயுதோ...