தாயோடு போய்விடும்

இறைவன்
எல்லா இடங்களிலும்
இருக்க முடியாதென
அன்பின் உருவான
தாயை படைத்தான்

கோவிலில் வீற்றிருக்கும்
கடவுள் கூட
கூப்பிட்ட குரலுக்கு
வரமாட்டான்
தாய் நிச்சயம் வருவாள்

பிறந்த குழந்தை—முதலில்
அறிந்து கொள்வது
அன்னையைத்தான்,
காக்கைக்குத் தன்
குஞ்சும் பொன் குஞ்சு தான்

உலகில் அழகுமிக்கக்
குழந்தை ஒன்றே
ஒன்று தான் உண்டு
அதை ஒவ்வோர்
தாயிடமும் காணலாம்

கருவாக்கி உருவாக்கி
வளர்த்து ஆளாக்க
தன்னை மெழுகாக்கிக்
கரைபவளும்
தாய்க்கிணை தாயே தான்

தாவரத்தின் ஆதாரம்
வேரைப் போன்று
குடும்பத்தின் ஆதாரம்
தாயைத் தவிர
வேறு யாருமில்லை

உற்றார் உறவினர்கள்
வெறுத்து ஒதுக்கினாலும்
எந்த நிலையிலும்
தாய் தன் பிள்ளையைக்
கை விட மாட்டாள்

தேரோடு திருநாள்
போனது போல்
மண்ணில் பிறந்த
உயிர்கட்கு—அன்பு
தாயோடு போய்விடும்