விதவை என்ற வார்த்தைக்கு
விளக்கம் தேடினால்
இருவேறு பொருளுண்டு
இரண்டுக்கும் உறவுண்டு

ஒன்று
வீட்டில் வசித்திருக்கும்
மற்றொன்று
வட்டிலில் வீற்றிருக்கும்

கடும் பசியோடு
தொடும் ஆணிடமிருந்து
இரண்டுமே எப்போதும்
மீளாது

ஒன்று கைம்பெண்
மற்றொன்று சோறு
மனிதரில் பலரை
மதியிழக்க செய்யும்

மேலும்

மண்ணின் வளம்
மகுடம் சூட்டும்
வாழும் மக்களுக்கு

மண்ணின் பெருமை
மக்களின் மனத்தில்
மரியாதை பெறும்

இந்தியத் திருநாடு
இயற்கை வளமும்
சனநாயகமும் செழிக்கும் பூமி

மொழி, கலாச்சாரமென
வேறுபட்டாலும்
ஒன்றுபட்டு வாழும் மக்கள்

அரசியல் பலவீனங்கள்
ஆயிரம் இருந்தாலும்
உரக்கக் கூறலாம் இங்கு

மனதில் ஒரு ஆசை
முடிவின் மரணம்—பிறந்த

மண்ணில் முடியவேண்டும்

மேலும்

மண்ணின் வளம்
மகுடம் சூட்டும்
வாழும் மக்களுக்கு

மண்ணின் பெருமை
மக்களின் மனத்தில்
மரியாதை பெறும்

இந்தியத் திருநாடு
இயற்கை வளமும்
சனநாயகமும் செழிக்கும் பூமி

மொழி, கலாச்சாரமென
வேறுபட்டாலும்
ஒன்றுபட்டு வாழும் மக்கள்

அரசியல் பலவீனங்கள்
ஆயிரம் இருந்தாலும்
உரக்கக் கூறலாம் இங்கு

மனதில் ஒரு ஆசை
முடிவின் மரணம்—பிறந்த

மண்ணில் முடியவேண்டும்

மேலும்

ஈரைந்து மாதங்கள்
கருவறையில் சுமந்து
மகப்பேறு காண
மருத்துவரை நாடுவது
மானுட இயல்பு

புதிய வரவெண்ணி
பொங்கி வரும் கணவுகளில்
அள்ளி அணைத்திட
அன்பு மனம் தவித்திடும்—அதில்
மரண வேதனையும்
மறைந்து போகும்

பொறுப்பற்ற மருத்துவரின்
தரமற்ற மருத்துவத்தால்
நாலாறு வருடங்கள்
கருவென சுமக்கலானாள்
கத்தரிக்கோல் எனும் ஆயுதத்தை

பாவம் மகராசி
காலனவன் கூப்பிடுமுன்
காலமெல்லாம் அவள் பட்டதுயர்
சொன்னாலும் புரியாது
வார்த்தையிலும் அடங்காது

இத்தனை நாள் வாழ்ந்த கதை
அற்புதந்தான் என்றாலும்
ஆயுதத்தை பிரசவிக்க
கோர்ட்டாரை நாடியதில்
குறையொன்றுமில்லை தாயே!

கோவிலில் வீற்றிருக்கும்
ஆண்டவனை வேண்டாமல்
ஆள

மேலும்

ஈரைந்து மாதங்கள்
கருவறையில் சுமந்து
மகப்பேறு காண
மருத்துவரை நாடுவது
மானுட இயல்பு

புதிய வரவெண்ணி
பொங்கி வரும் கணவுகளில்
அள்ளி அணைத்திட
அன்பு மனம் தவித்திடும்—அதில்
மரண வேதனையும்
மறைந்து போகும்

பொறுப்பற்ற மருத்துவரின்
தரமற்ற மருத்துவத்தால்
நாலாறு வருடங்கள்
கருவென சுமக்கலானாள்
கத்தரிக்கோல் எனும் ஆயுதத்தை

பாவம் மகராசி
காலனவன் கூப்பிடுமுன்
காலமெல்லாம் அவள் பட்டதுயர்
சொன்னாலும் புரியாது
வார்த்தையிலும் அடங்காது

இத்தனை நாள் வாழ்ந்த கதை
அற்புதந்தான் என்றாலும்
ஆயுதத்தை பிரசவிக்க
கோர்ட்டாரை நாடியதில்
குறையொன்றுமில்லை தாயே!

கோவிலில் வீற்றிருக்கும்
ஆண்டவனை வேண்டாமல்
ஆள

மேலும்

முன்பு வாழ்ந்த மூதாதையர்
மண்ணுயிரை தன்னுயிர் போலக்
காத்த காலமது
வறுமையில் வாடியபோதும்
வறுமையெனக் கருதாமல்
சிரமமெனக் கொண்டார்கள்

வனத்திலே மேய்ந்தாலும்
இனத்தோடு மேயும் உயிரினம்போல்
வளமை மிக்கவர்கள்
வாடித்தவிக்கும் ஏழைகளுக்கு
உதவிகள் பல செய்து
வாழவைத்து மகிழ்ந்தார்கள்

மாடுகளே அன்றைய
மனிதர்களை வளர்த்தன
அதை மறக்காத மனிதன்
அவற்றின் பசி தீர்க்க
கொல்லையிலேயே வைத்தான்
குன்றுபோல் வைக்கோல் போர்

மனிதனே மனிதனை
மதிக்காத இப்பூவுலகில்
மாடுகள் தெய்வமானதும்
மாட்டுக்கு மனிதன் கடவுளானதும்
ஒன்றையொன்று மதித்து
வாழ்வதும் இங்கு தான்

முன்னோர்களின்
உயரிய நேர்மையையும்
நெறி தவறா வாழ்க்கை

மேலும்

செங்கதிரோன் மறைகின்ற வேளை தன்னில்
..... செவ்வானில் வானவில் லைநான் கண்டேன்
அங்குமிங்கும் பறக்கின்ற பறவைக் கூட்டம்
..... அழகான மலைகளின் காட்சிக் கண்டேன்
எங்குநான் பார்த்தாலும் இயற்கை காட்சி
..... இன்பத்தை அள்ளிதரும் இந்தக் காட்சி
பொங்குகின்ற அழகினை விட்டு என்னால்
..... போகவே மனமில்லை என்ன செய்வேன்?

ஆக்கம்:- வேல்பாண்டியன் கோபால்

மேலும்

மறைந்து வாழும்
வாழ்ந்து வளரும்
வளர்ந்து கல்லாகும்
கல்லாகி நிறைவாகும்
நிறைவடையும் வரை
மறைந்திருக்கும்
வைரம்போல்

கல்வி கற்றலும்
கற்றபடி நிற்பதும்
அன்பு, அறம்,ஈகை பெறுவதும்
பெற்று சிறப்பதும்
சிறக்கும் வரை
மனக்குரங்கை
சிறை வைப்பதால்
வாழ்க்கை ஒளி வீசும்

மேலும்

கிடைக்கும் நேரம் அதில் அன்று முழுவதும்
நான் சேர்த்து வைத்த நினைவுகள்
கொட்டி தீர்க்கிறேன் கொஞ்சமும்
மிச்சம் வைத்துவிடாமல் ..........

நினைத்த நேரம் பேசிவிடலாம்
என்று நினைக்கையில் கைபேசி கதறி முடித்தும்
எடுத்துவிடவில்லை
அவன் கையில் என் அழைப்பு இல்லை

நீ தினம் பேசும் அழைப்பில்
ஒரு நாள் ஒரு நிமிடம்
தாமதம் என்றாலும்
ஓராயிரம் நினைத்துவிடுகிறேன்

செய்தி வாசிப்பில் உன் பெயர்
சேர்ந்து விடக்கூடாது என்று
தினம் வேண்டுதல்
கண்ணீரோடு .................

சுவையாய் செய்த உணவில்
ஒரு கைப்பிடி உனக்கென ஒதுக்குகிறேன்
பகிர்ந்து கொள்ள வரமாட்டாய்
என்று நன்றாய் அறிந்தும் ..

மேலும்

சேர்க்கப்பட்டச் சொத்து
மறைக்கப்பட்டுப் பின்
புதைக்கப்பட்டு என்றோ
தோண்டப்படும் போது
கிடைக்கப்பாட்டால் ஆகிறது புதையலாய்..

ஒவ்வொருவருக்குள்ளும் இருக்கும்
திறமையும் அப்படியே..
சரியான நேரத்தில்
கண்டுகொள்ளப்படும் திறமையும் புதையலே..

அதன் மதிப்பு பார்வைக்குத் தெரியாது
அதன் மினுமினுப்பு யாருக்கும் புலப்படாது
அது அளிக்கும் வெற்றி மகிழ்ச்சிக்கு கணக்கில்லை

கிடைத்த வாழ்க்கை கூட புதையலே
சரியான வழியில் வாழ்ந்தோமெனில்
நேர்வழியில் நடப்போருக்கு
தேவையில்லை எந்தப் புதையலும்..

நேர்மையான மனிதரெல்லாம் நாட்டின் புதையலே
உதவி செய்யும் உத்தமரே மனிதரில் புதையலே
பொன் காசு மட்டும் புதையலல்ல‌
ந

மேலும்

உன்னை சொல்லி எழுத
சொற்கள் இல்லை..

உன்னை கவிதை எழுத
வார்த்தை இல்லை..

உன்னை சிலை வடிக்க
கற்கள் இல்லை..

உன்னை கரம் பிடிக்க
தைரியம் இல்லை...

உன்னை உண்மையாய்
நேசிக்கிறேன்...

அதை சொல்லவும்
தெரியவில்லை
..
ஓ... இது தான் காதலா???
சொல்லிவிட்டேன் இப்போது..

காதலிக்கிறேன் உன்னை நான்
காதல் செய் என்னை நீ....

மேலும்

மங்கள நாளையெண்ணி
மலர்ந்தும் மலராத பூப்போல
சமஞ்சு நிக்கும் பருவபெண்ணாய்
விளஞ்சு நிக்கும் நெற்பயிர்

தைப்பொங்கல் நந்நாளில்
தைத்தையென குதித்து
பொங்கி மகிழ
பொறுத்திருந்த வேளையிலே

கள்ளிப்பால் கொடுத்து
கதை முடித்த பெண் சிசுபோல்
கருமாரி ஆத்தா
கொட்டி தீர்த்த மழை நீரால்

விளஞ்சு நின்ன நெல்லுமணி
விதி முடிஞ்சு போனதுபோல்
தல சாஞ்சு வீழ்ந்து
தரை தொட்ட நிலைகண்டு

கருவிழி உருமாறி
கருமாரியாய் மாறிவிட
கதறி புலம்புறேனே
கையிலே ஏதுமின்றி.

மேலும்