உயிருக்கு உயிரான
உற்ற நண்பர்கள்
அருகம்புல்லாட்டம்
அருமையான மனிதர்கள்,
இறைவனை வேண்டி
இறையருள் பெற நினைக்கும்
இரு முதியவர்கள்

மரணத் தருவாயில்
மண்டியிட்டு அழுது
புலம்புவதைவிட,
வாழும்போதே
வழிபட்டு பெறும் வரம்
புனிதமானது
புண்ணியம் கிடைக்குமென

வெளி நாட்டவரும்
எதையோ எதிர் பார்த்து
வந்துபோகும் காசிக்கு சென்று
விசுவநாதரை வழிபட
முதியவர்கள் இருவரும்
முடிவெடுத்து புறப்பட
இருந்த வேளையில்

இருவரில் ஒருவர் சொன்னார்—நாம்
இருவருமே தளர்ந்தவர்கள்
போற வழியில் ஒருவர்
போய் சேர்ந்து விட்டால்
மோட்சம் அவருக்குக் கிடைத்தாலும்
அடுத்தவரின் கதி
அதோ கதிதானே!

மேலும்

படிதாண்டா பத்தினி போல்
பத்திரமா பாதுகாத்து,
அடுத்த வீடு போகாம
அடைத்து வைத்த
ஆற்று நீருக்கு
ஆகாதவளைப்போல்
பருவ பெண்ணாட்டம்
பருவ மழை புகுந்து
படுக்கையில பங்குபோட,
புலம்பி தவித்த பத்தினியோ
பொல்லாத நேரமின்னு
யாரையும் நம்பாம
எங்கும் ஒதுங்காம
ஓங்கிக் குரலெழுப்பி
ஓடிக் கடலில் குதித்து
உயிரை விடுவது
யாரோட பாவமிது ?

மேலும்

நாளை என்பது
நிலையானதல்ல
நாளை என்று வரும்போது
இன்றாகவே மாறிவிடும் --அதனால்,
காலக்கணக்கில் வராதது,
கடைகளில் எழுதப்பட்டவை
இன்று ரொக்கம்,
நாளை கடன் என்று எழுதி
நம்மை ஏமாற்றுகிறார்களோ!

விரும்புகிற வாழ்வையும்
அறத்தையும்,
இன்றே செய்திடல் நன்று
நாளையே வராதபோது
நாளை நம் இருப்புக்கு
என்ன நிச்சயம்?
இன்று செய்யும் வினைகள்
நீங்கள் தளர்ந்து நிற்கும்போது
உங்களுக்கு துணையாக
உதவலாம் அல்லவா!

மூப்பும், சாவும் கண்ணுக்கு
முன்னால் வந்து நிற்கும்,
அழிக்கும் நோய்கள்
வரிசைகட்டி நிற்கும்
ஆதலால் நற்காரியங்களை
இயலும்போதே செய்திடுங்கள்,
நாளைக்கும் வராத
நாளையைக் காட்டிலும்
இன்றைக்கு இருக்கி

மேலும்

அதிகாலைப் பொழுது
ஆதவனை துணைக்கு தேடாமல்
நடை பயிற்சி—அப்பொழுது
ஒரு மனிதன் கைவண்டி
ஒன்றை இழுத்து சென்றான்
கூர்ந்து கவணித்ததில் அவன்
ஒரு கிரிமினல் கைதியாக
இருந்தவன்

களவுத் தொழிலை விட்டு
உழைக்க ஆரம்பித்தது
எனக்கு மகிழ்ச்சி என்றேன்,
அதற்கு அவன்
இந்தக் கைவண்டியையும்
திருடி தான் எடுத்து செல்கிறேன்
என்றான்
உண்மையோ, பொய்யோ!

பலமுறை தவறிழைத்தவர்கள்
பிறர் அவர்களைப்
பாராட்டுவதாக எண்ணி
தவறு செய்து பிழைக்கிறார்கள்,
திருடுகிறவர்களை
திருத்தமுடியாமல் ஒதுங்குகிறோம்
இல்லை உதவுகிறோம்,--முறையாக
வழிகாட்டுவதில்லை.

மேலும்

புண்ணிய பூமியான
பாலஸ்தினத்திற்கு
ஆங்கிலேயர் ஒருவர்
சுற்றி பார்க்க
சென்றார்

கலிலேயாக் கடலில்
படகில் செல்ல விரும்பி
படகோட்டியிடம்
எவ்வளவு கட்டணம்?
என்று கேட்டார்

படகோட்டி
பத்து ஷில்லிங் என்றார்,
ஆங்கிலேயரோ
எங்க ஊரில் வெறும்
ஏழு பென்ஸ் என்றார்

அதற்கு படகோட்டி
அது உங்களூரையா,
இது கலிலேயாக் கடல்
இயேசு கிறிஸ்து நடந்த
கடலய்யா என்றார்

ஆங்கிலேயர் அதற்கு
அநியாய படகு கட்டணத்தால்
அந்த ஏழை இயேசு
எப்படி கொடுப்பார்?
அதனால் தான் கடல்மேல்
நடந்தே சென்ருக்கிறார்.

மேலும்

உடைந்து விழும் பனிப்பாறை
உயரே எழவைக்கும் கடல்நீரை,
உருக்குலையும் கடலலைகள்
உரிமையோடு கரை கடக்கும்
உயிர்களை அழிக்க நினைக்கும்

தவிர்க்க முடியாத உயிர்கள்
தரையை தொடும், துடிக்கும்
தன் உயிருக்கு போராடும்,
தப்பித்து கரையேறும் பறவைகள்
தடுமாறும், இரத்தம் சிந்தும்

காத்திருக்கும் விலங்குகள்
கவ்விக்கொண்டு போகும்
கொன்று தின்றுவிடும்,
வாழ்க்கையொரு போராட்டம் தான்
வாழும் உயிர்கள் அனைத்துக்கும்

மேலும்

வறுமை கொடுமையால் வாடிடு மேழை
சிறுவர்கள் கற்றுச் சிறக்க – வெறுமனே
இந்நாளில் ஏதேதோ இன்பவாக்குச் செப்பாமல்
சந்தித் தவர்க்குதவல் சால்பு

மேலும்

கண்கள் செய்த பாவம் உன்னை கண்டது
இதயமற்ற உன்னை மனம் காதல் கொண்டது
கண்கள் செய்த தவறுக்கு என்ன செய்வது
கடல் நீரை கொண்டே அது தன்னை கழுவுது
கண்கள் நித்தம் அழுவுது

மேலும்

தன்னோட பிள்ளை
தரணியில் உயர்ந்திட
நற்கல்வியும்,
நன்னடத்தையும் கற்றுதர—நம்
முன்னோர்கள் பிள்ளைகளை
குருவிடம் ஒப்படைத்து
குருகுலத்தில் சேர்த்தனர்

குருவைத்தவிர எவரும்
உள்ளே வர இயலாத
குருகுலத்தில்
இடையூறு ஏதுமின்றி
அயராது கல்வி கற்று
ஒப்பில்லா சிறப்புடன்
உயரம் தொட்டார்கள்

ஆசிரியருக்கு தேவையான
அனைத்து பணிகளும், அன்று
படிக்கும் மாணவர்களுக்கு
பாடமானது--அதனை
அன்றாடம்செய்து முடிப்பதும்
அவர்களின் கடமையானது

தமிழகத்தில் தற்போது
தேர்வுக்கு மாணவர்கள்
எட்டு திசை நோக்கி
எங்கெங்கோ போவது
கல்வியின் தரம் உயர
குருகுலம் மீண்டும்
உருவாகுதோ!

மேலும்

ஒருமித்து வாழ
உதேசித்தது போல
அன்புதான் தெய்வமென
அழகாக சொல்லிவச்சு
தன்னைபோல் பிறரையும்
தரம் குறையாம
மதிக்க சொல்லி—அதனை
மனிதநேயம் என்றனர்

மனித நேயத்தின்
புனித குறிக்கோள்
மனிதனை மனிதனாக
மதித்து நடப்பதும்,
மானிட இனத்தின்
வாழ்வுக்கும், உரிமைக்கும்
குரல் கொடுத்து
உயர்வடையச் செய்வதாகும்

சமூக அக்கறை
சகலத்துக்கும் அடிப்படை,
அதை மேம்படுத்த
அனைவரும் முயன்று
வேற்றுமை மறந்து
ஒற்றுமையாய் வாழ
வழிகாட்ட வேண்டும்
விதைத்தால் விருட்சம் தான்

அதனை மறந்து
அன்பே சிவமெனக் கூறி
அக்கறை ஏதுமின்றி
ஒரு தாய் மக்களென
உறக்கக் கூறினாலும்
அனைவரும் ஒன்றுபோல
அமைதியாய் உயிர் வாழ
மனிதநேயம் உதவல

மேலும்

கிடைக்கும் நேரம் அதில் அன்று முழுவதும்
நான் சேர்த்து வைத்த நினைவுகள்
கொட்டி தீர்க்கிறேன் கொஞ்சமும்
மிச்சம் வைத்துவிடாமல் ..........

நினைத்த நேரம் பேசிவிடலாம்
என்று நினைக்கையில் கைபேசி கதறி முடித்தும்
எடுத்துவிடவில்லை
அவன் கையில் என் அழைப்பு இல்லை

நீ தினம் பேசும் அழைப்பில்
ஒரு நாள் ஒரு நிமிடம்
தாமதம் என்றாலும்
ஓராயிரம் நினைத்துவிடுகிறேன்

செய்தி வாசிப்பில் உன் பெயர்
சேர்ந்து விடக்கூடாது என்று
தினம் வேண்டுதல்
கண்ணீரோடு .................

சுவையாய் செய்த உணவில்
ஒரு கைப்பிடி உனக்கென ஒதுக்குகிறேன்
பகிர்ந்து கொள்ள வரமாட்டாய்
என்று நன்றாய் அறிந்தும் ..

மேலும்

சேர்க்கப்பட்டச் சொத்து
மறைக்கப்பட்டுப் பின்
புதைக்கப்பட்டு என்றோ
தோண்டப்படும் போது
கிடைக்கப்பாட்டால் ஆகிறது புதையலாய்..

ஒவ்வொருவருக்குள்ளும் இருக்கும்
திறமையும் அப்படியே..
சரியான நேரத்தில்
கண்டுகொள்ளப்படும் திறமையும் புதையலே..

அதன் மதிப்பு பார்வைக்குத் தெரியாது
அதன் மினுமினுப்பு யாருக்கும் புலப்படாது
அது அளிக்கும் வெற்றி மகிழ்ச்சிக்கு கணக்கில்லை

கிடைத்த வாழ்க்கை கூட புதையலே
சரியான வழியில் வாழ்ந்தோமெனில்
நேர்வழியில் நடப்போருக்கு
தேவையில்லை எந்தப் புதையலும்..

நேர்மையான மனிதரெல்லாம் நாட்டின் புதையலே
உதவி செய்யும் உத்தமரே மனிதரில் புதையலே
பொன் காசு மட்டும் புதையலல்ல‌
ந

மேலும்