அதி ரூபம்
வேர் முளைத்த காத்திருப்பு
மணல்கடிகாரம் உடைக்கிறது
காலத்தின் கடைசி பூவும்
உறைந்து நிற்கிறது
ப்ரியத்தின் புன்னகையும்
பனிக்கூழாக கரைகிறது
தனிமையின் நீர்க்குமிழிகள்
சுகமாய் மிதந்துவருகிறது
கார்முகி
உன்னையே பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறேன்
இந்த இரவை
இப்படியே விட்டுவிட்டுப் போ
அதி ரூபமாகும் இந்த இருள்
பதற்றத்தோடு விழித்திருக்கட்டும்
நாம் காதலின்
அணையா விளக்கோடு
- கோபி சேகுவேரா
