காதல் பொய்யல்ல
என் மண்டைக்குள்
உன் நினைவுகளை
திரி போட்டு
ஏற்றிவிட்டாய்
ஒளிர்கிறது இதயம்
உன் ஆகப்பெரும் நினைவுகளால்
கண்ணருகே
உன்னை கேட்டேன்
கார்மேகமாய் உன்
பிம்பங்களை மட்டும்
பொழிந்து விட்டு சென்றாய்
கண்கள் திணறுகிறது
கண்ணீர் கிணற்றை
விட்டு வெளியேற தெரியாமல்...
ஆயுள் முழுதும்
உன் அன்பை கேட்டேன்
தருகிறாய் ஆனால் ஏனோ
தள்ளி நிற்க்கிறாய்
தவிக்கிறது மனது
தாயை இழந்த சேயை போலவே
வசந்தமாய் உன்னை
கேட்டேன்...சாந்தமாய்
வந்து சென்றாய்....
விரிசலில் நெஞ்சம்
நீ நொருக்கினாலும்
ஆச்சரியம் இல்லை...
காதலே உன்னை
கேட்டேன்....
வலி கொடுக்க
மறக்கவில்லை நீ
என்னை மறு ஜென்மம் கடத்தியும்
உன்னை மறுத்திட நினைப்பேனோ
நிச்சயம் இல்லை அன்பே!
உன் நிகரற்ற
அன்போ இந்த
வலி யெல்லாம்
தகர்த்திடுமே....
இங்கே உனை
பிரிந்த வேதனையில்
நான் படும்
அவஸ்த்தையில்
பல மடங்கு நீ உணர்கிறாய்...
அதையும் அறிவேன் அன்பே....!
காதல் பொய்யல்ல
நான் இணையாது போனாலும்....!!
