மின்னல் எழும் நேரம்

___________________________

முன் குறிப்பு:
Adults only. Purely lust. Not suitable for young and female readers. 🔞.

______________________________

இம்முறையும் தோற்றுப்போனேன்.

அப்படி அல்ல. நன்கு புரிந்து கொண்டு செயல்படுங்கள்...

எப்படி?

கண்களால் என் கண்களை பாருங்கள். சீறுவது போன்றும் வெறிப்பது போன்றும் இல்லாது சிமிட்டல்களை குறைத்து கொண்டு நுட்பமாக ஆழ்ந்த அமைதியுடன் பாருங்கள். உற்று பார்க்கக்கூடாது.

ம்...

இப்போது முத்தமிடுங்கள்.

முத்தமிட துவங்கினேன்.

நாவுகள் தங்கள் பயண இணைப்பில் புரிதல் கொண்டு தமக்குள் வளைந்து நாகமென நெளிந்து ஒன்றினுள் ஒன்று வெளியேறி கொண்டிருந்தன.

அதன் பாஷை சைபீரிய பனியாய் உறைந்து இருந்தது. என் கீழ் உதடை அவளின் இரு இதழ்களும் நட்பின் ஆதுரத்துடன் பற்றிப்பற்றி இழுத்தது.

என் கண்கள் மீண்டும் எந்த சிதைவான விளைவையும் உண்டாகாமல் அவள் கண்களை பார்த்து கொண்டிருந்தன.

நான்கு கண்களின் வழியே உயிரின் மீது உயிர் ஒன்று மெய் சிலிர்த்து நழுவுவதை அவள் வடிவமும் தீர்மானமும் இன்றி உள்வாங்குவது போல் தோன்றியது.

இரு உடல்களின் தட்பவெப்பங்களில் சிக்கி கொண்ட சிலந்தி போல் மனம் பாறையாகி உருண்டு மிதந்து உருண்டு...மிதந்து....

                         ❇️❇️❇️❇️❇️

நீண்ட முத்தத்திற்கு பின் அவன் என் நெஞ்சங்களில் புதைய துவங்கினான். அது அவனுக்கு மிகவும் பிடித்த இடம். என் இரண்டு மார்புகள் மீதும் பரிதவித்து அதில் தகித்த கனலில் புதிய நெருப்பாய் தாழ்ந்து தாழ்ந்து தவழ்ந்தான்.

காலங்கள் பூத்து குலுங்கும் போது இந்த  இரண்டு அற்புதங்களும் விளைகின்றன என்று ஒருமுறை என்னிடம் கூறினான்.

எத்தனையோ முறை அவன்  அவைகளை தொட்டுப்பார்க்க வேண்டும் என்று ஆசையோடு கேட்டபோதும் நான் மறுத்து கொண்டே வந்தேன். மேலும் அது என் கணவருக்கும் குழந்தைகளுக்கும் மட்டுமே உரியது என்று கூறினேன்.

புரிந்துகொள்கிறேன். இருப்பினும் உன் இரு மார்புகளும் எனக்குள் எப்போதும் தீவிரமான கலகத்தை உண்டாக்குகிறது.

நள்ளிரவில் அதன் மீது பொங்கும்  என் நினைவுகள் பழைய மங்கிய சாபத்திற்கு புத்துயிர் அளிக்கின்றன என்றான்.

அப்போது எனக்கு பாவமாக இருந்தது.

                        ❇️❇️❇️❇️❇️

அவள் தன் கால்களை எவ்வித ஆவேசம் இல்லாது எந்த நினைவும் இன்றி பிரித்து என்னை ஏந்த துவங்கினாள்.

அவள் காதருகில் சென்று ஹாஸ்மியின் "திற" கதையின் நினைவு மீண்டும் இப்போது வருகிறது என்றேன்.

அவள் என் மீது சுழன்ற கரங்களுடன் என்னை பார்த்து புன்னகைத்தாள்.

"உன் முக்கியமான பணி இப்போதுதான் துவங்குகிறது. நீயே உள் செலுத்தி நீயே செல்லவும் வேண்டிய தருணம். உன் மழுங்கிய நரம்புகள் மீது மின்னல் உராய்வதை இப்போது காண வேண்டும்.
உன் சுய இன்பத்தின் போது என்னை நினைத்து கொண்டிருந்த அமிலமான பொழுதுகள் போன்றதல்ல இது.

சுய இன்பம் முடியும்போது வெறுமை தட்ட பூமி உன்னை சபிப்பது போல் உணர்வாய். இங்கு அப்படி அல்ல. தடுமாறிக்குழம்பிய கன்று தாயை அடையும் உணர்வை கொள்வாய். இயங்க ஆரம்பி என்றாள்.

அவள் கரங்கள் என் ஆரம்ப சிக்கலை தீர்த்ததும் நான் அவள் மீது படர்ந்தேன். ஒருக்களித்து திரும்பிய அவளின்  கழுத்தில் மீண்டும் முத்தமிட்டேன்.

                       ❇️❇️❇️❇️❇️

அவனுக்கு கழுத்தில் முத்தமிட பிடிக்கும் என்று சொன்னதும் அவனுக்கு அதைத்தர தயாராக இருந்தேன். ஹக் மீ என்றேன். அவன் என்னை நசுக்காமல் மெல்ல அணைத்து கொண்டு எனது புறங்கழுத்தில் முத்தமிட்டான்.
அப்போதும் அவன் நெஞ்சம் என் மார்புகள் மீது உரசாமல் கண்ணியமாய் வெளி நின்றது.


அப்போது அவன் உடலின் மீதிருந்த அந்த வாசனை உணர்வின் கலங்கரைவிளக்கம் போல் இருப்பதை உணர்ந்தேன்.

உடலுறவின் மீதான ஆர்வத்துக்கும் ஆசைக்கும் இடையில் உள்ள வித்தியாசங்களை அவன் உடல் தெரிந்து வைத்திருந்தது.

அவன் அணைக்கும் போது நகங்கள் என்மீது படவேயில்லை. இப்போதும் என்னை அப்படித்தான் முத்தமிடுகிறான். காமத்தை அவன் ஒருபோதும் மறந்தது இல்லை.

காமம் மனதிலோ உடலிலோ இல்லை. அது உயிரில் இருந்து இன்னொரு உயிரை ஏற்றி வைக்கிறது. என் கணவன் பாறையை போல் என்னை திருகி எறிவதை மறந்து போக விரும்பினேன்.

                         ❇️❇️❇️❇️❇️

அவள் தன்னை புகையாய் மாற்றி கொண்டாள். அந்த மெல்லிய புகையில் நறுமணம் கமழ்ந்தது. நேரங்கள் உருகி வடிந்தன.

வாழ்க்கையில் சந்தித்த எத்தனையோ அர்த்தமற்ற கூச்சல்கள்  அனைத்தும் இதோ இங்கே முடிந்து நிற்கிறது. அவள் இழுத்து புதைத்துக்கொண்டாள்.

அவளிடம் மெல்ல கேட்டேன்...
"இப்போது உன் கணவனின் நினைவு வருகிறதா?"

                         ❇️❇️❇️❇️❇️

"காலம் முதிரும்போது சில பெண்களின் கணவர்கள் அவர்களின் காமத்துக்கும் கணவர்களாக இருக்க முடியாது போகிறார்கள். காமம் ஒரு மொழி. அது உடலின் மூலம் உயிரின் அரங்கத்தில் கூடிய பிழைகளை  அவசரமின்றி திருத்துகிறது."

இந்த குறுந்தகவலை அவள் எனக்கு அனுப்பியபோது நான் கதிர் ஒளியில் கட்டுரைகள் எழுதி கொண்டிருந்தேன்.

அந்த கட்டுரைகளின் வாசகி அவள். நீண்ட ஆய்வுகளை அவள் அந்த படைப்புகளில் ஆர்வத்துடன் செய்து கொண்டிருந்தாள்.

உணர்வுகளுக்கு புறம்பான உறவுகள்  மட்டுமே அவளுக்கு திணிக்கப்பட்டு இருந்தது.

பெரும் பண வசதி கொண்டவள் என்றபோதும் ஏதோ காரணங்களை கூறிக்கொண்டு ரேஷன் கடைக்கு சென்று கூட்டத்தில் நின்று விடுவாள்.


"பசித்து போன அவர்களிடம் இருந்த ஏதோ ஒன்று இவளிடம் இல்லை. அதை என் வீட்டில் இருப்பவர்கள் இருக்க விடுவதில்லை. என் விருப்பத்திற்குரிய அனுபவங்களும் தேடல்களும் நாய்குட்டிகளோடு திண்ணையிலும் ஊஞ்சலிலும் அழிந்து கொண்டே வருகின்றன" என்றாள்.

சந்திக்க வருகிறேன் என்றேன்.

வாருங்கள். என் புருஷன் இல்லாதபோது.

                        ❇️❇️❇️❇️❇️


அவன் என்னை வந்து பார்க்கும்போது நகரின் மையமான பூங்காவில் அமர்ந்து பேசிக்கொண்டு இருந்தோம்.  அது எங்களின் முதல் சந்திப்பு.

பொதுவெளி சந்திப்பு மட்டுமே பாதுகாப்பு என்று மனம் கூறியது. நெருக்கமாய் அமர்ந்த போதும் கவனமாய் மேல் படாது அமர்ந்தான்.

அவன் எழுதுவதற்கும் பேசுவதற்கும் எந்த சம்பந்தமும் இருக்காது என்பதை முன்னமே தெளிவு செய்திருந்தான். அவன் உரையாடல் என்பது வேடிக்கை பேச்சுக்கள், கிண்டல்கள் என்று தளம் தளமாய் விரைந்து போகும்.

ஸ்பரி... நீங்களா இப்படி பேசுவது என்றேன். உள்ளூர மகிழ்ச்சியாக இருந்தது. கல்லூரியில் படிக்கும்போது இப்படி பேசி விளையாடிய நான் இன்று தொலைந்து போய் இப்போது வெறுமையாய் இருக்கிறேன் என்று நினைத்து கொண்டேன்.

அப்போதுதான்  கேட்டான்... நாம ஒரு தடவை செய்வோம்டி...எனக்கு ஆசையா இருக்குடி.

                       ❇️❇️❇️❇️❇️

அவள் முதலில் பேசும்போது ரமணரையும் பொற்றேகாட் கவிதைகளும் பற்றி என்னிடம் கேட்டு கொண்டிருந்தாள்.

அந்த உரையாடலை அவள் ஏனோ  வலிந்து திணிக்கிறாள். அது அவள் இயல்புக்கு எதிரான ஒன்று என்பது புரிந்தது. அவளின் உண்மையான பிரச்சனைகள் பற்றி என்னிடம் உள்ளபடியே பகிர நாட்கள் சென்றன.

இறுதியில் நம்பிக்கை வந்து ஒருநாள் கூறினாள். அது வழக்கம்போல் அன்புக்கு ஏங்கும் சராசரி பெண்ணின் சராசரி ஏக்கமாகவே இருந்தது.

பெண்கள் இந்த அன்புக்கு ஏங்குவது எல்லாம் உண்மையில் வேறொன்றுக்கு ஏங்குவதில் சென்று முடியும்.
அது நெக்லஸ் வாங்குவதில் ஆரம்பித்து பாத்ரூம் கட்டுவது வரையில் எது வேண்டுமென்றாலும் இருக்கும்.

இவள் நேரடியாக காமத்துக்கு ஏங்கினாள். அவளை புரிந்து கொள்ள முடியாத கணவனிடம் அவள் பெற்றது காதல் என்பது புடைத்த குறியுடன் வெறுமனே உறிஞ்சுவதும் தின்பதுமான ஒன்று. பசி. மிருக பசி.

எனக்கு திருமணம் ஆகவில்லை என்றேன். அதற்கும் இதற்கும் ஒன்றும் இல்லை என்றாள். ஏனெனில் எனக்கு திருமணம் ஆகிவிட்டது என்றாள். குழந்தை கூட இருக்கிறது என்றாள்.

அப்போது நிம்மதியாக அவருடன் இரு என்றேன்.

ஸ்பரி... செக்ஸ்னா உடம்பை கீறி குத்தி கிழித்து உமிழ்ந்து விட்டு போவது இல்லை என்றாள்.

அங்கு என்னை விடவும் என் ஆண்மை அவளை உற்று கவனித்தது.

                        ❇️❇️❇️❇️❇️

அவன் சபலமான ஆள் இல்லை என்பது தெரியும். அவனை விடவும் ஆரோக்கியமான மனிதர்களையும் தெரியும். அவனிடம் காமம் கொள்வது என்பது ஏன் என்பதை ஆழமாக அவனே யோசிக்க கூறினான்.

இதில் யோசிக்க என்ன இருக்கிறது ஸ்பரி. என் மனதில் ரீங்கரிக்கும் கனவுகள் அனைத்துக்கும் காமம் மட்டுமே அடிப்படை என்றேன். மனதால் உடலை பார்ப்பது...உடலால் மனதை பார்ப்பது... உங்களுக்கு பார்க்க தெரியும் என்றேன்.

அது அவனுக்கு புரியவில்லை.

                         ❇️❇️❇️❇️❇️

அவள் காமம் மட்டுமே அடிப்படை என்று சொன்னதும் மிக எளிதாக அதை ஃப்ராய்டிசம் என்று கூறி கடந்து போக சொன்னேன். ஆனால் அவள் அதை மறுத்தாள்.

காரணம் காமத்தை அவளால் சந்திக்க முடிந்தது. அவளின் முதல் சுய இன்பத்தை பற்றி நினைவிருக்கிறதா என்று கேட்டேன்.

அது பள்ளிப்பருவத்தில் ஒரு மதிய நேரத்தில் வானத்தில் மழைக்குரிய அத்தனை ராசிகளும் தென்பட்டு கொண்டிருந்த நேரத்தில் எனக்குள் அந்த கசிவை உணர்ந்தேன் என்றாள்.

நான் என்னை தூண்டவில்லை. என் உறுப்புகளை தீண்டவில்லை. ஆனால் புணர்ச்சியின் ரசாயனம் அந்த இருண்ட மதியத்தில் தோகையை விரிப்பது போல் நிகழ்ந்து முடிந்தது என்றாள்.

அவள் காமம்  தன் ஒரேயொரு  தீற்றலின் மூலம் அரக்கனை சாம்பலாக்கும் என்று அப்போது நான் உறுதியாக நம்பினேன்.

காரணம் காமத்தை அவதானிக்க முடிந்த ஒரு மனிதம் இந்த பூமியை மகிமை செய்கிறது என்பதை நம்புவதால்...

அவளுக்காக அல்ல. எனக்காக அல்ல. ஆனால் நாங்கள் ஒருவையொருவர் புணர விரும்பினோம்.

ஒருவரிடமிருந்து ஒருவரை இழந்து தங்களை தாங்களே மீண்டும் பெற்றுக்கொள்ள வேண்டுமெனில் இதுதான் சாத்தியமான ஈடு என்று கூறினாள்.

                      ❇️❇️❇️❇️❇️

அவன் பலமுறை என்னை சந்திக்க விருப்பம் தெரிவித்தான். ஒருநாளில் என்னோடு மூன்று முறை கூட வேண்டும் என்று கூறினான்.

அது சாத்தியமா என்று கேட்டபோது சாத்தியமாக்கி கொள்வோம் என்றான். சிரிப்பு வந்து விட்டது. பின் உடலுறவுக்கு உரிய நாளை அவனே அவன் இஷ்டம் போல தேர்ந்தெடுக்க ஆரம்பித்தான்.

பெருங்கடலில் பார்த்து வியந்து ப்ரமித்த பெரும் சூறாவளி ஒன்று இறுதியில்  நிலப்பகுதிக்கு வந்ததும் கேவலம் மரத்திலும் சுவரிலும் மோதி மோதி உடைந்து போகும் பரிதாபமான நிலையை போல் அவன் இயைபு மாறி வருவதை கண்டேன். மெல்ல அவன் எழுதுவது நின்று போக ஆரம்பித்தது.

பெண்மைக்கே உரிய விழிப்பை நான் என்னிடம் கொள்ள நேர்ந்ததும் ஸ்பரியிடமிருந்து விலகினேன்.

அது அழுகையுடனான நாட்கள். என்னை கொலை செய்த நேரங்கள். அவனுக்கும் மோகம் ஸ்தம்பித்து போகும் வரைதான் அந்த வேதனை இருக்கும் என்று எனக்குள் கூறிக்கொண்டேன்.

ஸ்பரி...மன்னித்து விடுங்கள்.

                     ❇️❇️❇️❇️❇️

அவள் போய் விட்டாள்.

எல்லாம் முடிந்து விட்டது. எல்லா இணைப்புகளும் பிளாக் செய்யப்பட்டு கதவுகளை அறைந்து சாத்தி கொண்டு போய்விட்டன.

மோதி உடைக்கலாம். ஆனால் என்னிடம் மிஞ்சி இருக்கும் தார்மீக உணர்வுகள் அதற்கு இடமளிக்கவில்லை.

காலங்கள் கரைந்து புதிய வேலை கிடைத்து  நானும் விசாகப்பட்டினம் சென்று விட்டேன். ஒரிசாவில் இருக்கும் என் தோழி இங்கு மைய நூலகத்தில் பணி புரிகிறாள்.

அவள் மூலம் ஒரு வேலை கிடைத்து இங்கேயே வந்துவிட்டேன். வருடங்கள் போனது. அப்படித்தான் அது போகும்.

                           ❇️❇️❇️❇️


சட்டென்று விழித்து கொண்டபோது மூச்சு வாங்கியது. அப்போது மணி குளிர்ந்த இரவில் மூன்று என்பது தெரிந்தது.

வெறும் கனவுதானா இது?

ஸ்பரி...எங்கு நீங்கள்...?

கனவை ஆழமாய் நினைவுறுத்தி கொள்ள முயன்றேன். அருகில் கணவன் தூங்கி கொண்டிருந்தார்.

என்ன கனவு...ஸ்பரி தாவரமாய் என்னில் முளைத்தெழும் காட்சி அது. தாவரங்கள்
காற்றுக்குள் சிலிர்த்து காற்றை அதிர்வூட்டும் நொடிகளுக்குள் புணர்ந்து மறைந்து விட்டான்.

நெஞ்சு கொதித்து கொண்டிருப்பதும் இடையில் ஆழ்ந்த நோவு பின்னி சுகமாய் மின்னி மறைவதையும் இப்போதும் என்னால் உணர முடிந்தது.

இன்னும் விடியும்போது குளித்ததும் அழிந்து போகும் நினைவுதான் இது என்று சொல்லி இருக்கிறார்கள்.

ஸ்பரியின் எண் எனக்கு தெரியும்.

                        ❇️❇️❇️❇️❇️

அவள் என்னை மொபைலில் கூப்பிட்டபோதும் பேசியபோதும் என்னால் சிறிதளவே கோபங்களை வெளிக்காட்ட முடிந்தது. திட்டினேன். கேட்டு கொண்டாள்.

அந்த கோபங்கள் எல்லாம் கரைந்து போன வருடங்கள் மீதுதான் என்பதை புரிந்து கொண்டேன்.

நீங்கள் வரவேண்டிய நேரம் இது ஸ்பரி. என்னால் கனவின் கூச்சலை பொறுக்க முடியவில்லை என்றாள்.

                         ❇️❇️❇️❇️❇️

அவள் தேதிகள் குறித்து கொடுத்தாள். விடுமுறை எடுத்துக்கொண்டு அவளை அதே பார்க்கில் சென்று சந்தித்தபோது அப்படியே இருந்தாள்.

ஃப்ரான்ஸ் நாட்டில் வரையப்பெற்ற சில   எண்ணெய் சாய ஓவியங்களை  (பெண்களை அன்னங்கள் புணரும் காட்சிகள்) பார்த்துவிட்டு நன்கு தூங்கிய பின்தான் எனக்கு அந்த கனவு வந்தது என்றாள்.

அவள் மார்புகள் மொகலாய ஓவியத்தின் சாயலில் இருக்குமா என்று ஒருமுறை நான் கேட்டேன். அந்த நினைவும் வந்தது.

உன்னுடன் தொடர்பில் இருந்த பழைய நாள் நினைவுகள் எனக்கு சுமையை கடும் தோல்வியின் உணர்வை கொடுத்தது. இன்று வரையில் அது என்னை குதறிக்கொண்டே இருக்கிறது என்றேன்.

காமம் அசையாத ஒளி. நீளங்களை தாண்டும் விசை. குளிர் என்ற கொலைவாள் கொண்டு பயணிக்கும் பிசாசின் நிழல்.

இனி என்னிடமிருக்கும் என்னை  நீங்கள் வீழ்த்துங்கள் என்றாள்.

                     ❇️❇️❇️❇️❇️

அவள் கணவன் பணி நிமித்தம் ஊருக்கு சென்றிருக்கும் அந்த நான்கு நாட்களில் நாங்கள் புணர்ந்தோம்.

புணர்ச்சி உடலில் துவங்கி உடலில் அணைந்த போது காமம் ஒவ்வொரு முறையும் தன் தோல்வியை சந்தித்தது.

"உன் யோனி சதுரங்கத்தின் அனைத்து சாமர்த்தியங்களையும் வெளிப்படுத்த தவித்தபோது நான் மர்மங்களில் பேச்சற்று உறைந்து நின்று தடுமாறி கொண்டிருந்தேன்" என்றேன்.

ஸ்பரி...என்று நெருங்கி வந்து கன்னத்தில் முத்தமிட்டு என் நெஞ்சில் சாய்ந்து கொண்டாள்.

முன்னெப்போதும் இல்லாதவண்ணம் அவள் கண்களின் ரேகைகள் அதிக ஒளியுடன் இருந்தது. அதில் விவரிக்க முடியாத நீர்மமொன்றில் பாவைகள் குதூகலத்துடன் பிறந்த குழந்தையை போல் களிப்புற்று அலைந்தன.

பெருமளவு நேரங்கள் அறைக்குள்  ஆடைகள் அணியாமல் முழு வெற்றுடம்பாகவே நாங்கள் இருந்தோம்.
அசதி மேலிடும்போது தளர்ந்த எனது குறியை பற்றிக்கொண்டு அவள் ஆழ்ந்து உறங்கினாள். கனவுகள் இல்லாது.

                        ❇️❇️❇️❇️❇️

நம் இந்த உறவை இந்த சமூகத்தில் கள்ளக்காதல் என்பார்கள் என்றேன்.

ம்ம்...சொல்லட்டும்.

நீயோ எனக்கு காதலி. நானோ உனக்கு கள்ளக்காதலன். சொல்லிவிட்டு சிரித்தேன். அவளும் சிரித்தாள்.

இருவரும் சற்று மௌனமாக இருந்தோம்.

அப்படி நீங்கள் நினைக்கிறீர்களா ஸ்பரி.?
நாளை நீங்கள் யாராயினும் மணம் செய்ய மாட்டீர்களா..? அல்லது இன்று நிகழும் இந்த நம்முடைய உறவு இப்படியே இனியும் தொடரும் என்று நம்புகிறீர்களா?

அவளை நான் ஆழமாக பார்த்தேன்.

ஸ்பரி....முத்தமிட்டாள்.

நம் உறவு இந்த ஊடல் இந்த காமம் எல்லாம் இன்றோடு முடிந்து விடும். இனி நாம் என்றும் சந்திக்க முடியாது என்றாள்.

நான், நீங்கள், இந்த உறவு, நமது இந்த உடல்கள், நம்முடைய காமம், இந்த நீங்கா இச்சை...இவற்றையெல்லாம் நீங்கள் எப்படி பார்க்கிறீர்கள் என்றாள்.

இச்சை என்று எனக்கும் ஒன்றும் இல்லை. அவள் மார்பை ஒரு கையால் அழுத்தி பிடித்து கொண்டேன். இதில் நான் இல்லை. ஆனால் என்னிடம் இது இருக்கிறது.

காலம் காலமாக....என்று சிரித்தாள்.

நானும் அவளோடு சிரித்தேன்.

ஸ்பரி...உங்களுக்கு நினைவிருக்கிறதா "அவளோடு பேசும்போது"...

ம்ம்...இருக்கிறது.

ஆஹ்...அந்த நேரத்தில் எத்தனை கேள்விகள், துயரங்கள், வலிகள்...
கனவை மிதித்துக்கொண்டு நடக்க தெரியாமல் சுவரோரம் பற்றியபடி நடந்து நடந்து சிதறி விழுந்த காலங்கள் எனக்கு.

அந்த காலம் போயிற்று. இப்போது உன் குடும்பம் முன்பு போல் இல்லையே.

முன்பு போல்தான். கால்களால் மிதிப்பதை விடுத்து வார்த்தைகளால் மிதிகள் விழுகின்றன.

அதனால்தான் அன்று நான் கண்ட அந்த கனவில் இருந்து இன்று உங்களால் என் உயிரை மீண்டும் மீட்டு கொள்ள முடிந்தது.

அவள் முகத்தை என்னை நோக்கி திருப்பினேன்.

என்னிடமிருந்து இறுதியில் என்ன நீ பெற்றுக்கொண்டாய்?

நீங்கள்?

உண்மையாக சொல்ல வேண்டுமெனில் முன்பிருந்த ஓரிடத்திலிருந்து வேறொரு இடத்தில் இருக்கிறேன். அது பயங்களை நம்பும் இடமல்ல. மனதும் பயமும் ஒன்றையொன்று துரத்தி துரத்தி கடித்து காயமாக்கி கொள்ளும் இடமும் அல்ல.

எந்த நியதிகளால் தொன்மங்களால் கடமைகளால் உரிமைகளால் என் காமத்தை தீய்த்து கொண்டிருந்தேனோ அத்தனையின் மீதும் இந்த நான்கு நாட்களும் நான் உமிழ்ந்தேன் என்றேன்.

அதுதான் ஸ்பரி. சமூகம் மீது காறித்துப்பிய உணர்வு. என்னை பெண் என்று சொல்லிக்காட்டிய சமூகம் மீது. என்னை பொத்தலாக்கிய சமூகம் மீது.

நான் வாசிங்மெஷின். நான் மிக்சி. நான் கிரைண்டர். நான் விளக்குமாறு.

இன்று முடிந்த அளவு காறித்துப்பி விட்டேன் ஸ்பரி. இது போதும் எனக்கு...

தோளில் சாய்ந்து கொண்டாள். என் நெஞ்சு சூடான கண்ணீரில் ஈரமானது.

ஸ்பரி....

ம்ம்ம்...

இது பற்றாது எனக்கு. முத்தமிடுங்கள்.

நாங்கள் அடுத்த உடல் உறவுக்கு மனம் இழைய... நாங்கள் துவங்கினோம்.

                       ❇️❇️❇️❇️❇️