விடுதி வாழ்வு

காலேஜ் முதல் நாள் ஹாஸ்டலுக்குள் நுழைஞ்சோம்
அக்கம் பக்கம் யாருமே தெரியாம திரிஞ்சோம்..
அம்மா அப்பாவ நினைச்சு கண்ணீர் வழிஞ்சோம் - பிறகு
அக்கா தங்கை போல அறைக்குள் குழைஞ்சோம்..

ஒரே தட்டுல உண்ணு முடிப்போம்
ஒரே பெட்டுல உறங்கி தொலைப்போம்
சண்டை நிறைய போடுவோம் கோவம் குறைஞ்சு சமாதானத்த நாடுவோம்

கட்டுப்பாடுகள் கடினமாக இருக்கும் கட்டுப்பாடுடன் நாங்க நடப்போம்
அப்படியின்னு பொய் சொல்லிக்கிட்டு கிடப்போம்..

ஐஞ்சு ரூபாய் தினங்கிடச்சா கேன்டீனுக்கு ஓட்டம் பிடிப்போம்..
அடிச்சு புடிச்சு வாங்கித்தின்னு அக்கறை ஊட்டி நேசம் வளர்ப்போம்..

நாங்க செய்யாத அட்டகாசமில்ல
காட்டாத அன்பு பாசமில்ல
தோழிக்கு காய்ச்சல்லுன்னா இரவு முழுவதும் கண்விழிப்போம்...
தோழமை துறந்து அவளுக்கு
நாங்க தாயாய் இருப்போம்..

எங்க அறையெல்லாம் சத்தமா இருக்கும்..
அதுதான் ஆனந்தத்தின் மொத்தமா இருக்கும்.
பரீட்சைக்கு பகலிரவு பாராது படிப்போம்..
பயமாயிருக்கு படிக்கவேயில்லன்னு பக்கத்துல இருக்கிறவ கிட்ட நடிப்போம்

பன்னிரண்டு மணி ஆயிடுச்சினா
அறையில பேய்ப் படம் ஓடும்..
அதிகாலை விடிஞ்சதுன்னா மனம் தூக்கத்தை இன்னும் கொஞ்சம் தேடும்

பிறந்தநாள் கொண்டாட்டம் இரவில் நடக்கும்..
அது எந்தநாளும் மறையாமல் நினைவில் இருக்கும்..

காலேஜ் விழாக்களில் சேலை கட்டுவோம்..
அதை செல்ஃபி எடுத்து ஸ்டேடஸுல கொட்டுவோம்..
மல்லிகை வாங்கி மாறிமாறி சூடி
மனமகிழ்ந்துகொள்வோம்

வார்டனுக்கு தெரியாம சினிமா பாக்க செல்வோம்..
மாடர்னுக்கு மேலான
மேக்கப்பையும் கொள்வோம்..

ஊருல இருந்து அம்மா வருவாங்க..
எனக்கு வழங்கிய முத்தங்கள என் தோழிகளுக்கும் தருவாங்க..
அப்பாவோட அன்பும் எங்குள அரவணைக்காம போனதில்ல...
அண்ணன் தம்பியும் எங்குள கண்டுக்காம இருந்ததில்ல

எவ்வளவோ வலிகள் மனதில் இருக்கும் அதுயெல்லாம் வலிக்காதபடி
மறைத்துச் சிரிப்போம்..
எங்க ஜுனியர நாங்க மட்டுதான் தாக்குவோம்..
அவங்களுக்கு ஒன்னுன்னா ஆளையும் தூக்குவோம்..

விடுமுறை விட்டா விடுதிய விட்டு வீட்டுக்கு போவோம்..
அப்போதெல்லாம் திரும்ப வந்துவிடுட்டோம்...
ஆனால், இப்போது...
விடுதி வாழ்வு விடைபெற்று நிற்கையில் ரொம்பவே நொந்துவிட்டோம்..

உண்மையிலே நாங்கள் வெந்துவிட்டோம்..
எங்கள் நினைவை இந்த விடுதிக்கே தந்துவிட்டோம்..
நாங்க அதை விட்டு வந்துவிட்டோம்..

-ஜாக்✍️