சிவன் என்றோம்,
பார்வதி என்றோம்,
இருவரையும் என்றும் கைக்கூப்பி வணங்கினோம்,
இருவரும் கூடி ஒருவர் ஆனர்,
அவர்களை மட்டும்,
ஒதுக்கியது கைகள்,
வெறுத்தது கண்கள்,
பொறித்ததுஉதடுகள்,
நீயும் நானும்,
கடவுளின் படைப்புகள்,
அவர்களோ அவதாரங்கள்,
பெண்ணும் ஆணும்
ஓர் உடல் ஓர் உயிர் என்று,
உரக்க கூறும்,
வாழ்வியல் அடையாலங்கள்!!!

மேலும்

சிவன் என்றோம்,
பார்வதி என்றோம்,
இருவரையும் என்றும் கைக்கூப்பி வணங்கினோம்,
இருவரும் கூடி ஒருவர் ஆனர்,
அவர்களை மட்டும்,
ஒதுக்கியது கைகள்,
வெறுத்தது கண்கள்,
பொறித்ததுஉதடுகள்,
நீயும் நானும்,
கடவுளின் படைப்புகள்,
அவர்களோ அவதாரங்கள்,
பெண்ணும் ஆணும்
ஓர் உடல் ஓர் உயிர் என்று,
உரக்க கூறும்,
வாழ்வியல் அடையாலங்கள்!!!

மேலும்

நாம் பார்த்த ,
அந்த நாள் முதல்,
உன் திருமணத்தின் முதல் நாள் இரவு வரை,
என்னுடன் நீ பகிர்த்து கொள்ளாத;
நிகழ்சிகளே கிடையாது,
மனமுடித்த அந்த நாள்;
உன் குரல் ஒலிககவில்லை,
முதல் வாரம் ; முதல் மாதம்;
முதல் ஆண்டு ,
என் மனம் துடித்தது,
ஒரு நாள் ஒரு பொழுது,
நிகழ்தது அந்த சம்பவம்,
அடுத்த நொடி உன் ஒலி ஒலித்தது
பலத்த குரலில்;
என் கல்லறையில்!!!!

மேலும்

விரல் மடக்கி
குரல் திருத்தி
தலை கவிழ்த்து - நான்
யாரென்பதை நிருபிக்க,
ஒவ்வொரு முகத்திற்கும்
ஒவ்வொரு முறையும்
ஒவ்வொரு முகமூடியைக்
கழற்றி எறிகிறேன்.

இருளில் விழுகிற நிழலின்
வால் பிடித்து ஓடியே
வெளிச்சத்தின் நுனி பற்றுகிறேன்.

யாராவது கேட்கலாம்
கதவுக்குப் பின்னால் ஒளிந்திருக்கும்
அந்தக் கருப்பு உருவம் யாரென்று?
நானும் தயங்காமல் நடித்து,
யோசிக்காமல் சொல்வேன்
அது யாரோ என்று! - நிஜமாகவே
அது யாரோவாகவே இருந்திருக்கலாம்.

விழிப்புணர்ச்சியில்லாத
விழியின் புணர்ச்சிகளை
அளந்தும் அளக்காமலும்
அடுத்தவர்களின் மனதுள் செலுத்தி
திறவுகோல் தவறிய
திருடனாய் கைகால் உதறுகிறேன்.

ஊருக்கு ஒரு

மேலும்

அன்பே
நான் காதலில்
உன் கண்களின் விளிம்பில் இருக்கின்றேன்!

அதை
கண்ணீராக வெளி விடுவதும்
காட்சியாக உள் வாங்குவதும்
உன் மனதில் தான் உள்ளது ...........

குடும்பம் என்று சொல்லி குழப்பிவிடாதே,
பந்தம் என்று சொல்லி
என்னை பாழ்படுத்திவிடாதே,
நட்பு என்று சொல்லி நண்பனாக்கிவிடாதே!

கற்பு என்ற காதல் சொல்லால்
என்னை உன் காதலன் ஆக்கி விடு .........
உன்னை என் கரம் சேர்த்து 'கணவன்' ஆகி விடுகின்றேன் .............

என்றும் அன்புடன்
அ. மனிமுருகன்

மேலும்

நாம் பார்த்த ,
அந்த நாள் முதல்,
உன் திருமணத்தின் முதல் நாள் இரவு வரை,
என்னுடன் நீ பகிர்த்து கொள்ளாத;
நிகழ்சிகளே கிடையாது,
மனமுடித்த அந்த நாள்;
உன் குரல் ஒலிககவில்லை,
முதல் வாரம் ; முதல் மாதம்;
முதல் ஆண்டு ,
என் மனம் துடித்தது,
ஒரு நாள் ஒரு பொழுது,
நிகழ்தது அந்த சம்பவம்,
அடுத்த நொடி உன் ஒலி ஒலித்தது
பலத்த குரலில்;
என் கல்லறையில்!!!!

மேலும்

கருவுற்ற பொழுதே என்னை
கொன்று விட முயன்ற
என் தந்தையை;

வயிறும் பசியும் மட்டும்
தந்து பொருளை தராத
என் தெய்வத்தை;

பெற்றவளை பொற்ற என்னை
விற்க கூறிய
என் சமுதாயத்தை;

சொந்த உடலில் உரிமையின்றி
வந்து நோயை தந்த
என் இயற்கையை;

திரும்பி பார்த்தேன்

" நான் பழி உற்றவள்
அவர்கள் புகழ் பெற்றவர் "

மேலும்

சிவன் என்றோம்,
பார்வதி என்றோம்,
இருவரையும் என்றும் கைக்கூப்பி வணங்கினோம்,
இருவரும் கூடி ஒருவர் ஆனர்,
அவர்களை மட்டும்,
ஒதுக்கியது கைகள்,
வெறுத்தது கண்கள்,
பொறித்ததுஉதடுகள்,
நீயும் நானும்,
கடவுளின் படைப்புகள்,
அவர்களோ அவதாரங்கள்,
பெண்ணும் ஆணும்
ஓர் உடல் ஓர் உயிர் என்று,
உரக்க கூறும்,
வாழ்வியல் அடையாலங்கள்!!!

மேலும்