ஆணோ நீ பெண்ணோ நீ ஆணவம் இல்லா அழகே நீ
சிவனோ நீ சக்தியோ நீ சரிபாதி கொண்ட அர்த்தநாரியும் நீ
திடமோ நீ தீர்க்கமோ நீ தன்னலம் பாரா தைரியம் நீ
அலையோ நீ ஆழ்கடலோ நீ அடர்ந்து விரிந்த அலைகடல் நீ
சாதுர்யமோ நீ சஞ்சலமோ நீ எங்கும் நிறைய வேண்டிய சமத்துவம் நீ
வெறும் உடலா நீ வெற்று உயிரா நீ உணர்ச்சிகள் நிறைந்த உணர்வும் நீ
இருள் மதியா நீ சுடும் பணியா நீ எங்கும் பரவிக்கிடக்கும் கதிரின் வெளிச்சம் நீ
செம்மொழியோ நீ சிதைந்த ஒலியோ நீ மௌனம் பேசும் அழகிய சப்தம் நீ
வெறுப்போ நீ வேந்தனையோ நீ எல்லாம் மறைத்து சிதறிக்கிடக்கும் புன்னகை நீ
வேற்றுகிரக வாசியை வலைவிரித்து தேடும் வளர்ந்த பூவுலகில்
வேற்று பாலினம் என உன்னை வ

மேலும்

ஏன் ? எப்படி? எதற்காக? எப்பொழுது? எங்கே? என்பேனோ
அப்படியா? அதுவா? இதுவா? என்னவோ? என்று எத்தனிப்பேனோ
விடை வேண்டி நன் கேட்கவில்லையே
வேடிக்கையும் நன் செய்யவில்லையே
விடை உண்டு என்னிடம் ஆனால் விவரம் இல்லாமல் போனதே
தெளிவு நானும் கண்டிட பல கேள்வி கனலை தொடுகிறேன்
அதட்டி நீயும் போகிறாய், விளக்கம் தேடி அலைகிறேன்
விரியும் எந்தன் கண்களில் வினாக்கள் பல எழுகையில்
தடுக்க நானும் நினைக்கிறன் ஆனால்
கரை உடைக்கும் காவேரியாய் கரை புரண்டு ஓடுதே
எண்ணில் பல கேள்வி எழுகையில் நானும் கேள்வியாய் ஆகிறேன்
விடை தெரியா வாழ்வில் விடை இல்லா கேள்விகளுடன்
நிலவை பார்க்கும் நான் ஒரு கேள்விக்குறி?

மேலும்

நிஜம் எது பிம்பம் எதுவோ, காணும் கட்சியில் கலங்கம் எதுவோ
என்விழியே என்னை குருடன் ஆக்கியதோ
எதை தான் நான் இங்கு நம்பி துலைப்பதோ
கனவென நான் கண்மூடி கிடக்கிறேன்
கருவிழியை ஏன் கருக்கி விட்டு போகிறாய்
கானல் நீராய் எல்லாம் மறைந்திட
எல்லாம் பாலைவன பூச்செடி ஆகிட
மெய்யென எண்ணி நான் கனவு கோட்டைகள் அமைக்க
திடீரென பூகம்பம் வந்து ஆசையை தகர்க்க
முகமூடி சூடிய உன்னை முகம் என எண்ணினேன்
மூச்சில் கலந்திட்டாய் என நான் முட்டாளாய் சிந்தித்தேன்
இருளில் தள்ளி என்னை ஏளனமாய் சிரித்திட்டாய்
கலங்கி நான் ஒடுங்கி வாடிட
கண்ணே ஏன் என்னை தனியே விலகி சென்றாய்
விளக்கம் வேண்டாம் விளங்கியது எனக்கு
நிஜமிலா நிழலே நீயும்

மேலும்

நிஜம் எது பிம்பம் எதுவோ, காணும் கட்சியில் கலங்கம் எதுவோ
என்விழியே என்னை குருடன் ஆக்கியதோ
எதை தான் நான் இங்கு நம்பி துலைப்பதோ
கனவென நான் கண்மூடி கிடக்கிறேன்
கருவிழியை ஏன் கருக்கி விட்டு போகிறாய்
கானல் நீராய் எல்லாம் மறைந்திட
எல்லாம் பாலைவன பூச்செடி ஆகிட
மெய்யென எண்ணி நான் கனவு கோட்டைகள் அமைக்க
திடீரென பூகம்பம் வந்து ஆசையை தகர்க்க
முகமூடி சூடிய உன்னை முகம் என எண்ணினேன்
மூச்சில் கலந்திட்டாய் என நான் முட்டாளாய் சிந்தித்தேன்
இருளில் தள்ளி என்னை ஏளனமாய் சிரித்திட்டாய்
கலங்கி நான் ஒடுங்கி வாடிட
கண்ணே ஏன் என்னை தனியே விலகி சென்றாய்
விளக்கம் வேண்டாம் விளங்கியது எனக்கு
நிஜமிலா நிழலே நீயும்

மேலும்

பிண்டமாய் கருகி பிணம் என பெயர் பெற்றேன்
என்ன குற்றம் செய்தேன் என அக்னி என்னை ஸ்பரிசித்தது
பேதை பெண்ணை தீண்டியதற்கு பாரத போர் மூண்டது
என்னை ஏன் கார்முகில் கண்ணன் காணாமல் கிடக்கிறான்
முக்கண் உடைய ஈசனின் கடைக்கண் கூட என்னை காணாதது ஏன்
அரசாளும் ராஜாக்களும் லட்சத்தால் என் பிண்டத்திற்கு விலை சொல்ல
நீதி தேவதை ஏன் நிராயுதபாணியாக நிற்கிறாள்
உங்களது லட்சத்தால் நான் கொண்ட வலியை சகிக்க இயலுமா
என் கருகிய கனவுகளை திருப்பி தர இயலுமா
சிதைந்து கிடக்கும் என் சிதையில் சின்னாபின்னமாய் கிடக்கிறேன் நான்.
பெண்களை ஏமாற்றிய பித்தன் எல்லாம் கழுவேற்றப்படாமல் கிடக்க
பெண்ணாய் பிறந்ததாலோ என்னவோ நான் சிதை ஏற்றப்பட்டேன்
விடை

மேலும்

தென்னங்கீற்றாய் கிழிக்கிறாய் உன் மைக்கொண்ட பார்வையால்
மின்னல் கொண்டு வெட்டுகிறாய் உன் புருவங்கள் மத்தியில்
நாற்று நடும் ஸ்பரிசமே நெஞ்சை மோதி தான் போகிறாய்
காற்றில் கலக்கும் வாசமாய் கரைந்து தான் போகிறேன்
மதி மயக்கும் மார்கழியே பூந்தென்றலாய் கடக்கிறாய்
பௌர்ணமியின் வெளிச்சமாய் என்னில் நீ படர்கிறாய்
சிந்தி தான் போகிறேன் சிதற வைப்பவள் நீ ஆகிறாய்
தடுமாறி நிற்கிறேன் என்னை தாக்கும் மாயை ஆகிறாய்
தேன்கிண்ணம் உன்னை நான் திகட்டாமல் பார்க்கிறேன்
கூழாங்கல் குழியழகாள் உன் கண்ணம் தான் சிவகுத்தடி
பச்சை இலை பால் மேனி கண்கள் தான் கூசுதடி
காற்றை கண்டு கோபம்மடி உன் சுவாசம் நான் ஆக கூடாதோ
நீ ஒதுக்கு

மேலும்

மகிழன் என்ற பெயரின் விளக்கம் வேண்டும்?

மேலும்