விழி நால் வருட
நிசப்தப் பொழுது,
மங்கும் ஞாயிறு ,
நினைந்த மங்கை...

மெல்லிடை என்னும்
விரிமார் என்னும்
வேற்றுமை உண்டோ
கண்ணொளி கலக்க...

இறுதிக் கதிரொளி
கள்வன் உருவும்
இருளில் கலக்க
தலைவி அவளோ
தனிமை இமைகள்
இணையச் சாயந்தாள்...

தென்றல் தீண்ட
அவன் விரல்
நுனியென விழித்து
திங்கள் கறைமுகம்
என்னவன் நினைவே
ஏக்கம் துளிர்த்தாள்...

கானவும் காட்சியும்
அன்பு முகமே
அமைதி காண
யாது வழியென
தினறித் துடித்தாள்...

கள்வன் களவு
தடயம் யானோ
அரசியின் ஊடல்
அடிமையின் உளறல்
என்பது மெய்யோ...

குளிர்ந்த இரவு
உளர்ந்த இதழின்
நுனிநா நனைய
புணர்ந்த வேளை
ம

மேலும்

அகவை அழகும்
இணையும் முரண்...
பனியும் பாலையும்
படர்ந்த உயிர்...
கொடுத்து காத்து
அழிக்கும் எங்கும்
நிறைந்த உரு...
உயிர்களின் உயிர்...
இரண்டாம் கருவறை...
தாய் தந்தை
ஆசான் போலும்...
பயணம் இனிக்க
இணையும் தோழன்...
மழழை சிரிப்பும்
மரண வலியும்
வாழ்வின் வழியாய்
வகுத்த முரணும்...
இறுதி வரை
இருக்கும் இயற்கை...

மேலும்

அகவை அழகும்
இணையும் முரண்...
பனியும் பாலையும்
படர்ந்த உயிர்...
கொடுத்து காத்து
அழிக்கும் எங்கும்
நிறைந்த உரு...
உயிர்களின் உயிர்...
இரண்டாம் கருவறை...
தாய் தந்தை
ஆசான் போலும்...
பயணம் இனிக்க
இணையும் தோழன்...
மழழை சிரிப்பும்
மரண வலியும்
வாழ்வின் வழியாய்
வகுத்த முரணும்...
இறுதி வரை
இருக்கும் இயற்கை...

மேலும்