சூறைக்காற்றில் சிக்கிய மரக்கலமாய்
அவன்
காதல் தேர்வு முடிவாம் இன்று..!

மேலும்

காதல் காற்றில்
ஆடும் ஊசலாய் இதயம்
ஆணி அடித்த அவள் முதல் பார்வை..!

மேலும்

புயல் கடந்த வீதியாய்
அவன்
பார்வை ஒன்றை வீசிச்சென்றாள்..!

மேலும்

புயலாய் அவள் மௌனம்
கலையுமா கரையைக் கடக்குமா?
கலக்கத்தில் காதல் சொன்ன அவன்..!

மேலும்

நற்செயல்

மேலும்

பாதிஇரவு பஞ்சணையில் நான்
எனைகேளாமல் உள்ளக்கதவை திறக்கிறாய்...
உதயமாகுது உனதுராகம் நெஞ்சில்..!

இதயநாணில் பல்லவியை இசைகிறாய்
இதயதாகம் கூட தேகம்இசைய...
இனிமைராகம் பாய்ந்தோடுது நரம்பினில்..!

மீளாகாதல் சந்தத்தில் சரணமாய்
உன்நினைவுகள் ஓங்கி ஒலிக்க...
பதைபதைக்குது விழிகள் தேடலில்...

மஞ்சணை குளித்த பாதிபஞ்சணை
மீண்டும்மீண்டும் பார்த்து சிரிக்குது...
பாவை உந்தன் பங்கயவிழிகளை நினைவூட்டி..!

வெற்றிடம் கண்டு நெஞ்சம் வெறுமையாக
நீளும்யாமம் கண்களில் கார்வார்க்க...
தனிமையின் கோரப்பிடியில் முழுமையாய் நான்..!

மேலும்

கொட்டும் பனிக்காலம்
அணைத்தபடி நீ!
உளறாமல் பேசு என்கிறாய்..?
கற்ற தமிழும் களவுபோனது
நீ அருகில் இருக்க....!

நீ கவிங்கனா?
கவிதை சொல் பார்ப்போம் என்கிறாய்..?
உனதழகை கவிதையாக்க
அகராதியை புரட்டிப்புரட்டி பழிக்கிறேன்...
உன் இதழையாவது கொஞ்சம் தா..
வரிகளாக்கிக் கொள்கிறேன்...!

மௌனமாய் இதழ்கள் முணுமுணுக்க
போர்வைக்குள் வெட்கப்பட்டே மறைகிறாய்...
மயங்கித்தான் போகிறது மனது
உன்மீதான காதல் கூட...!

போர்வைக்குள் நாம் இணைய...
இதயங்கள் காதல் மழையில் நனைய...
சன்னலோரம் எட்டிப்பர்த்த வெள்ளிச்சிதறலும்
வெட்கப்பட்டு கரைந்தே சென்றது...!

மேலும்

கவிதையில் சொல்லாத காதல்
உன் விழியின் நளினத்தில் நீ சொல்ல!

கொஞ்சம் மைபூசி கொஞ்சி மெய் பேசும்
விழியினை யார் என்று வியந்து நான் கேட்க!

செங்காந்தள் கரங்கள் எனை தீண்ட
மின்காந்தம் உடலோடு பாய மெய்மறந்தேன்!

சங்கீத பேச்சிக்கள் காதோரம் இசைக்க
அங்கத்தில் காதல் அரும்புகள் பூக்க!

செந்தூரம் சிந்தாதேன் சிந்தும்
மதுர இதழ்கள் இணைசேர!

மனதோடு அந்திப்போர் நிகழ
உயிர்பருகி வெற்றி கனி பறித்து சென்றாய்!

உயிரற்ற உடல் இன்றும்
உன்வரவை நோக்கி தனிமையில் துடித்தபடி..!

மேலும்

வாழ்க்கை அழகானது..!

நட்பு சாமரம் வீசிய
கயவர்கள்
மனம் சிதறிய போதும்..!

இரட்டை நாக்கு
வேடதாரிகள்
இதயம் கிழிந்த போதும்..!

நயவஞ்சகரின்
துரோகங்கள்
நெஞ்சம் சிதைந்த போதும்..!

துன்பங்கள் கார்முகிலாய்
சூழ்ந்த போதும்..!
துவளாதே..!
வாழ்க்கை அழகானது..!

மேகங்களின் மோதல்
பிறக்கும்
இருளை கிழிக்கும் மின்னல் கீற்று..!
துன்பங்களுடன் மோதிப்பார்
பிறக்கும்
நம்பிக்கை ஒளிக்கீற்று..!

இரவு இருளை அள்ளி
பூசியதினால்தானே..!
அந்த நிலமகளே அழகு..!
நீயும் நம்பிக்கைதனை அள்ளி
பூசிப்பார் துவண்டுபோன
வாழ்க்கை அழகாய் தெரியும்..!

ஆயிரம் நிலவொளிகளா தேவை
காரிருளை கடக்க...?
ச

மேலும்