கன்னல் மொழியாள் கலந்த
காலைத் தேநீர்
கலைந்த ஊடல் மேகம்!

மேலும்

அருகிலில்லை ஆனாலும்
இம்சிக்கிறது மறுமுனையில்
மறுபாதியின் கா(த)ல்!

மேலும்

அருகிலில்லை ஆனாலும்
இம்சிக்கிறது மறுமுனையில்
மறுபாதியின் கா(த)ல்!

மேலும்

தூதுநீ சொல்லி வாராய் புள்ளினமே...
நெய்தல் மலரவள் வாடுமுன்
தூது நீ சொல்லி வாராய்...

அலர் விழி அன்னம் காணா
துயர் சூழ் நெஞ்சம் வாட...

குளிர் பனி உண்ட வாடை
உலர் மேனி உண்ண வீச...

உயர் ஆழி ஓங்கி தாழ
சதிர் ஆடும் தோணி சீற...

துளிர் அச்சம் உடன் மாள
வளர் காதல் தின்ற கள்வன்...

ஒளிர் எழில் முக நங்கை
தளிர் மேனி இணை சேர...

விர்ர் ரென விரையும் சேதி
தூதாய் நீ சொல்லி வாராய் புள்ளினமே..!

மேலும்

காதல் வெள்ளத்தில் கரைசேர
நாணத்தை வீசுகிறாய்
காட்டாற்று வெள்ளமாகிறது காதல்!

மேலும்

குளிர்வாடை முகந்தழுவும்
நெய்தல் கடலோரம்
தனித்திருக்கும் ஓடமாய்
தனிமையில் நான்...

ஓய்ந்திருக்கும் ஆழியலை
ஓயாத உன்நினைவலை
அசைந்தாடும் ஆளில்லாபடகாய்
தத்தளிப்பில் என்னிதயம்...

ஓசையின்றி கள்வனாய்
உள்ளம் வந்தாய்
விழிக்கும்முன் இதயம்
பறித்துச் சென்றாய்...

கரம்கோர்த்து கரையோரம்
காலயர நாம்நடக்க
கவிதைகள் பலசொல்லி
காதலில் திளைக்கவைத்தாய்!

தோளில் தினம்சாய்த்து
மார்பில் தினம்முயங்க
மகிழும் இன்பக்கடல்
நாளும்காணத் தந்தாய்

காலம் கண்ணாமூச்சியாட
கருகொண்டமேகம் கண்ணீர்சிந்த
கருக்கலில் பொருளீட்ட
கடலேறிச் சென்றாய்...

துணைபிரிந்த அன்றிலாய்
தூங்கா விழியோ

மேலும்

காதலும் ஓர் போதை
எப்போதும் "கிறுக்கு" என்கிறது
இதயம்!

மேலும்

நற்செயல்

மேலும்

வாழ்க்கை அழகானது..!

நட்பு சாமரம் வீசிய
கயவர்கள்
மனம் சிதறிய போதும்..!

இரட்டை நாக்கு
வேடதாரிகள்
இதயம் கிழிந்த போதும்..!

நயவஞ்சகரின்
துரோகங்கள்
நெஞ்சம் சிதைந்த போதும்..!

துன்பங்கள் கார்முகிலாய்
சூழ்ந்த போதும்..!
துவளாதே..!
வாழ்க்கை அழகானது..!

மேகங்களின் மோதல்
பிறக்கும்
இருளை கிழிக்கும் மின்னல் கீற்று..!
துன்பங்களுடன் மோதிப்பார்
பிறக்கும்
நம்பிக்கை ஒளிக்கீற்று..!

இரவு இருளை அள்ளி
பூசியதினால்தானே..!
அந்த நிலமகளே அழகு..!
நீயும் நம்பிக்கைதனை அள்ளி
பூசிப்பார் துவண்டுபோன
வாழ்க்கை அழகாய் தெரியும்..!

ஆயிரம் நிலவொளிகளா தேவை
காரிருளை கடக்க...?
ச

மேலும்