உயிரானவள்
இரண்டொரு நொடியில்
இதயம் பூப்பதாய்த் தகவல்
முதுகுத் தண்டில்
மின்னல் வெட்டி
உச்சந்தலையில் மழை
சில்லெனப் பொழிகிறது
மனம் சிலிர்க்கிறது
மணவாளன் வரவால்
சிப்பிக்குள் ஒளிந்த
முத்தென விழிச் சிறையில்
தனிப் பிம்பம்
உணர்வற்ற நொடிகளில்
உயிரோட்டமாய் உந்தன்
பார்வை நரம்புகள்
எழுகின்ற பொழுதுகளில்
மீண்டெழ விரும்பாமல்
துயில் கொள்ளும்
உயிர்க் கனவுகள்
மெய் விடுத்து
உயிர் மெய்யாகி
உன் ஸ்பரிசத்தில்
உறையும் இவள்
உன்னுயிரானவளே !!
*தலைப்பு தந்து கவி எழுதத் தூண்டிய என் தோழி மகிழினிக்கு நன்றிகள் பல*
