அதிரதன் எ அதிரத்

தமிழும் இலக்கியமும் இளவரசிகளாய் வலம் வர!
முப்பெரும் தேவியராம்..
சரஸ்வதியின் அன்பும்,
லட்சுமியின் பண்பும்,
ஈசுவரத்தின் தாண்டவமும்,
பத்ம நாக விக்னேசன் அருளும்,
அதீதமாய் ரட்சித்திருக்க!
கறியை உண்டு, காலனை வென்று,
குமரனும் நடராசனும், மித்திரர்களாய் பன்னீரில் கலந்தாடி,
சென்னியான மசினியின் வேர்களுக்கு, ஜீவனை வார்த்து,
ரங்க ராஜாமனிகளுக்கு மலர்களை தூவி,
பாரதியின் திலீபம் எனும் தீ அசோகமாய் வளர்ந்திருக்க,
தர்மம் எனும் தங்க ராஜனுக்கு சரணடைந்து,
மாசில்லா முத்துக்களான, மகிழக்குஞ்சுகளை ஈன்றெடுத்த,
மோகன செல்விகளும், பிரிய வேலன்களும், வசந்தத்தில் மலர்ந்திருக்கும்,
அகரக்குடும்பத்தின் ரத்தினத்திலகமான பிரதீபனே!
என் தங்கை தமிழின் மகனே! என் மருமகனே!

எங்கள் குடும்ப பயணத்தை,
பயணம் என்ற குருக்ஷேத்ரத்தை,
தோள் கொடுத்து நடத்த வந்த அதிரதனே!

அதிரத்

சோழன், சக்கரவர்த்தி மற்றும் திலீபர்கள் உண்டென்றாலும்,
கிழக்கின் மத்தியில் உதித்து,
எங்கள் சேனைக்கு வலு சேர்க்க பிறந்தவனே!

அதிரதன்!
பல ஆயிரம் பேருடன், ஒற்றையாய் சமர் செய்பவனாம்,
அஸ்திரங்கள் பல உடையவனாம்!
அதிரடிகள் பல புரிபவனாம்!
சிறந்த தேரோட்டியாம், மிகச்சிறந்த வழிகாட்டியாம்!

அவசியமான பெயர் தானடா உனக்கு!
உன் பெயரே, வாழ்வின் பாதையாகட்டும்,
மேன்மையே, உன் நோக்கமாகட்டும்,
உன் வாழ்வே, காவியமாகட்டும்!

வாழ்த்துகிறேன் உன்னை!

தேடி பகை நித்தம் கொண்டு, வீணான சொல் உரைத்து,
அகங்கார முடி சூடி, பிரித்தாளும் வழி தேடி,
வயதையும் அனுபவத்தையும் எட்டித்தள்ளி,
அடக்குமுறைக்கும் அக்கறைக்கும், பயத்துக்கும் மரியாதைக்கும் வேறுபாடு மறந்து,
ஊருக்கு பயந்து, வஞ்சத்தில் வீழ்ந்து, பாசத்தை விடுத்து,
தன் மெய், நாளையே பொய் என்ற அறிவில்லாமல்,
மாய உலகில் உழன்று, வேதனையை பரிசாக அளிக்கும்,
இவ்வுலக துரியோதனன்களை வென்று!

அன்பிற்கே சரண்,
உத்தமர்களுக்கே மித்திரன்,
தர்மத்திற்கே ரதன்,
என்ற கொள்கை சூடி!

அதிரதனான உன்னை விதைத்து, மகாராதனாய் வாழ்ந்து,
ஜெய பேரிகை முழக்கு!

இவ்வுலகை ஒரு கலக்கு, கலக்கு!