சுனாமி

பத்து மாதம் சுமந்து
பெற்றெடுத்த அன்னையே
பத்து வருடங்கள் சென்ற பின்னும்
தவிக்கின்றேன் உன் குரலை தேடி .

பண்பான என் தந்தையின்
பாசமிகு முகம்கான
ஏங்குகின்றேன் அனுதினமும்

செல்லமாய் என்னை சீண்டி
சிரிக்கும் என் தங்கையின்
சிரிப்பொலி கேட்க துடிக்கின்றது
என் இதயம்

இறக்கம் அற்ற கடல் அன்னையே
என்னை மற்றும் மட்டும் மிச்சம்
வைத்து
உறவுகளை பறித்து சென்ற
உன் வஞ்சக நெஞ்சத்திற்கு
எங்கே தெரிய போகிறது என் வலி ,?

தொல்லை தரும் உனக்கெங்கே தெரியபோகிறது
தொலைந்த உறவுகளை தேடி
துடிக்கும் என் உயிரின் வேதனையை

பல உயிர்களை நீ பலி எடுத்து
பத்து வருடங்கள் கடந்தாலும்
பரிதவிக்கின்றோம் இன்றும்
பலியானவர்களை எண்ணி ..!!