ஓம் நமோ நாராயணாய

பெருமாளுக்கு மிகவும் கருணை!
திருமலை தரிசனத்திற்கு கூட்டம் அதிகம் என்று
தன்னை தரிசித்து வருபவர்கள் பல்லாயிரத்தில்,
வெகு சிலரின் மன அசைவுகளில்
எனக்கு தென்பட்டு விடுகிறான்!
மஹா துவாரத்தின் வெளியே நின்று
அந்த அதிர்வுகளிடம் வேண்டிக் கொள்கிறேன்:
"இறைவா, நீயே வேண்டும் எனக்கு!"
அணைக்கிறான் உடல் உள்ளே புல்லரிப்பாக, பூரிப்பாக;
குழந்தை போல் குதிக்கிறான் குன்டலினியாக,
கீழும், மேலுமாக;
அழுகின்றேன் ஆனந்தத்தில்;
சிரிக்கின்றேன் சித்தம் செயல்இழந்து.
பெண்ணாக, ஆணாக, இந்த மண்ணாக,
எங்கும், எதிலும் ஊடுருவி நிற்கிறான்,
பஞ்ச பூதங்களாக, பண்ணாக
ஓம், ஓம், ஓம் என்று.
இணைகின்றேன் ஓரிரு நொடிகள்
இப்புவியின் நாதத்தில்!
பின், மீண்டும் நரனாக, வெறும் நானாக,
நாரயணனை நாடி,
கோவில்களின் வாசல்களில் -
கும்பிட்டு வருவோரில் ஞானியர்
ஓரிருவரின் குளிர்ந்த பார்வைக்காக,
அது அருளும் ஆன்மீக தூண்டுதலுக்காக!
நீங்களும் என்னை பார்த்திருக்கக்கூடும் -
அந்த, பொருள் ஏதும் வேண்டாத
பித்தன்தான் நான்!