என் குருதியை மையாக்கி என் இதயத்தில் நான் எழுதும் ஓர் காதலின் கருப்பு சரித்திரம்...............(பகுதி -2).................

காதலை சுமந்த
மனதோடும்
காதலை இழந்த
வலியோடும்

என்னை மறந்து போன
இதயத்தின் நினைவோடு
நான் எழுதும் ஓர் காதலின்
கருப்பு சரித்திரம்

ஒளி இழந்த
சூரியன்
விடியல் மறந்த
இரவுகள்
கானல் நீராய்

மறைந்து போன
இதயத்தின் நினைவோடு
நான் எழுதும் ஓர் காதலின்
கருப்பு சரித்திரம்

மழை துளிகள் நனைத்த
தென்றலும்
அந்தி மாலையில் மயங்கும்
சூரியனும்
நிலா ஒளியில் தெரியும்
பூமியும்
நட்ச்சதிரங்களோடு மின்னும்
வானமும்
அழகாய் தெரிந்தது
காதல் வந்த போது

கனவுக்குள்ளே
காதல் வீணை தீட்டியது
கண் முன்னே
அவள் நாணம்
கனவு காண செய்தது

மஞ்சளும்
குங்குமமும்
கலந்த கலவைதான்
காதல்
எப்போதுமே
அழகாய் தெரிந்தது

பூக்களும்
வெட்க்கப்பட்டது
அவளுக்காய் ஒவ்வொரு
முறையும் பூக்கள்
வாங்கும் போதெல்லாம்

மத்தாப்பு
புன்னகையோடு
என் மனதில்
அத்தப்பூ கோலமிட்ட
முதல் பெண் அவள்

நான் எழுதும்
ஒவ்வொரு
கவிதைக்கும்
கதை சொல்ல
பிறந்தவள்

அதனால் தான்
ஓர் உண்மை
காதலுக்கும்
ஒரு கதை சொல்லி
முற்று புள்ளி வைத்து
முடித்து விட்டாள்

உண்மை காதல்
முற்று பெறாது
என்பதை மறந்து

அவளுக்கு புரியாத
தொடர் கதை என் காதல்

அவளுக்கும் புரிவதில்லை
உனக்கும் புரிவதில்லை
யாருக்குமே புரிவதில்லை
உண்மை காதல்...................

(தொடரும் )............