பன்னாட்டுத் தமிழாசிரியர் மாநாட்டில் பாரதியாரின் எள்ளுப்பேரன் நிரஞ்சன் பாரதி
மலேசியத் தமிழர்களுக்காக நிரஞ்சன் பாரதி ஓயாத கரவொலிகளுக்கு நடுவில் ஓர் அழகிய கவிதை வாசித்தார்.
லோ லோ லோ என்று பேசுவோர் பலர் இருக்கலா லா லா என்று இசை ததும்ப பேசுபவர்கள் நீங்கள்;
ஆதலால் உங்களுக்கு என் வணக்கம் லாநான் தான் உங்கள் நிரஞ்சன் லா;
கடாரமே கடலில் சொலிக்கும் ஆரமேஇராஜேந்திர சோழனின் கண்ணேதமிழ் பேசும் அழகான பெண்ணே
கீழே குனிந்து கையால் அணைத்துமனதால் முத்தமிடுகிறேன் உன்னைஏற்றுக்கொள்வாய் என்னை;
தாய்த் தமிழகத்தில்தாய்மொழி தாய்மொழி என்றுதம்பட்டம் அடித்தாலும் அது எங்கள்வாய்மொழியாக வருவதில்லை;
அப்படியே வந்தாலும் அதுஆனந்தம் தருவதில்லை;
நாங்கள் “டிஃபன் சாப்டாச்சா” என்கிறோம்நீங்கள் “பசியாறியாச்சா” என்கிறீர்கள்
தூக்கத்தில் எழுப்பினாலும்தமிழ்ப் பேசுகிறீர்கள் நீங்கள்தமிழைத் தூங்க வைத்துவிட்டுஉலவுகிறோம் நாங்கள்;
எதையும் விடாமல் தமிழ்ப்படுத்தி விடுகிறீர்கள் நீங்கள்;
எப்போதும் விடாமல் தமிழைப் படுத்துகிறோம் நாங்கள்;
தமிழ் எங்களுக்கு வார்த்தைதமிழ் உங்களுக்கு வாழ்க்கை;
தாயகத்தில் தமிழ் தளர்கிறதேஎன்னும்போது சற்றே வற்றிப்போகிறேன் – எனினும்அயலகத்தில் தமிழ் வளர்வதைக் கண்டு என்னைத் தேற்றிக் கொள்கிறேன் நான்
பலநூறு வருடம் முன்னம்பலநூறு மைல் தாண்டிபிழைப்பின் பொருட்டு மலாயம் வந்தீர்கள்;
கூடவே தமிழையும் கொணர்ந்து வந்தீர்கள்;
கடல்தாண்டி வந்தாலும் கடலுக்குள் மூழ்காமல்உங்களுக்குள் மூழ்கியது தமிழ்;
இங்கு வந்து ரப்பர் மரங்களை வெட்டியதாலோ என்னவோஇழுத்து இழுத்து தமிழைத் தழைக்க வைத்திருக்கிறீர்கள்;
ரப்பர் மரத்தில் வழியும் பால்உங்கள் மனதிலும் வழியஅன்பால் பண்பால்நினைப்பால் முனைப்பால்துடிப்பால் உழைப்பால்ஆண்பால் பெண்பால்என அனைவரும் தமிழை நிலைக்கச் செய்தீருக்கிறீர்கள்;
கார்கள் செல்ல மட்டுமா சாலை போட்டீர்கள்கல்வி பயிலவும் அல்லவா சாலை போட்டீர்கள்;
உங்களை உளமாறவணங்கி மகிழ்கிறேன்உங்களையே உந்து சக்தியாகஉளத்தில் வரித்துக் கொள்கிறேன்;
இந்த மாநாட்டில் கன்னித்தமிழையும் கணிப்பொறியையும்முயங்க வைத்தீர்கள்முயங்குவதை நேரில் காட்டிமயங்க வைத்தீர்கள் எனக்குள் சோர்ந்து கிடந்த ஏதோ ஒன்றைஇயங்க வைத்தீர்கள்;
இணைப்பு நிசமாக்கம் மூலம்இலக்கியம் கற்கலாம் என்றீர்கள்அசைவுருவாக்கம் மூலம்இலக்கணம் பயிலலாம் என்றீர்கள்;
இதையெல்லாம் கேட்டுக் கேட்டுக் குதூகளித்தேன் - தமிழ்மேல் மீண்டும் காதலில் விழுந்தேன்
தன் மாணாக்கனைச் சேயாகக் கருதிதாயாக மாறும் ஆசிரியைகள் பார்த்துஆசிரியம் என்னும் புத்தறம் தோன்றக் கண்டேன்;
உங்களிடம் கொளுந்துவிட்டு எறிகிறதுதமிழ் என்னும் நெருப்பு – அதனைஎன் கண்களால் ஒற்றிக்கொள்கிறேன்
அந்த நெருப்பெடுத்து என் மனதைப்பற்றிக் கொள்கிறேன் – அந்நெருப்பைத்தாய்த் தமிழகத்திற்கு அணையாமல்அணைத்துச் செல்வதே என் பொறுப்பு;
அந்த நெருப்பால் அங்குத் தமிழுக்கு ஒளியூட்டுவதே உங்களுக்குநான் செய்யும் சிறப்பு..!
@சுப.நற்குணன்