வெட்கங்கள்

இதனை சொல்வதற்கு
நான் வெட்கத்தை விட
வெட்கப்படுகிறேன்.

அது என் உதிரத்தை
சுற்றிக்கொண்டு ஓடுகிறது.

அதிர்ந்து தாக்கி பின்
புன்னகையில் விஷமமாக
சிறிது சிரித்து அணைகிறது.

குதூகலமாய் ஒங்கரித்து
பாறையில் தாவிக்குதிக்கும்
குரங்குகளின் அவசியத்துடன்
வெட்கம் நீள்கிறது.

களைப்பறியா பெயிண்ட் வாசனையில்
அலம்பிக்கொள்ளும் வெட்கம்


நாள் முழுவதும்
தன் ஒப்பனையை
அவிழ்ப்பதேயில்லை மறந்தும்.

பறவைக்கூட்டில் தெரியாது
விழுந்த நட்சத்திரம் ஒன்றை

அணிந்து கொண்ட பறவையை
அது துரத்திக்கொண்டே இருக்கிறது

என்னிலிருந்து

விலகியும் விலகாதும்.